İnsan her yara aldığında daha çabuk iyileşir mi gerçekten? Yoksa o yaralar zamanla sadece daha derine mi işler? Acı, yalnızlık ve bitmek bilmeyen karanlık... Bunlar büyürken bana eşlik eden tek duygulardı. Çocukluğum onların nefretin gölgesinde sessizce kayboldu.Sevilmenin ne olduğunu bilmeden, ağır bir sessizlik içinde geçti. Büyüdüğümde yanımda yalnızca alıştığım o soğuk boşluk vardı. Yaralar birikti, izler derinleşti. Hepsi bir şekilde geçti ya da geçmedi. Şimdi geriye ne kaldı bilmiyorum; sadece bir boşluk, sessiz ve sonu olmayan bir boşluk...

"Arkadaş arkadaş gezebiliriz niye ki?'' Maksadım onu kızdırmaktı. Buna sinir olduğunu biliyordum. ''Demek arkadaş.'' Kafamı salladım. ''Hıhı.'' Parmakları ona dolanmış ince kollarımda gezdi. ''Arkadaşlarına böyle mi yaparsın?'' Çok fırsatçı bir adamdı. ''Ya da kilitli bir odada dudak dudağa mı gelirsin?'' Bu iyice yutkunmama sebep oldu. ''Yatağına gelir misin, aynı yastığa sığacak kadar yakın uyur musun?'' ''Düşünülür.'' Dedim ince sesimle. İyice eğildiğinde bacaklarımın aralanması onu bana daha çok yaklaştırdı. ''Hiçbir arkadaşın sana bunu yapamaz, anladın mı?'' Keskindi. Sertti. ''Seni düşünemezler.'' Bu nereye bağlanacaktı çok merak ediyordum. ''Öyle mi?'' ''Öyle.'' Deyişi bile kendinden emindi. İnce parmaklarım ensesinde gezindiğinde hoşuna gittiğini anlıyordum. Birbirimizin üstünde çok etkimiz vardı. Hoşlanıyorduk belli ki. ''Peki,'' gözlerinin içine baktım ''arkadaş, arkadaşı öper mi?'' Hiç düşünmedi. Beni sertçe öptüğünde dudaklarım alev aldı. 04.08.2024✨

17 yaşındaki Defne Elanın hayatının basit bir DNA testi ile mahf olması yetmemiş gibi birde yıllar önce onu terk eden eski sevgilisi dönerse ne mi olur? İşte devamı...

Bu hikaye Yalgı'nın değişen hayatını anlatıyor. Eğer güçlü kadın karakter okumak istiyorsanız bu kitap tam size göre. ~Karıştırılmış Bebek Serisi... [KBS-1] (Kitap ismi değiştirilmiştir) *KİTABI OKUYAN OKUYUCULARA SESLENİYORUM. HER HANGİ BİR KÖTÜ YORUM YAZARSANIZ, YORUMUNUZ SİLİNECEK ! ELEŞTİRİYLE SAYGISIZLIĞI KARIŞTIRMAYIN..

Üsteğmen Mert Alphan Özdemir & Savcı Göksu Sönmez... Onlar, geçmişlerinin en karanlık anlarında ailelerini kaybetmiş ve kalplerini duvarlarla örmüş iki insandı. Fakat kader onları yan yana getirdiğinde, birbirlerinin ruhuna dokunarak yeniden yaşamayı öğrendiler. Hadi hep beraber onların hikayesine konuk olalım ve tüm bu yaşanılanların arasında inatla filizlenen bir aşk okuyalım. 🥀🦋 "Korkuların arkasına sığınmak kolaydır üsteğmen, çıkıp savaşmak her yiğidin harcı değildir. Anlıyorum, korkularının uğruna sevebileceğin bir kadın değilim." "Canımı feda edeceğim kadınsın. Duymak mı istiyorsun? Sevdim. Tüm sevdiklerimi kaybetmeme rağmen deli gibi sevdim."

Ali kim bu asker' dedi. Ali 'ye dönerek. Gülerek cevap verdi Ali ' Adaşım komutanım Ali Demir Deli Dumrul derler burada ona.' dedi . Hoşuna gitmişti Tomris' in ' Deli Dumrulll dedi uzatarak.' Neden çuval taşıyor peki? ' diye sordu. Ali' Cezalı komutanım ondan' diyerek cevapladı Tomris'i. Tomris'in daha da ilgisini çekmişti. ' Neden cezalı diye sordu bu sefer. Ali kendini tutamayarak kahkaha atmıştı. Tomris'in ciddi yüzünü görünce hemen sustu ve özür diledi. ' Şey komutanım ' dedi biraz çekinerek. ' Söylesene asker ney'. Ali' Komutanım, deli Dumrul çarşı iznindeyken birini dövmüş üstelik dövdüğü adamın üstüne bir de işemiş, şikayet edilince de bir hafta boyunca yemekhaneye yardım edecek' dedi Ali. Tomris de gülüşünü saklamayarak sordu tekrar neden işemiş adamın üstüne diye. Ali de ' Komutanım adam içkiliymiş sarhoş kafayla da bayrak direğinin dibine işemiş bizimki de görmüş bunu gördüğü gibi dalmış adama sen kimsin de benim bayrağımı kirletiyorsun, işiyorsun, bu bayrak buraya ne zorluklarla dikildi bilmiyor musun diye bir güzel dövmüş, adam yerde baygın yatarkende üstüne işemiş adamın.' Tomris de artık kahkaha atmaya başlamıştı anlatınları dinlerken sevmişti bu adamı. Deli Dumrul sevdim seni dedi içinden. Ali ' ye döndü not al bu askerin adını Ali ' dedi. Ali not kağıdı çıkarıp yazmıştı. Ali Demir( Deli Dumrul) Tomris Timinin ilk askerini bulmuştu. Bu tim belliki normal askerlerden oluşmayacaktı.

Ben Asi kaya yüzbaşıyım 28 yaşındayım 18 yaşıma kadar yetimanede kaldım benim hikayemde mutluluk yok açı var kırgınlık var istenilmeyen var Benim hikayem gittiğim görevi tamamlayıp görev yerime geri dönmekle başladı tek kişilik yaşadığım hayatıma biyolojik ailem düşdükten sonraki serivenümü gelin birlikte okuyalım && "Asya hanım 15 yaşıma kadar sevginin ne olduğunu bilmiyordum ve hala daha bilmiyorum 15 yaşıma kadar beni bırakan ailemi bekledim bekledim ama kimse gelmedi 16 yaşımda evlatlık verildim mutlu bir ailem olucağını sandım ama hayat bana bir tekmedaha atı evlatlık verilen aile tarafından tecavüze uğradım işte o zaman beklemeyi bıraktım kimse inanmadı bana kanıtlayamadım kendimi kendimden tiksiniyorum aynaya bakamıyorum bu gördünüz kişiyi ben olmak istemedim evet soğuk yapım var ama benim de bir kalbim var gözünüzün içine bakıyorum bana dair biraz sevgi kırıntısı varmı diye ama yok beni biraz sevseydiniz bir kez kızım deseydiniz bazen çiçeğin yerinde olmak istiyorum beni koruyan bir babam seven bir annem olsun istiyorum ama bu imkansız hiç görmediniz beni bir kez içten baksaydınız ruhumun çoktan öldüğünü görürdünüz niye çiçeğin Ayazın hakaretlerine sesiz kalıyorum biliyormusunuz çünkü haklılar yetimhanedeki çoçuklar anası babası bile beli olmadı için piç diye anıldım sizden para soyadı hiç bir şey beklemiyordum sadece sevgi belki ölen çoçukluğum canlanır sandım ama olmadı ben sizin ailenizden birisi olamayacağımı çok iyi gösterdiniz huzurunuzu daha fazla bozmiycağım sadece beni bu hayata getirmeseydiniz artık yaşama gücüm kalmadı yanlızlık sevgisizlik kimsesizlik sırtıma kambur oldu nefes aldırmıyor beni yaşarken mezara koydular ben tam 11 senedir ölüyüm " &&

-BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİLER, KURUM VE KURULUŞLAR TAMAMIYLA HAYAL ÜRÜNÜ OLUP HİÇBİR ŞEKİLDE GERÇEĞİ YANSITMAMAKTADIR!- ATEŞ ÇİZGİSİ SERİSİ - 1 ❤🗡 Duygularını arka planda tutan, korkusuz, gözü kara, Mermi Timi'nin dikenli çiçeği Elvin Kunter; alayda Duygusuz Komutan olarak bilinir, bu ismi yaşatırdı. Kardeşinin esir düşmesi ile Mermi Timi'nin komutanı olma ihtimali tamamen yok olurken başlarına yeni bir komutan atanmıştı: Yüzbaşı Kürşat Seçkin. Kürşat Seçkin'in karşısındaki kadının güçlü duruşuna, gözü kara yapısına ve aklına olan hayranlığı günden güne artarken kendi duygularına hakim olmakta zorlanıyor, benliğini bu yolda ve yeni düşmanlarının karşısında kaybetmesine engel olamıyordu. Aşklarıyla beraber doğan yeni düşman karşılarına üç büyük sorunu da çıkarırken vatan ve benlik mücadelesi çatışacak, bilmedikleri bütün gerçekler gün yüzüne çıkacak, ateşten bir çemberin içine düşen bedenleri bu yolda yorulacak, düşecek ve yıpranacaktı. ❤🗡 "Ne kadar uğraşırsan uğraş benden saklanamazsın, benden kaçamazsın. Niye biliyor musun?" "Niye?" "Çünkü sen neysen ben de oyum. Sen olmadan ben, ben olmadan sen olamazsın. Ne benden gidebilirsin, ne benden saklanabilirsin. Eninde sonunda yine bana gelir, yine bana kalırsın."

"Sizin de var mı bekleyemem diyeniniz?" Kaşları çatıldı ve bir süre yüzüme baktı. Tok sesiyle konuştu. "Bizde tek yol, vatan yoludur. Beklemek istiyorsa buyursun, vatan yolu beklesin. Bekleyemeyen zaten benim olmaz." Gözlerimi kırpıştırarak yüzünü izledim. "Herkes aynı değildir Komutan. Sen asker yolu beklemek vatan yolu beklemektir diyorsun ama, herkes böyle düşünmez. Bekleyerek vatan mı kurtaracağız derler, haberin olsun." Kısılan gözlerini sonunda gözlerime çevirdi. "Aşk sadece güzelliğini sevmek değildir Hazal Hanım. Düşüncelerini, hayata bakışını, sana davranışını sevmektir. Saygı olmadan sevgi mi olur? İlk önce bana, mesleğime saygısı olacak." Sözleri daha çok kendine hatırlatır gibiydi. "Ben, vatan için ölüme nefesimden daha yakınsam böyle bir kadın ister, böyle bir kadın severim."

"Yok olacak kadar azalan bir insan, en tehlikelisidir." Aylar önce kurtlar sofrasına bir sandalye çekmiş, kanlı bir ziyafetin içine oturmuştum. Senelerce bastırılmış bir açlıkla doluydum; iştahla intikam yemeğinin önüme serilmesini bekliyordum. Fakat bir süre sonra anladım ki, burası acıkınca oturulan bir masa değildi. Aksine, burası güçsüz olanın sofraya serildiği, üstüne de kadehlerin tokuşturulduğu bir masaydı. İntikam yemeği hiçbir zaman gelmeyecekti; çünkü burası zaten intikamın ta kendisiydi. ⚠️ Kitapta bazı tetikleyici unsurlar bulunmaktadır, lütfen bunun bilinciyle okuyunuz. Yayınlanma Tarihi: 16 Mart 2023