Karanlığın sahibi, yenilebilir mi?! Sahip olduğu aşkı bırakıp gidebilir mi? Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak!

Kadın isterse; hem deli hem cesaretli, hem de kuralsız olabilir! Bir adamın hayatını kurtaracak kadar güçlü olabilir. Bir adamın aklını başından alabilir. Güçlü bir adama yukarıdan bakabilir. Dünyayı karşına alıp o adamı güçsüz kalbine rağmen sarabilir. Dans edebilir, şarkı söyleyebilir ,aşık olabilir! Yeter ki kadın istesin. --- Mezarlığın ıssız ve korkutucu karanlığından gelen boğuk bir erkek iniltisi; Son baharın dökülen yapraklarını ayaklarıyla ezerek hızla mezarlığa koşan genç bir kız... Özüm, elinde tutuğu büyük küreği telaşla sesin geldiği toprağa sapladı ve çıkardığı toprağı telaşla yan tarafa yığdı. Karanlıkta çıkardığı sesler ıssız mezarlıkta yankılanıp ona ulaşıyordu; ilk defa böyle bir olayla karşılaşması onu ürkütmüştü. Köpek uğultuları eşliğinde tabutun üstündeki son toprağı da kürekleyip mezarın içerisine atladı. Yeterince gerilmiş ve soluksuz kalmıştı, fakat her saniye onun aleyhineydi bu nedenle daha hızlı olmalıydı hareketleri. Anlından akan teri hızla koluna silip derin bir soluk aldı. İniltinin kesilmesi onu korkuturken siyah tabutun kapağını ince parmaklarıyla açtı. Hiç düşünmeden karşısındaki adamın üzerine eğildi ve nabzına baktı. Yavaşlayan nabız varlığını hissettiriyordu. "Şükürler olsun, yaşıyor!" Büyük bir çabayla onun ağır bedenini yattığı tabuttan kaldırıp mezardan çıkarmaya çalışırken bu korkunç gecenin ona büyük bir aşkla döneceğinden habersizdi... 19.06.2017-Başlangıç tarihi

"Yenildin " dedim sevinçli bir ses tonuyla. Girdiğimiz iddiayı ben kazanmıştm. Yiğit 'e baktığım da, yenildiği için üzülmüş gibi bir hali yoktu. Tok adımlarla yanıma doğru ilerledi. Bana her adımında, kalbim hızla atıyor, attığı her adım beni bir sonraki adım yerine mutluluğa götürüyordu, sanki. Yaklaştı, yaklaştı. Bana öyle bir yaklaşma şekli vardı ki, hem yavaş, hem hızlıydı sanki. En sonunda adımları benim olduğum yerde durdu. "Yanlış ufaklık, ben sana şimdi yenilmedim " dedi sakin bir ses tonuyla. Gözleri, gözlerime öyle dikkatle bakıyordu ki, sanki sadece gözlerimi değil, ruhumu da görüyordu. Bana biraz daha yakınlaştı. Gözlerinde gördüğüm, ışık ve farklı partıltılar kalbimde, yer edinmişti. "Sana ilk o karakolun kapısına girdiğin ilk an yenildim ben. Bana odam da, ilk kez sarıldığında yenildim. Gözlerimin içine bakarak kahkaha attığın ilk gün yenildim sana" dedi tok bir sesle. Elimi alıp, kalbine götürdü. "Aslında ben yenilmedim. Taa şuramda ki kalbim yenildi, sen bana varlığını unuttuğum kalbimi hatırlattın güzelim" dedi Yiğit tok bir sesle. Başlanma Tarihi ; 09.07.2017