"Huzurum" "Gözlerine baksam, ağlasam, kimsesiz kaldığımda kimsem olur musun?. Gel desem prangalanmış olsa ayakların koşar mısın? Dünyam yıkılsa dünyam, uyuduğumda rüyam, uyandığımda kokusunu aldığım olur musun? Görmez olduğumda gözüm, yaralandığımda merhemim olur musun? Tek başına herkesim olur musun? Parada pulda tahta gözüm yok. Bir tek gözümün kaldığı hurim olur musun? Ardında saklandığım, kucağında uyuduğum, Annem, babam, sevdiğim, kadınımmmm, birtanem, gültanem, olmayan herşeyim olur musun? Düştüğümde tuttunduğum, tuttunduğumda tam olduğum, eksikliğim, tamamlandığım olur musun? Gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum. Ben. Ben ilk defa mutluluktan ağlıyordum sanırım. Etrafdaki herkes, çoluk çocuk herkes bize bakıyordu. Etrafımızı insanlar kapatmış. Önümde Efken ve inanılmaz sözleri ile evlenme teklifi. İşte tamda şuan ölsem sanırım bende dünyanın en mutlu insanı olarak ölürdüm. Evlilik aşkı öldürür diyorlar, Benim hayatım olur musun? Tekbir aldığımda cemattim, dualarıma amin diyenim olur musun? İstemem bir başkasını tanımak, herkesin sonu olur musun? Al özgürlüğümü iki dudağının arasına, seni herkesle değil, herkesi seninle kıskandırdığım olur musun? Sadece evimin değil, ahiretimin kadını, sadece kadınım değil yüreğimin annesi, son durağım olur musun? Diğer yarım, tamamlayanım olur musun? Kire bulanmış şu dünyada en temizim, incim, gelincik çiçeğim, kızımın annesi olur musun? Bak bir güvercin kalbi gibi yüreğim ürkek. Umuduma üfkesen sanki sönücek. Son kalem ha düştü ha düşecek, kalbimi fetheden, sevdamın leylası, aşkımın fatihi olur musun? Hani diyorlar ya aşkın gözü kör, aşk yalan diye; Ben sana aşığım. İki gözüm tek doğrum olur musun? Efken HAZAR ağlıyordu. Herkesin içinde ağlayarak bana hayatının başrolü olma teklifini yapıyordu. Kısacası İlkim, Sonum,

© Telif hakkı yazara aittir. "Neden ismin Mihrimah değilde Mihrima?" Bu sorduğu soruyla birlikte kafamı sağ tarafa çevirdim. Şaşırmıştım açıkçası. Hele de bu Melih olunca normaldi yani. Ben ona o da karanlığın hüküm sürdüğü, sadece ayın varlığını gösterdiği gökyüzüne bakıyordu. "Aslında adım Mihrimah fakat babam nüfus müdürlüğünde Mihrima olarak yazdırmış." dedim ve onun baktığı yere, gökyüzüne baktım. "Anlamı ne?" bu soru, beklemediğim yerden gelmişti. "Bilmem...hiç araştırmadım. Babam, güzel anlamı olduğunu söyler." "Güneş ve ay" "Hıh?" hıh nedir Mihrima. "İsminin anlamı... Güneş ve ay" şuan suskunluk heryerimi esir almıştı. Düşünün kalbimin attığından bile emin değilim. Öyle bir sessizlikti içimdeki. Cidden bunları söyleyen Melih miydi? ". İnsanlar isimlerinin anlamı gibidirler derdi babaannem. On yıl sonra bu sözü şimdi, daha yeni anladım." inanmayacaksınız ama bunları söyleyen gerçekten de Melih 'ti. Not : HİKAYENİN HERHANGİ BİR YERİNDEN ÇALINTI OLURSA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.