FrdOrk
- Reads 866
- Votes 211
- Parts 26
Umut; bir meşaledir, karanlık yolda... Onu söndüren yolu bulamaz ve kaybolur.
Hayat insanı büyütür, eğer bir limanı yakacak kadar derdi varsa... Eğer omzunda ağlayabileceği biri yoksa hayatında, ölümü tatmadım diyemez asla.
Biri gece diğeri gündüz... Bir arada olamazlar, ya ay tutulur ya da güneş... Güneş olmadan ise Ay bir hiç... Peki, ya Ay karanlığa boğulmayı kabul ederse?
Gecenin karanlığına fısıldadı:
"-Çünkü korkuyorum."
"-Neden?"
"-Aşık olmaktan. Birine ölesiye bağlanmaktan...Korkuyorum."
HER SÖNMÜŞ UMUT MEŞALESİ, ELBET BİR GÜN TEKRAR YANAR...
(Yazardan dipnot:İlk bölümlerde acemilik içerir.)
#1 - hayathikayesi