Kim Jongin'in milli bir atlet olmak gibi bir hayali yoktu fakat koşarken rüzgarın saçlarını dağıtmasını ve terini soğutmasını seviyordu.. Bu özgürlüktü. Do KyungSoo hep oradaydı; koşu sahasının çevresinde, sınıfının kapısında, kantindeki masasının çaprazında ve eve dönüş yolunun biraz gerisinde ama mutlaka tramvay durağında oturduğu bankın biraz ilerisinde. Parmaklarının sıkıca sardığı kurşun kalem, küçük defterin üzerinde hızlıca oynardı bakışlarını kaçırdıktan hemen sonra. Yolları daha fazlasına kesiştiğinde yazmanın da onun özgürlüğü olduğunu keşfetti Jongin ve güzel kahve yaptığını, kendisinin aksine böceklerden korkmadığını, geceleri uyuyamayışında bir sıcak kucağa muhtaç olduğunu. { Tüm hakları Dedemin Radyosu'na aittir. }

"evet, sarhoşsun." dedi kalçalarından kavrayan ellerin sahibi. "bu gece ayrı bir hoşsun."

Hayatımda olan en güzel şeyin odamda sakladığım rock albümleri, cebimdeki sigara paketi ve masturbasyonu keşfettiğim zamanlar olduğunu düşünürdüm ama Kim Jongin, saydığım her şeyden daha güzeldi.

her şeye başlamadan önce; salağın tekiydim. jongin ise diğer teki.