9 sene önce bugün yani 27 Şubat’ta başlamıştı bizim hikayemiz.O gün kurtarıcı bir melek gelip bana olacakları söyleseydi vazgeçer miydim bilmiyorum.Belki korkardım baş edemeyeceğimi düşünürdüm ama kaçmazdım. Şimdi düşünüyorum da neler atlatmışım ben öyle.Başkasına uzaktan gönül eğlencesi gelen bana içerden gönül ızdırabı çektiren bir mesele bu.Sevdiğim kadar nefret ettiğim bir adam ve üzüldüğüm kadar sevindiğim bir aşk.Habersizce gelen, beklemediğim bir anda biten ve beni ordan oraya sürükleyen… Küçüktüm o zaman.Aşk yoktu.Hoşlanma vardı, saçları yüzüne değdiğinde heyecan vardı ama aşk yoktu.Zamanla sorularım bunlar oldu. Aşık olduğunuzu nasıl anlarsınız?Ya da aşka inanır mısınız gerçekten?Aşk nedir peki?Acı veriyorsa vazgeçmeli mi? Cevaplarını almamın 9 sene süreceğini bilsem rüzgarın umarsızca beni O’na savurmasına izin vermezdim belki de.Fakat başlamıştı artık ve nereye gideceğini yine o rüzgar belirleyecekti…Tüm bunları düşünürken okuduğum satırın altını çizdim yüzümde hafif bir tebessümle; ‘İşte böyle bir şeysin bende.Hem içimdesin, hem düşecek gibisin.Tıpkı bir nefes gibi…İçimde tuttuğum sürece benimsin. Bırakırsam gideceksin, bırakmazsam öldüreceksin.’ -Kahraman Tazeoğlu Merhaba kendi kullanıcı adımla paylaştığım ilk hikayem bu benim.Arkadaşlarımla ortak açtığımız bir hesaptan yayımladığım bir hikaye daha var.Bu kurgu uzun zamandır aklımdaydı fakat yazmak için doğru zamanı bekliyordum.Kah ağlayacağınız, kah güleceğiniz ve bazen sinirleneceğiniz bir hikaye bu.Yaşanmışlıklarla yaşanmak istenenlerin harmanlanıp önünüze sunulmuş hali.Bu kısa bir tanıtım bölümüydü.İlk bölümü çok kısa bir zamanda yayımlayacağım.Beğeneceğinizi umuyorum

İstanbul... bir genç kızın hayatını değiştiren şehir. Her şey o metrobüs ile başladı... Bazen seçim yapmak gerçekten her şeyden daha zor olabilir. Ve istemediğin halde hayatını değiştirirsin...

Tüm hakları saklıdır. (Kitap Anlaşması yapıldı)

"Elimden gelse hâli hazırda kenetlenmiş ellerimizden güç alıp onu bu evden kaçırırdım. Denizi görebileceğimiz bir yere giderdik belki... Hiç konuşmazdık. Dudaklarımız değil, dokunuşlarımız konuşurdu bizim yerimize... Başımı onun geniş omzuna yaslayıp burnumu boynuna gömerdim. Onun o tatlı kokusunu doya doya içime çekip gözlerimi yumardım. İnanıyorum ki birlikte olsak her şey daha güzel olacaktı. Belki daha kolay..." Ailesi, kızkardeşinin tedavisi için Amerika'ya gittikten sonra Balkanlı Ailesi'nin evinde yaşamaya başlayan İde'nin hayatı, bir gün rüyasında evin oğlu Aslan'ı görmesiyle tamamen değişir. Herkese ve her şeye karşı soğuk ve ilgisiz görünen Aslan Balkanlı'ya yavaş yavaş âşık olmaya başlayan İde, tutulmaya başladığı adamın buzlarını eritebilecek mi? Yaralı bir aşkın hayaletiyle boğuşan Aslan ise onu seven bir kadının varlığını kabul edebilecek mi?