Śmierć ominęła go cudownym losu zrządzeniem, a przypadek pchnął w ramiona pokornego sługi o sercu pełnym marzeń, nad podziw mądrych oczach i buncie wpisanym w rodowód. AU, w którym to Juliusz Słowacki po gombrowiczowsku brata się z parobkiem, ale w innej epoce, bo młodopolskiej. Śni też o tym, by wielkim poetą być. Rzecz ma miejsce w pierwszej dekadzie XX wieku, około roku 1903, gdzieś na terenach Galicji. ~Słowackiewicz przeniesiony z epoki romantyzmu do Młodej Polski, a więc do neoromantyzmu. ~Mam w planach napisać do tego drugą część, o ile się uda i o ile dożyję. ~Luźno potraktowałam historię Polski i biografie bohaterów, stąd mogą pojawić się nieścisłości. Charakter postaci i wydarzenia historyczne, takie jak rabacja galicyjska, mają więc w swoich opisach więcej fikcji niż faktów. ~Cyprian Kamil Norwid, prócz tego, że zamiast poety, wybrał w moim opowiadaniu karierę malarza, jest też o wiele starszy od Słowackiego, w przeciwieństwie do tego, jak było naprawdę. ~Z góry przepraszam za, być może nadmierną, stylizację języka. Nie mam pojęcia, czy we wczesnych latach XX wieku mówiono w sposób, w jaki napisałam. Nie wiem, czy w ogóle kiedykolwiek tak mówiono. Ale zrobiłam, co uważam, to moja zachcianka xD ~Ciekawe, czy ktokolwiek to czyta. ~Zawiera sceny łóżkowe. ~Wszelkie podobieństwa do innych opowiadań są przypadkowe. ~Tło opowiadania i pomysł tytułu: https://www.youtube.com/watch?v=BtfRGJh-Xd8 ~W opowiadaniu użyłam fragmentów wierszy Adama Mickiewicza

From the start Josh had never thought this could happen to him, but this is what happens when you get caught masturbating in the locker room after a tournament. I mean c'mon! Steaming muscly angry men grabbing at each other repeatedly? Wrestling will do that to you... It led him to Cris, and a blooming romance apparently. Pure smut, and drama.

Upływających wakacji Harry nie mógł zaliczyć do najprzyjemniejszych, pomimo tego, że Dursleyowie przestali go dręczyć psychicznie czy zaganiać do fizycznej harówki. A to wszystko dzięki dyrektorowi, który, działając zapewne w dobrej wierze, wysłał list do wujostwa Harry?ego, próbując nakłonić ich do zmiany podejścia i przełamania ich antymagicznej postawy. W odpowiedzi rodzina zaczęła chłopca zupełnie ignorować, a biorąc pod uwagę to, że Harry'ego cały czas męczyły wspomnienia Turnieju Trójmagicznego, ta zupełna izolacja i brak jakiegokolwiek zajęcia były najgorszym, co mogło go w tamtej chwili spotkać. Niczym niezajęte myśli wciąż analizowały najdrobniejsze szczegóły tragicznych wydarzeń, o których tak bardzo pragnął zapomnieć. [nie ja napisalam tekst, udostepniam tutaj po prostu]