"ÇIĞIR AÇANLAR Kategorisi - The Wattys 2016 Ödülü Sahibi" Mutluluk yoktu, sevinç yoktu, heyecan yoktu, korku yoktu, üzüntü yoktu, acı yoktu, hiçbir şey yoktu. Sadece saatin her geçen saniye vücuduma bıçak gibi saplanan akrep ve yelkovanı vardı. Bu saat sonsuzdu, sonsuzluktu. Ben sonsuzdum, sonsuzluktum. Eğer bu bir infazsa; zaman cellâttı, bense mahkum. Yayın tarihi: 20.12.2014 Bitiş tarihi: 17.09.2016 Tüm telif hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da paylaşılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

"İkimizde biliyoruz ki, er ya da geç benimle evleneceksin. Ve bu zorunluluktan olmayacak!" "Başlangıç: 12 HAZİRAN 2016 Bitiş: 18 EKİM 2019" © Ağa adıyla yayımlanmış ilk ve tek hikayedir! ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz. KANLI BAŞLANGIÇLAR SERİSİ 2 (KİTAPLAR BİRBİRİNDEN BAĞIMSIZDIR! DİĞER KİTAPLARI OKUMANIZ GEREKMEMEKTEDİR!)

Hızlı adımlarla kuaföre geri girerken arkadaşımın günün heyecanıyla olsa gerek almayı unuttuğu çiçeği aradım. Sonunda masanın üstünde bulurken elime alıp hızla dışarı çıktım. Ayağımdaki ayakkabılarla zorlansam da köşede duran gelin arabasına yaklaşmıştım. Binip çiçeği arkaya uzatırken güzeller güzeli arkadaşım "Teşekkür ederim Sadem" demiş ve evleneceği adamla konuşmaya devam etmişti. Önüme dönüp derin bir nefes verirken elbisemin açılan eteğimi düzelttim. Çalışan araba ile düğün yerine doğru yola koyulurken yanımdaki adama döndüm. Güneşte parlayan saçları ve hafif çıkmış sakalları ile güzel bir yüzü vardı. Direksiyondaki kolunda takılı saat göze çarparken yolu takip eden gözlerini göremiyordum. Kırmızı ışıkta durduğumuzda bana dönerken merak ettiğim gözlerini gördüm. Etraftaki tüm sesler kesildi. Durdum. Gördüğüm gözler yeşilin en güzel tonuydu. Beni içinde kaybolacak kadar çeken ıssız bir ormandı. Kapak tasarımı: @kitapkurdululu

Canını vatan uğruna feda eden, kalleş saldırılar sonucu hayatını kaybeden bütün aziz şehitlerimize saygı, sevgi ve sonsuz minnetle... 🇹🇷 - - - Bir zamanlar ormanın derinliklerinde yapayalnız yaşayan bir asker varmış. Günlerden bir gün bütün ömrü savaşarak geçen bu askerin karşısına güneş saçlı bir kız çıkmış. Kız o kadar güzelmiş ki saçlarından kelebekler eksik olmazmış. O kadar güzel kokarmış ki arılar çiçek zannedip üzerine konarmış. Gözleri o kadar güzel bakarmış ki kızın göz göze geldiği herkes aklını kaybedermiş. Fakat kız düşman ülkenin kızı olduğu için birlikte olmaları imkansızmış. Derken güneş saçlı kız yalnız askerin gözlerine öyle bir aşkla bakmış ki asker hiç düşünmeden belindeki hançeri çıkarıp karşısındaki kızın eline vermiş. "Öldür beni! Aşkından öleceğim yoksa!" diye haykırmış kıza bakarak. Güneş saçlı kız ise gülümsemiş ve sakince askerin eline tutuşturduğu hançeri alıp kendi kalbine dayamış. Askerin gözleri korkuyla büyürken kız gözlerini ondan ayırmadan konuşmuş. "Eğer bir gün öldürecek olursam seni, ilk olarak buradan vuracağım. Çünkü sen buradasın, kalbimde."

Beklemedikleri anda sıra dışı bir tesadüf sonucu kesişen hayatlar... Bir yanda sorunlarını alaycı bir edayla hafife alıyormuş gibi görünen, yaşadığı her günün zevkini çıkarmayı amaç edinmiş bir kadın, öte yandan umursamaz bir tavır sergilerken çevresine karşı çok duyarlı bir erkek. İkisi de keçi gibi inatçı bir o kadar da tutkulu olunca, yüreklerinde fırtınalar eserken, aralarında ne çekişme biter ne de sevgi...

Başkomiser Kürşad Karahisarlı. O mahallenin ağabeyi, herkesin saygı duyduğu delikanlısıydı. Karahisarlı soyadıyla nam saldığı mahallesinde hayatına birden giren Özlem ile kalbinden vurulmuşa dönmesi çokta geç olmayacaktı. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

Bir adım sonra hiçliğe karışacaktım. Bir adım sonumu belirleyecekti. Gözyaşlarım gözümden intihar ederken onlar kadar cesur olup o bir adımı atmak üzereydim "Dur!" sesini duymamla bir an da gelen cesaretim geri gitmişti. Arkama dönmedim ama harekette etmiyordum. Biliyordum ki bu da hayaldi diğer her şey gibi. Gözyaşlarım hala akmaya devam ederken "Gerçek olup olmadığını nasıl bilebilirim ki?" diye sordum boğuk çıkan sesimle. Hiç tanımadığım o ses "Şu anda bilemezsin ama istersen zamanla bunu ispatlayabilirim" diye cevap verdi. Daha önceki hayallerim kendilerini ispatlamak gibi bir girişimde bulunmamıştı. Hala emin olamıyordum ama sonsuzluğa kavuşacağım o bir adımı atmadım. Atamadım. Hayallerimin arasında bir gerçeğe ihtiyacım vardı çünkü.

Sevdiği adamdan vazgeçerek ülkesini terk eden genç bir kız... Yaptığı hatayı, onun için en değerli şeyi kaybettiğinde anlayan genç bir adam... İki aşık kalp, ama birinin diğerinden haberi yok. Lord William Campbell ve Leydi Lillianna Wilson'un kaçıp kovalamacayla başlayan aşkları yine aynı şekilde devam edecektir. Fakat Lillianna'yı sevdiğini bir türlü kabullenemeyen genç lord William, daha önce hissetmediği en büyük duygunun esiri olacaktır. 'AŞK!'

Neşeli, herkese sevecen şekilde yaklaşan bir kızdı Hilal Çağan. Çok sevdiği çocukluk aşkı, en yakın arkadaşları ve ne kadar tartışsa da hep yanında olan bir ailesi vardı. Kısacası, herkesin rüya diye düşündüğü bir hayata sahipti. Ama herkesin imrenerek baktığı hayatı tek bir günde başına yıkıldı Hilal'in. Önce babasını kalp krizinden toprağa verdi. Sonra da çok sevdiği o çocukluk aşkı onu terk etti. Ve tam beş yıl sonra o çocukluk aşkı geri geldi. Mert Pakman... Her şeyi karıştıran ise Mert'in geri gelmesi ve Hilal'in intikam hırsı oldu. Ama işler hiç de düşündükleri gibi gitmeyecekti. Peki bu savaştan hangisi galip çıkacaktı? Mert mi Hilal mi yoksa aşkları mı? Gözlerine baktığımda içimin büyük bir öfkeyle dolu olduğunu hissettim. Beni terk ettiği günün hatıraları aklıma doluşurken içimdeki o öfke ve kızgınlıkla ellerimi yumruk yaptığımı farkettim. Derin nefesler alıp kendimi az da olsa sakinleştirdiğimde "Buraya neden geri geldin?" diye sormayı akıl etmiştim. O bana cevap verdiğinde ise sesi iliklerime kadar işlemişti ve tek değişen şeyin fiziksel özellikleri olmadığını o dakika anlamıştım: "Seni geri kazanmaya geldim, küçüğüm."