DÜZENLENİYOR 22 OCAK YENI BOLUM REYNMEN Başlangıç Tarihi: 20 Ağustos 2016 Wattpad Platformunda "Fenomen Sevgilim " adında ilk kitap'dır... ©Tüm Hakları Saklıdır Tamamen Hayal Ürünüdür "Yıldızım olursan , Gökyüzün olurum " " ya bu sen olamazsın.Karşımda duran Yusuf benim Aşık olduğum Yusuf olamaz !!!! " Yusuf şok olmuş gözlerle bana bakıyordu.Ben ise ağlayarak yürümeye başladım. Rüzgarın her esmesi ile yüzüme soğuk hava çarpıyordu.Hafiften yağmur yağmaya başlamıştı bile... Yağmur yağdığında genelde güzel şeyler olurdu.Ama bugün o kadar güzel şeyler olmayacak galiba...Ve ben sanırım Yusufu kaybettim... Birden biri elimden tutup beni kendine çevirdi.Bu kişi'yi tahmin edebiliyordum.Yusuf... Bana öyle bir sarıldı ki , hem daha da fazla ağlamaya sebep hem de tüm korkulardan uzak tutuyordu. "Şşş sakin ol...Tamam hepsi birer küçük oyundu..." Oyun olsada olmasada şuan da mutlu ve huzurluydum.Yağmurun yağması umrumda bile değildi. Yağmurun altında yağmur adamla olmak... "Tamam sakin ol hem benim daha söyleyeceklerim bitmedi nereye gittiğini sanıyorsun sen öyle" Dedi esprili bir şekilde.O konuşuyor ben onun omuzlarında ağlayarak onu dinliyordum. "Seni Seviyorum Deniz"

İlk bakıştan aşk değildi onlarınkisi. İlk bakıştan nefretti. Aralarında denizler kadar mesafeler vardı, hırslı anne vardı, oyunbaz küçük kardeş vardı, sosyete vardı, mahalle vardı, nefret vardı... İmkansızdı. Yağız Egemen küçük kardeşini eskort sandığı kızdan kurtarmak isterken, kendi kaderinin ağlarını ördüğünden haberi yoktu. Hazan Çamkıran Sinan Egemene olan duygularına karşı çıkmayı denerken, soğuk abisine olan nefret duygusunun aslında başka birşey olduğunun farkında değildi. İki aynı karakterler bir birlerinden korunmak için kendi soğuk limanlarına sığındılar. Oysa aralarındaki mesafelere rağmen, hayat yine limanlarından çıkacak olan gemilerini denizde çarpıştıracaktı... YağHaz hikayesi.

" Kimsin sen?" Soru istemsizce ağzımdan çıkmıştı. Sorduğum soruyu beklemiyordu. Şaşırdı. Ben de sorduğum soruya şaşırmıştım. Ama haklıydım. Ateş kimdi? Gerçekte nasıl biriydi? Arkasını dönerek motora yöneldi. Sorumdan kaçmasına izin vermeyecektim. Kolundan hafifçe tuttum. Durdu. Yüzünü bana döndü. Gözleri bu sefer sertti. Ama korkmuyordum. Gözlerimi gözlerine diktim. " Kimsin sen?" Bu sefer bana iyice yaklaştı. Bense bir adım dahi geri atmıyordum. Korktuğumu düşünmesini istemiyordum. Yaklaşmasına izin verdim. Gözleri alev alevdi. İçimi yakıp kavuruyordu. Aramızda santimler kala durdu. " Ben kimim?"

Mizah#1 04/03/18 "Tamız hocam." Buğra arka sıradan anırdığında kafamı hızla hırkamdan kaldırdım. "Aaaaa ilk okul günü hatta ilk saati uyunmaz ama." Bartu geçen seneki gibi arkamda oturmuştu. "Sus sıçarım." "Hocam ödev vardı." Gamzenin sesiyle herkesin ona dönmesi bir oldu. "Yaktın beni Gamze." Ata ağlak bir ses tonda konuştu. "Haklısın kızım. Evet açın ödevlerinizi." &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& Bir sınıf düşünün ruhen yok. Her sabah okula giden bedenleri ama sıcacık yataklarında kalan akılları. Daha üçüncü aydaydık ama ben bu pis okulun pis tuvaletlerinde ağlıyordum. "Dayanamıyorum artık bu entrikalara, suçlamalara, yalanlara. Gücüm kalmadı." Kızlar tuvaletinin kapısından gelen sesle o tarafa döndük. "Kim benim minik kobramı ağlattı bakiyim. Onun ağzını yırtıp içine sıçarım." Serdar gay gibi içeri koştuğunda içimde tuttuğum şeyle gülmek isterken daha çok ağlamaya başlamıştım. "Ay ben gelince bu daha çok ağlamaya başladı. Kız ne oldu rimelim mi akmış." Beni güldürmek için söylediği şeylere istesemde gülemiyordum. "Yani anlamadım fermuarım da açık kalmamış korkmuş olamaz." Kızların hepsi yüzünü buruştururken benim yüzümdeki gülümsemeyle o da yüzünü buruşturdu. "Yani o kadar şey yaptım eğer bu seni güldürüyorsa +9 fesatsın." Kafasını yazık anlamında sallayarak tuvaletten çıkarken içeri giren kişiye ne ben ne de kızlar tepki veremeyecek kadar şaşkın bakmıştık. "Bunca olan şeyden sonra burda gelip ağlayabiliyorsan ya ben yanlış anlıyorum ya da sen çok iyi rol yapıyorsun." Arkadan gelen sesle hepimiz o tarafa döndük. "Ya da sen hemen burdan siktirip gidiyorsun." Kapak tasarımı için @LizardDesign 'ye çok teşekkürler.

Ben Kumsal Giray hayat hikayemle başlayayım isterseniz. Ben 10 yaşındayken ailesinin özel uçağı düşen ve ailesini kaybeden biriyim . Nasıl bir şans demi ! Devamı için hemen okumaya başlamalısın .

" Yani birinden mi şüpheleniyorsunuz ?" dedi Arya kaşlarını kaldırarak. "Sadece biri değil bir çete " dedi Barlas. Hepimiz yine bir sessizlik bürümüştü. Arya ve ben düşünceli bir şekilde birbirimize bakıyorduk. İstemsizce gözlerim iki düşman çete liderine kaydı. Birbirlerine hiç bakmıyorlardı. Hatta göz göze gelmemek için çabalıyorlardı. " İki çeteyi de çökeltip üste çıkmak istiyorlar " dedi Uğur mırıldanarak ama herkes duymuştu. " Yapsınlar da görelim !" diye homurdandı. Dünkü olay aklıma gelince kızardım. Benimle resmen alay etmişti. Ona baktığımı hissetmiş olacak ki gözlerini bana çevirdi. O grimsi gözlerini kısmış bana iğrenerek bakıyordu. Ama ikimizin de aklında bize bulaşan çete vardı. Bu çete, iki düşman çeteyi de şaşkına çevirdiği kesindi. Çetenin başı akıllıydı ve hepimizi tanıyordu. Kendilerinden daha kötü bir düşmana çatmışlardı. O an aklıma gelen bir fikirle bütün herkesi süzdüm ve hızlıca ayağa kalktım. " Neden birleşmiyorsunuz ? " diye sordum. İki çetede çok güçlüydü. Eğer tabularını da yıkarlar ve birlik olurlarsa daha güçlü olurlardı. Ama küçük bir sorun vardı. Hepsi bu söylediğime 'sen salak mısın' der gibi bakıyorlardı. Arya bile bana umutsuzca bakıyordu. Sanırım bu asla olmayacaktı. ++ Bir çatlak ve bir dengesizin hikayesi...

onlar acımasızdı... onlar duygusuzdu... onlar katildi... onlar...psikopatlar çetesiydi. !.hayatın acıması yoktu biz güçsüzsek.! 09.08.2015... (Bir ara #Genç kurgu içinde #3 yükseldi. Nasıl olduysa artık ^^ ) Kapak için WUKS'dan DOGAADA17'ye teşekkür ederim. Değiştirip dursam da bu kapağa verilen emeğe saygım sonsuz. Teşekkürler..

Bilinmeyen Numara senin hikayene yanıt verdi. Bilinmeyen Numara: Neden benim rehberimde varsın? * Shawn Mendes fanfiction (Shawn Mendes hayranı olmayanlar da okuyabilir, anlamayacağınız bir şey yok.)