Mehmet sevdiğinin gözlerine baktı içi yana yana, yüreğine helal kabul ettiği yari ona haram mı olacak'tı? o Asya olmadan bir hayat hiç düşünmemişti, Koca bir ömür Asyası olmadan geçermiydi? dünyanın bütün yükünü sırtlamıştı sanki genç adam yüreği ona ağır geliyordu gücü çekilmiş ne diyeceğini bilemiyordu. Gel gidelim buralardan demeye dili varmıyordu, nasıl diyebilirdi ki sevdiği öz amcasının kızıydı, Mehmet amcasının başını yere egemezdi ölürdü yinede bunu amcasına yapmazdı. Omuzları düştü genç adamın, iç çekti yüreği kanarken dik durmaya çalışıyor ama bir türlü bunu başaramıyordu, söylemek istediği okadar çok şey vardı ki karşısında ona masumca bakan kıza ama diyemedi, Yanından geçip giderken kalbini saran alev tüm bedenini yakıyordu, Elveda diyemeden gitmek nede kadar zormuş kalbi göğüs kafesini parçalıyor nefes almasına izin vermiyordu. Asya&Mehmet

"Gelemem diyorum İbrahim. Amcamın oğluna verdiler beni" İbrahim arkasını dönüp sevdiği kızın gözlerine kenetledi bakışlarını. "Geleceksin! Sen benimsin. benden başkasına yar etmem seni" "Gelemem İbrahim gelemem. Öldürürler bizi" İbrahim öyle bir bağırdıki "ulan hani benden başkası haramdı sana. Şimdi gidip o şerefsizle mi evleneceksin? ona helal bana harammı olacaksın" Esra tükenmişti artık ne yapacağını bilmiyordu. Sevdiği için korkuyordu. deli gibi korkuyordu ona bir şey olacak diye. "Anlamıyorsun beni. Öldürürler diyorum sana. Bizi rahat bırakmazlar" İbrahim tekrar bağırdı. "Bu kadarmı ölümden korkuyorsun ha? Böyle mi sevdin sen beni? Ölümden korkacak kadarmı?" Esra ağlayarak tuttu sevdiği adamın ellerini "seni ölümden öte seviyorum sevdiğim. Anla beni ne olur benim yüzümden ölmene izin veremem" "Bize kimse bir şey yapamaz korkma. gidelim bak çok mutlu olacağız söz veriyorum sana ne sana nede bana bir şey yapamazlar" Esra çekti ellerini sevdiği adamın ellerinden "ben yapamam İbrahim affet beni" Esra arkasını dönüp giderken İbrahim tüm sesiyle haykırdı sevdiğinin arkasından bakarken. "Senin aşkında sevdanda yalanmış. Sen beni hiç sevmemişsin. Seni affetmiyorum Esra Affetmiyorum" **** Gerçek bir aşk öyküsü okumak isterseniz KARA SEVDAM a buyurun🌹 Bu kalplerin törelere baş kaldırması. Bu kanayan yüreklerin birbirini sarması. Bu herşeye rağmen sevebilmenin ilk defa yanlış oluşuydu... Esra ve İbrahim'in gerçek aşk öyküsü. Aşk'ta kimse kazanmaz... Aşıksan baştan kaybetmişsin demektir... Esra&İbrahim KARA SEVDAM Zeynep_Esinti

"madem o aşiretten bu eve kız girmesini istemiyorsun ozaman git bacınla Yusuf ağanın torununu öldür" Babasıda en az Serhat kadar bağırmıştı Serhat öfkeyle merdivenlerden çıkarken Babası arkasından seslendi "Yusuf ağayla konuştum yarın akşam nişan takılacak" Serhat odasına girip kapıyı sertçe kapattı. öyle öfkeliydiki kızgın boğa gibi nefes alıp veriyordu. Kimeydi bu öfke? Bu kızgınlık? Babasına mı yoksa onu istemeyen Hazalamı? Serhat alt üst olmuştu. Odada ne varsa paramparça etmişti. kırıp dökmüştü ama yinede sakinleşememişti Kalbine var gücüyle yumruğunu vurup "çıkar onu burdan Allahım bu acıya dayanamıyorum"diye haykırdı... ******** "Hazal Korkmaz" "Serhat Şah" >BEDEL< ↪Zeynep Esinti↩

Kin ve nefretin olduğu kalpte aşk yeşerebilirmiydi? Aşk intikam hırsıysa yanıp tutuşan bir kalpte çiçek açarmıydı? Öfkeden kurak çöller gibi kuruyan Bedirhanın kalbinde aşk yeşerip çiçek açsada intikam hırsı uğruna hayatı mahfedilen İkra herşeyi unutup hayatını mahfeden adama kalbinde yer verebilirmiydi? ****** "İKRA SEYİTOĞLU" "BEDİRHAN KORKMAZ" "MAHKUM GELİN" Başlama tarihi 20.08.2018

Her insan aşkı tadacaktır Ama her aşkı tadan aşkına kavuşacakmı? İşte o bilinmez.