" Mesafelerin sevmek için önemsiz olduğunu o mezar taşını öpünce anlıyorsunuz aslında... " Her şey Sare'nin o akşam ki merakıyla başladı ve Saraç'ın umursamaz tavrıyla devam etti. Oyunun içinde geçmişini bulacak olan Saraç her şeyden habersiz itmişti Sareyi ortaya. Zamanla Sare'nin yaraları ortaya çıkınca kusuzsuz kıldı onu her dokunduğunda Saraç. Acıları farklı ama yandıkları yer aynıydı. Karanlık evdeki renkli odanın yıldızlarına gebe kaldılar. Sare, Saraç'ı yasadıkça gökkuşağına siyahı ekledi. " Hayatım onun gezegeninin siyahına karıştı. Bir kağıdın ucuna değen kıvılcım misali değdi hayatıma. Ruhumuzda hafifçe esen rüzgar alevlendirdi kağıdı. Yaktıkça kül oldum, onu yaşadıkça yandım ben. " KURGUM BANA AİTTİR. HERHANGİ BİR (Ç)ALMA VEYA KOPYALAMA DURUMUNDA GEREĞİ YAPILACAKTIR.

...

Siyahta beyazın zıttıdır , ama yanında en çok ona yakışır. Belkide aşk herşeyi göze almaktır? Okuyunca seveceksin. (kitap düzenlenmemiştir yazım yanlışı sizi rahatsız edebilir) 17.01.2015

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Sen babasın, beni koruyup kollaman gerek.. Her gece yorganın altında ağlatman değil...

Mutlu sonlar her zaman mutlu başlangıçların getirisi değildi. Ya da mutsuzluklar mutlulukla bitmez diye bir kural yoktu. Ağlarken gülünmez, gülerken ağlanmaz diye bir yargıda kalmamıştı. Herkes her an her şeyi yaşayabilirdi. Anlar farklı gereksinimler sunardı. Bazen verilen sözler tutulmaz, bazen istenilmeyen şeyler yapılır, cezalar ödenirdi. Ama hayat her şeye rağmen güzeldi. Nefes aldığın an her şeye rağmen güzeldi. Unutmamamız gereken tek şey vardı. O da ne olursa olsun hayattaysak kendimizi iyi hissetmemiz gerektiğiydi. . "HAZIRDA BEKLEYEN GÖZYAŞLARINIZI VE TAVAN YAPACAK MERAKINIZI ORTAYA ÇIKARTACAK BİR HİKAYE."

İşte sırıtmama sebep olan Emre Soysal. Ne kadar uzakda durmamız gerekse de fazla mı yakındık? Evet evet öyleydi. Aşk herkese uğrar, 'Günaydın'der gider. Ama bizde gitmedi. Kendini bastırdıkça bastırdı. Küllerimiz bile yandı. Peki şimdi ne olacak? Mutlu olup kimseyi aldırmayacakmıyız? Yoksa tam tersini yapıp milletin gazabına uğrayıp susup depresyona girip acı mı çekeceğiz? Ah ahmaklar! Umrumda değilsiniz. Seviyorum ve buna boyun eğmem. Aşkımı sakınırım ama gizlemem. Her Hücrem seni çağırırken, aşkımı gözlerden uzak gizlice yaşayamam. MATEMATİK ÖĞRETMENİM ❤

Birden kafama sert birşey gelince dengemi kaybedip az daha düşcekken tuğbaya tutundum. Dünya dönüyor ben bir yana dönüyorum . Aahh oda ne kafamın üstünde kuşlar dönüyor . "Hangi öküz bu topu attı hanginiz ?" diyerek okulun bahçesinde bağırmaya başlamıştım. "Ben attım" sesin geldiği yöne baktığımda uzun boylu bir çocuk yada çocuk demem anlamsız gibi bizden büyük gösteriyordu. "Anlamadım" yanıma yaklaşarak cümlesine devam etti. "Hani daha demin dedin ya, hangi öküz bu topu attı diye, işte ben attım ama o öküz kelimesini duymamış olayım."diyerek işaret parmağını bana sallamaya başladı. "1 okulun ilk günü ve siz bahçede futbol oynuyorsunuz. 2 o futbol topuda benim kafama geliyor "diyerek bu sefer işaret parmağımı ona doğru ben sallamaya başladım. "Vayy küçük hanıma bak sen okulun sahibimi zannettin kendini "bana alaycı tavırla bakarken bende hemen söze atıldım. "Tam isabet evet okulun sahibiyim"dediğimde yüzü biraz düşmüştü.

Sahte hesap açarak öğretmenine seni seviyorum dediğinde, başına geleceklerden habersizdi... KİTAP UZUN BİR ARADAN SONRA DEVAM ETMEKTEDİR

Ders çalışmayan bir kız, ve onu adam etmeye çalışan bir anne. En sonunda kızının aklının başına gelmeyeceğini anladı ve en iyi öğretmeni tuttu ona özel hoca olarak. Bundan sonra ne olacaktı ? Dersleri düzelecek miydi ? Yoksa özel 'hocası' kalbinde özel bir yere mi sahip olacaktı ?