'Ey sefere giden denizci... Bilirim beklemek zordur. Ama ben seni dilerken,beklemeyi de seçtim. Yılın altı ay sen denizlerde, ben karada... Sevda bu değil mi? Sabır en büyük aşk değil mi zaten? Ey denizci... Ey benim mavi dalgalar üzerinde rızkını arayanım, selam olsun sana. Yolun her daim açık olsun... Ve bilirim, o gemi bir gün buraya gelecek; sefer bitecek.'

Onunla karşılaştığım ilk an içimdeki kıpırtı hem ürpermeme hemde hüzünlenmeme sebep olmustu.Simsiyah gözleri kahverengi gözlerime ulaştığında,kalbimin duracagını hissettim.Bunu gerçekten hissettim.Öyle ki kalbim kaburgamı kırıp çıkma konusunda cok kararlıydı.Gözlerimi kaçırıp yoluma devam etmek istiyordum.Fakat ayaklarım mıhlanmış gibi,benden cok farklı düşündüğünü belli etmişti. Evet işte tam karşımda... Neden ayırmıyorsun gözlerini benden? Tepeden,tırnağa süzdü beni Ahmet.Gözlerini onu yanıltmış olduguna inanmak ister gibi birkaç kez kırpıstırdı.Yerinde ben olsam bende inanamazdım.3 aydır ortalıklarda yoktu.Döndüğünde ise sevdigi kızı bıraktıgı gibi bulamamıştı.

Genç kardeşlerim burda okuyacaklarınızın haytınıza bir katkı bir farklılık oluşturması amacıyla ve dahi bütün kardeşlerimizin kafalarındaki soruları kargaşaları çözmeleri amacıyla hazırlanmış bir tebliğ çalışmasıdır. hayra vesile olmak en büyük mükafaattır dua eder dua bekleriz selamun aleyküm ... İNTERNET ÇAĞINDA İNTERNETLE CİHAT EDEN BİR KARDEŞİNİZ.. *http://gencmuslumanlar.com/

KİTAP OLACAĞI İÇİN İLK 5 BÖLÜM HARİÇ, DİĞER BÖLÜMLER KALDIRILMIŞTIR ! HERDEM YAYINLARI. *** Kar taneleri şiddetini artırdığın da kafamı göğsünden çekerek bakışlarımı, mavi gözlerine çevirdim. ''Mavi umuttur, umut ise gökyüzü.. Ey mavi gözlerine vurulduğum adam, gel şu sevgiline bir ilahi oku da buz tutan kalbim erisin.. Gel beni güzel bir şekilde gönder en sevgilinin yanına.. '' Salih güçlükle yutkunduktan sonra bir süre sustu. Suskunluğunda bile bahar kokan adam.. Ey her güldüğünde kalbimi daha canlı kılan, can hışırtısı.. Şah damarıma dayanan varlığın eli, vaktimin geldiğini daha çok anımsatıyor bana senin kollarındayken.. Öyleyse güzel bir söz söyle de, ömrümden düşen tuğlaların her bir parçası sükunete bürünsün. ''Ne söyleme mi istersin ? '' Ellerimi boynundan çekip sağ yanağımın altına koyup, kafamı kalbinin hizasına yasladım. Böyle daha iyiydi, en azından huzurla uyuyacaktım.. ''Gidemedim ya o kutsal topraklara.. Alamadım ya gül kokusunu Medine'de.. Diyemedim ya Lebbeyk Allahümme Lebbeyk diye Kabe'de.. Öyleyse söyle güzel sevgilim, Medine'ye varamadım ilahisini söyle. '' Salih bana sıkıca sarıldıktan sonra çenesini hafifçe kafama koydu. Sanki soğuktan güç almak istercesine derin bir nefes alıp bir süre öyle bekledi, ardından kuvvetlice dışarı doğru üfleyip çatallaşmış sesine yön verdikten sonra dudaklarını araladı. ''Medine'ye varamadım, Gül kokusu alamadım, Ben Resule doyamadım, Yaralıyım, yaralıyım.. *** Kabe'nin örtüsü kara, Açtı yüreğime yara, Bulunmaz derdime çare, Yaralıyım, yaralıyım.. *** Rabbim nasip eyle ne var ? Hasreti kalbimi dağlar, İki gözüm durmaz ağlar, Yaralıyım, yaralıyım.. ***

Ruhu arafta kalmış bir genç kız... Bir ayağa cennete düşerken, diğer ayağı cehenneme zincirlenmiş. Nefsinin, şeytanın ve hak yolun arasında kalmış, nereye gideceğini bilemeyen bir yolcu.. Labirentin içinde koşarken, her defasında yeşil gözlere çarpıp sendeleyen minik bir kalp.. Çimen gözlerin içinde cennetin fragmanını izlerken , karanlık bir uçurumun tepesinde cehennemin alevleriyle kundaklanan asi bir ruh.. Peki o hangisini seçecek ? Tövbe etmeyi mi, yoksa yoldan sapmayı mı ? *** Bakışları doğanın şefkate yansımasından doğan bir güneş, yeşilin aktığı nehirlerden içime çağlayan bir merhamet gibiydi. Peki bende merhamet edilecek ne vardı ? Bu aciz gözlerimde mahur bakışlarımda göremediğim neyi görmüştü ? Kalbimi bana en çok hissettiren,dünyayı turlatıp kendime nerede olduğumu hatırlatan bir güç kaynağıydı. Bana baktığı her an yıllardır görmediğim baharı anımsıyordum;kışın en kör noktasında kaybolmuş bir yağmur olarak.