İki birbirinden habersiz çarpan kalp, birbiri için yazılmışsa eğer ne olursa olsun ya da nerede olursa olsun buluyorlardı birbilerini. Genç yakışıklı Kaptan Pilot Göktuğ Cihaner, sekiz yıl önce yaşadığı ihanetin izini hâlâ taşıyordu. Kadınlardan uzakta kendini aşktan yana inzivaya çektiğini düşünüyordu artık, tüm kadınlara küskün belkide düşmandı... Kendini kariyerine adamış genç bir kadın, aşktan bir haber. Kalbi kurak topraklardan farksızdı. Kızıl saçları, yeşil gözleriyle herkesi kendine hayran bırakıyordu Ecz. Açelya Güney. Lakin henüz kalbini kimseye teslim etmemiş ve kaçıp durmuş. Birbirine yazılan iki kalp ne olursa olsun bulurlar birbirlerini. Nereden bile bilirdiki ukala bir pilotta kalbini kaptıracağını ve nereden bilebilirdi inatçı kızıl hayatının aşkı olacağını. Aldatılan bir adam ve aşkı hiç tanımamış bir kadının hikayesi. Güvenin kaybetmiş bir adam, aşka yenik düşsede hiç bir şey eskisi gibi olmaz... Not: Aşka Uçuş adı altında yazılan ilk eserdir. Wattpad'e!

"Kızım salak mısın sen? Aşığım lan ben sana." Gözyaşları içinde kalan ela gözlerini açarak bana şaşkınca bakarken, en son söylediği cümleye dayanarak umutlarım artıyordu. O da beni seviyor olamazdı, değil mi? "Ge-gerçekten mi ?" Heyecanlı sesiyle konuşurken, ben de ondan farksızdım. "Gerçekten." dediğimde tam ona doğru eğilecektim ki, benden önce davranıp uzanarak dudaklarını dudaklarıma hafifçe bastırdı. Kalbim yerinden çıkacak gibi olurken, kollarımı sırtına sararak mümkünmüş gibi daha da bastırdım onu kendime, o da kollarını boynuma sardı. Dudaklarımız birbirine daha da sıkı kenetlenirken, aklımda tek bir şey vardı. Ben bu kıza ölümüne aşıktım. &

Yetimhanede büyüyen Rüya'ya masal gibi bir hayat vadeden Aras Karahanlı bu masalın aşk kısmını eksik bırakmış, Rüya'nın masalına "bir parça masal" demiştir. Aşk tamamlandığında ise gerçekleri öğrenen Rüya Aras'ı çok sevdiği halde terk etmiştir. Bir Parça Masal kitabının devam kitabı olan Bir Parça Masal 2 Aşk'ta masal kaldığı yerden devam ediyor. "Gitme!" Söylemeseydi ölürdüm, söyledi yine öldüm.

WATTYS2020 GİZEM/GERİLİM ÖDÜLÜ KAZANANI 🥇 Aşk... Hiç ummadığımız bir anda, bizi kalbimizden yakalayan kutsal güç... O gücün yeter mi peki, tüm kabukları da yıkmaya? Kardeşini acı bir cinayetle kaybeden Ali'nin zili bir gün, o cinayetin diğer cephesindeki bir kadın tarafından çalar. Deniz... Onlar o andan sonra birbirlerinin hem yârı, hem yarası olacaktır. Ve sonunda anlayacaklar ki; "Kalplerini bir araya yaraları getirmedi. Kalpleri atsın diye yaralar bir araya geldi." 🌿

Onun gözleri tutkuydu ; Lavlar akıyordu gözlerinden yüreğine , her baktığında yakıp kavuran ... Onun gözleri huzurdu ; Gece gibi kuytularına saklayıp , ışığı ile kutupyıldızı olup yolunu bulduran ... Onun gözleri mühürdü ; Gözüne başka bir göz , yüreğine başka bir yüreğin değmesine izin vermeyen ... ************************************************************* Ben Nehir ... Ormanları andıran bir çift yeşil gözün içinde yolumu kaybettim ... Bulmaya hiç niyetlenmeden ... Ben Nehir ... '' Fırat'ın Dicle'si ol ! '' dediğinde düşünmeden tuttum uzattığı elini ... Dicle misali çağlamaya gittim peşinden ... Dicle gibi hala yüreğim Fırat için çağlarken ... Ben Nehir ... Kurumaya yüz tuttum ... Yayınlanma tarihi : 29 Eylül 2015

Bazen hikayenin başlaması için şehre bir yabancının gelmesine gerek yoktur. Bazı hikayelerde şehre bir yabancı döner.

"Seni bukadar kederlendiren ne Keçi çobani, yada kim" "Boşver be küçük ağa, uzun mesele" "Vaktim bol anlatmak istersen dinlemek isterim" ..... "Yeterrr. Yeter artıkk, nasıl sustun nasıl gittin onca şeye rağmen nasıl inandın" diye haykırdı Hazar gözlerinden ateş çıkıyordu çıldırmıştı. "Sen duymaya bile tahammül edemiyorken ben yaşadım bunlarıı anlıyormusun yaşadım. Her gün ölmek istedim,,,ölemeyi denedim ama beceremedim" diye bağırdı Asiye. ...... Güven : Kırılması çok kolay lakin, Onarmasi çok güçtür.

*Tüm hakları yastığımın altında saklıdır. Geçmişin yaktığı tüm yürekler, acımasız bir gelecekle birleştiğinde yanan her defasında şimdiki zaman olur. Yaşananlar öylesine koca bir ateşe düşer ki, onu dindirmeye hiçbir suyun gücü asla yetmez. Yakılan geçmiş gibi gözükse de acıyı her defasında şu anı yaşayanlar bilir, bildikleri her saniye geleceklerinde yaşamaya devam ederler. Çünkü geçmişi yakarlar, şimdiki zaman yanar, gelecek kül olur. Geçmiş diyarların efsaneleri çoktur, Güzel ve Çirkin'in kazındığı her ovada atasına minnet eylemeyen taş yoktur. Ve o Güzel günün birinde bir şey öğrenirse, Çirkin'e şöyle der: "Bugün ne öğrendim biliyor musun? Hani insanlar bize taş atıyor ya, biz o taşa karşılık gülümsersek taşı atmaya devam etseler bile bunu isteyerek yapmazlar." Çirkin'in anladığını varsayarsak şöyle bir karşılık vermede üstüne yoktur: "Gülümsemeni kıskanırlar, taşı daha çok isteyerek atarlarsa?" Güzel olan son cümlesinde Çirkin'in anlamayacağı şeyler söyler: "İnsanların niyetlerini anlayamam ki! Ama gözler anlatır, eğer kıskanıyorsa ben de attığı taşın bir defa altında kalırım ve yenildiğimi düşündüğü an beni tanımak ister. Tanırsa belki sever, severse haksızlık ettiğini düşünür ve sonunda kazanan yine sevgi olur. Çünkü insanlar kendinden daha yüksek becerilere sahip insanları sevmezler." Çirkin'in anlamadığı bu cümle, kitap olur, çözmek isteyen varsa, hikayemin içindeki en küçük ayrıntıda saklı. Bu benim hikayem, güzelin, çirkinin, iyinin, kötünün, herkesin.

"Bırak beni, bunu yapamam Rizgar! Sana bu kötülüğü yapamam, sevmediğin biriyle evlenmene göz yumamam!" Genç adam öfkeyle duvara vurdu. "Başka çaremiz mi var? Seni de, beni de yaşatmazlar!" Kadının içine sinen korku her dakika daha da artarken bakışlarını kaçırdı. Onunla evlenemezdi, ona bunu yapamazdı. "Ben evlenmek istemiyorum!" Rizgar karşısındaki yıpranmış kadını izledi. Yeşillerindeki morluklar canını sıkarken duruşunu dikleştirdi. "Allah şahidim olsun ki; ya seni alırım, ya da bu Urfa'yı yakarım!" Adamın sesindeki netlikle birlikte genç kadın bakışlarını ona çevirdi. Utanıp bakamadığı kahvelere birden gelen cesaretle uzun uzun baktı... Aniden bir silahın patlama sesi duyuldu... Kardelen korkuyla adamın yanına gitti. "Geldiler, geldiler!" Dehşetle aynı şeyleri sayıklayıp durdu... Tesadüfen kesişmişti yolları... İsimleri bile birbirlerinin kaderleri gibiydi; Kardelen boynu bükük masum bir çiçek iken, Rizgar onun kurtuluşuydu... Genç adamın karşısına savunmasız bir hâlde çıkmıştı. Boynu bükük, acılı Kardelen'i... RİZGAR HAZNEDAROĞLU & KARDELEN DEMİRHAN © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.