Biri size semtinizi kurtaracak özel kişi olduğunuzu söyleseydi, ne yapardınız? Onlar yaşadıkları yeri kurtarmayı seçti. Üstelik doğaüstü yaratıklardan değil, sokak serserilerinden. Ortak noktaları defalarca aynı parklarda salıncak sırası beklemeleri, aynı okullarda eğitim görmeleri, aynı hastanede aşı olmaları ve aynı sokaklarda yürümelerinden ibaret olan birbirinden tamamen farklı dört gencin semti kurtarma hikayesine kendinizi kaptırmaya hazır olun. Onlar ne süslü isimlere sahipler ne de acı dolu bir geçmişleri var. Bir gün, aynı semtte ikamet eden dörtlünün karşısına İstanbul Semt Çocukları Birliği çıkıyor. Ve korkarım ki işlerin garipleşmesi kendini mahalle çocuğu ilan eden sokak serserilerine savaş açmış bu birliğin onları gerçek semt çocukluğunu öğrenmeleri için 80'li yıllardan birine göndermesiyle başlıyor. Aylin fazla bilmiş, Dolunay tam bir sürtük gibi davranıyor, Selim kendini lider belliyor ve Barış ise sadece Barış. Biraz saçmalık, arkadaşlık ve tekme eşliğinde yumruk ile Aynı Semtin Çocukları, sizin için keşmekeş İstanbul'un laneti olmuş ıslıkçı apaçileri arındırmaya hazır!

'Güçlünün daha güçlü olduğu, fakirin daha fakir olduğu çağdan sesleniyorum. Hoşunuza gitmedi mi? O zaman televizyonu açın. Bakın, orada her şey günlük güneşlik.' 80 kuşağından sıradan bir genç... Öykü Tan... Üniversiteden sonra ışıltılı bir yaşam hayal ederken; özel iş yerlerinden kapı dışarı edilmek, her atama döneminde boşu boşuna beklemek gibi rutin bir hayatı vardır. Evrene verdiği mesajlar bir sabah geri döner ve tüm hayatı değişir. Yetişkin kafasında lise sıralarına dönmüş bir ergen olarak farklı bir paralel evrende yeni nesile adapte olmaya çalışır. 'Biliyor musunuz, o günlere geri dönmek isterdim. Toplumsal ayrışmanın bu boyutlarda olmadığı döneme... Canlı bombaların, savaşların, karışıklıkların bu kadar yaygın olmadığı döneme... Tecavüzün bu kadar meşrulaşmadığı döneme... Ve kesinlikle müziğin daha iyi olduğu döneme!' Ruhumu satsam geçinebilir miydim acaba?

Bora’yla tanışın. O ne sportif ve kaslı ne zengin ne de bir kötü çocuk. O sadece Bora. Bildiğimiz erkek yani. | WATR Watty'14 En İyi Humor Hikayesi |

"Biz neyiz söyleyeyim mi? Biz dünyanın en aşağılık insanlarıyız. En zavallılarından, en ahlaksız ve en lanetlilerinden. Asla bu bok çukurundan çıkamayacağız." dedi kadın adama. Ve bu sözle, bu hikaye başlamadan bitmişti.

Nereden bilebilirdim ki bir fotoğrafın başıma onlarca iş açacağını? *Basılı eserdir.

Yalanlar üzerine kurulan hayatlar; ne kadar çok yalan varsa o kadar çabuk yıkılır.

Yaşadığı gezegenin bir son kullanma tarihi olduğunu bilen ve ölmeye hiç niyeti olmayan bir grup insan... Hem kendi hayatlarını kurtarmak istiyorlar hem de insanlığın evrenden silinmesine engel olmak istiyorlar. Ancak bilmedikleri koca bir evrende karşılaşabilecekleri tehlikelerin farkında değiller.

“İsmini aldığın Audrey Hepburn’e hiç benzemiyorsun…” çocuk gözlerini kıstı. “Dördüncü duvar nedir, biliyorsun değil mi? Biz tiyatrocular sahne ve izleyiciler arasında bir duvar hayal ederiz, bu daha iyi rol yapabilmemizi sağlar ve dikkatimizin dağılmasını önler. Sen de insanlarla arana dördüncü duvarı örmüş gibisin. Kimsenin arkasındakini görmesine izin vermiyorsun, ama ben, çakma Oscar Wilde, bunu başaracağım.”

Amy, normal, sıradan, hatta gayet sıkıcı bir kızdır. Ta ki, kendisinden garip şeyler yapmasını isteyen CIA'e bulaşana dek. Yapması gereken tek şey, bahsettikleri kişiyle her gün vakit geçirmek, ona arkadaşı gibi yanaşmaktır. Casusluk yapacağı kişi kendisini sinir eden, dalga geçen, ukala biri olsa bile. Amy, tek kuralı ihlal eder; "işe duygularını karıştırma!"

Aldıkları piyango biletinin kendilerine çıkmasıyla sevinçten dört köşe olan İnci, Cemre ve Başak'ın unuttuğu bir şey vardır. Bileti talihsiz bir kaza sonucu kaybetmişlerdir. Ve bileti bulmak için şehrin altını üstüne getireceklerdir. Ancak kahramanlarımız o kadar salaklardır ki, bu hiç de kolay olmaz. Başlarına gelen pişmiş tavuğun başına gelmez. En önemlisi de, asla aşık olmam dedikleri adamlara aşık olmaya başlarlar. ©Tüm hakları saklıdır