Yaşam dediğimiz şey günümüzdeki çoğu insanın yaptığı gibi hoş çocukluklar geçirip daha sonra öğrenim hayatına başlamak ve yıllarımızı alan eğitim hayatlarımız bittiğinde öleceğimiz zamana kadar para kazanmak için hayatlarımızı ortaya koymaktan ibaret değildi. Bizim değersiz küremizin, dünyamızın dışında olan başka şeyler de vardı. Bizim onları görmememiz ya da bilmememiz onların önemsizliğinden değil bizim körlüğümüzdendi. Hayatı dünya ile sınırlandırmış ve bundan daha fazlasını olabileceğini akıl etmeyi asla düşünmemiştik. Doğumları kutlamış ve ölümlerin ardından yas tutmuştuk. Bilmiyorduk ki doğum ve ölümden başka hiçbir şey yoktu sonsuz olan. Asla bilemeyecektik varlığımızın ardındaki gerçek sebebi. Belki de kendi kendimizi yok edecektik fakat bir yerlerde yaşamaya devam edecektik. Evren düşünüldüğünde insanlık oldukça değersiz geliyor göze. Kainat bilemeyeceğimiz, göremeyeceğimiz ve asla tam olarak çözemeyeceğimiz şeylerle dolu...Aşk gibi, sevgi gibi. "Onunla tanışmak büyüleyiciydi, seninle tanışmak büyüleyiciydi.'' ✨ chanbaek fan fiction / science fiction ✨ ✨ 170817 - 111117 ✨

İki Kral da görkemle atlarının üstünde duruyordu. İlk kimin konuşacağı meçhuldu. Havada sadece bir birini tartan gözlerin ağırlığı vardı. Sonra Çin Kral'ı konuştu ve "Sana ait olan bir şeyi benim yaptım." dedi. Söz havada asılı kalırken Roa arkasında gizlediği çocuğu öne çıkardı. Hayal kırıklığı Kai'nin üstüne kıyamet gibi yağarken ölmüş olmayı dilerdi...

Önümdeki ışıklı tabelanın yazısında gezdirdim gözlerimi. Günahın ve şehvetin buram buram belirdiği kırmızı rengini inceledim. Cebimdeki parayı son kuruşuna kadar saydım. Günah işlemek için bile yeterince param olmasa da umursamadım. "Sendenim" Bedenimin esiri olmuş adama kitledim bakışlarımı sevgilimi aldatmak için iyi bir nedendi. Bana bütün uzuvlar köküne kadar bahşedilmişken neden bir kadınla sınırlı kalmalıydım ki zaten ? Erkeklerde beni tatmin ettiği sürece aldatmanın yanlışı yoktu. Doğru yoldaydım,kurallarımın sınırları yoktu. Hem sokaklardaki sınırsızlıklarıyla ünlü özgür adamım ben. Sokak prensi. Kinin,kasvetin,karanlığın,5 parasızlığın prensiyim ben. Yalnızlığın baş kahramanı,aşkın karşı rakibiyim.Basitliğin gögleyemediği bedenin,kalbin tek ve yegane sahibi.

"Seni sevdiğimi söylememi istiyorsan beni öldürmen gerekecek, çömez." "İyi. O zaman seni öldüreceğim."

2015.7.4 Çift:SeKai ° Tanıtım ° Aşk,hiçbir zaman masum olmamıştı... Sevgiye muhtaç kalmamıştı, çilek pembesi saçlar... Aşka esir kalmamıştı , çikolata tenli... ' Kai de Sehun da , aşk yağmuruna tutulacaklarını bilemezdi. '

TANITIM-1 ‘’O-o g-geliyor.’’ Dedi titreyen sesiyle. Karşısındaki adama uzun süre baktı Baekhyun. Kimden bahsettiğini bile bilmediği adamın, korkunç bir insan olduğunu o anda anlamıştı. Çünkü karşısında asla kimseden kormaz diyebileceği bir adam, korkudan olduğu yere sinmişti. ‘’Chanyeol g-gel-liyor, B-baekh-hyun.’’ Jongin’in ismini söylemesiyle, uzun karanlık kolidorda bir kahkaha gürledi. Adım sesleri duyulmaya başladığında, Baekhyun içinde gezinen o küçük korkuyu bastırmaya çalıştı. Adım sesleri durduğunda, Jongin’in gözleri korkuyla titredi. Baekhyun, adamın tam arkasında olduğunu biliyordu ancak dönmeye cesaret edemiyordu. ‘’Hoşbuldum, Jongin.’’ Dedi derinden gelen kalın sesiyle. Nefesini ensesinde hissetti Baekhyun. Zaman ağır çekimde gibi ilerlerken, arkasına zamana ayak uydurarak döndü. Gözleri yukarıya doğru tırmanırken, adamın yüzünü görmek için, hiç acele etmediler. Yüzündeki kendisinden emin gülümsemeye takıldı ilk önce gözleri. Tehtidkar ancak bir o kadar güzel. Onun gözlerini es geçip kızıl saçlarına baktı bir süre. Oldukça yakışıklıydı ancak kardeşini öldürecek bir insan için bunları düşünmesi tamamen yanlıştı. Sonra Baekhyun, gözlerine geldi. Ve orada esir kaldı. -Chanyeollie Pop -

Byun Baekhyun ölüydü.Öldüğü günü net bir şekilde hatırlıyordu;kollar onu korumak için etrafına sarılmıştı,ama çok geçti.Metalin bedenine çarptığında çıkardığı sesi,çatırdayan kemiklerin sesini,asfalta dağılan vücudun sesini..hepsini hatırlıyordu. Ölü bir insanın nasıl bunları hatırlayabildiğini merak ediyorsunuz,değil mi?Arkasında bırakamamıştı,daha doğrusu,bırakamıyordu. Park Chanyeol,sevgilisi,her şeyi,onu ziyaret ediyor,onun için yas tutuyor,onu bırakmayı ve kendisini yalnız bırakmasını reddediyordu. Baekhyun karanlıkta yaşıyordu,yavaşça çıldırıyordu(eğer bu ölü insanlar için mümkünse) Eski sevgilisinin kederli yasları ve çaresizce onu çağırması tarafından avlanıyordu. Çeviridir.(asianfanfics) Cr.to;DarkWolf22

Koştum. Kalbim kırıkken, bir daha aşık olamam derken bildiğim her şeyden kaçtım. Sonra ne mi oldu dersiniz? Birden hayatıma bodoslama daldı. Bende yeniden çok sevdim. Ve değiştim.

"Başka kimse yok," dedim. "Bu evrende, sadece sen ve ben varız." One shot / sekai