En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》

"Kapak Tasarımı: acelyacavdarr" Biz insanlar aşk denen lanet şeye tutuluruz. Bazılarımız karşılıklı olarak sever. Bazılarımız ise imkansız aşka tutulur. Ben Dolunay Sönmez. Benim hikayemi bu kitapta okuyacaksınız . Umarım beğeneceğiniz bir hikaye okuturum size .

"Sonunda kavuşa bilecekmiyim?" Sevdiğime bilmiyorum...Belki de oda beni seviyordur...BELKİ

Gittikçe azalıyor hayat...yürüdükçe birşeyler kaybediyor insan... neyi erken yaşadım dediysem,hep ona geç kalmış oluyorum... ne zaman mutlu oldum,sonunda istediğim oldu desem, elimde birşey kalmıyor. Kime sırtımı dayasam düşen hep ben oluyorum... gözlerimi kapatıyorum bir boşluk, bir durak daha ve yalnızlık... siz söyleyin şimdi; kaybetmek mi daha kötü...yoksa hiç kazanmamış olmak mı?

+18 bölümler var. Rahatsız olan okumasın.

Özledim. Beni hiç görmesende her gün seni görmeyi özledim. Benim ile mutlu olmasan da seni mutlu olurken izlemeyi özledim. Sesinin tonunu özledim. Konuşurken ellerini saçlarına götürdüğün anları özledim. Yürürken hep önüne baktığın arada yine saçlarını düzelttiğin anları özledim. Bankta otururken bacak bacak üstüne atıp ellerini ceplerine attığın anları özledim. Ellerini çok özledim. Hiç dokunamadığım ellerini.. Maç oynarken ki hırsını hatta bazen sinirlendiğin anları özledim. Senin geçtiğin sokaklardan geçerken kokunu duymayı özledim. Gülüşünü çok özledim. Gülüşünün kıyısındaki gamzeni görmeyi özledim. Öyle özledim ki, seninle hayaller kurmayı hayal de olsa seninle olmayı özledim. Özledim, seni rüyalarımda görmeyi özledim. Rüyalarımda bana sarılmanı özledim. Rüyalarımda beraber uyuduğumuz anları özledim. Çok özledim çocuk, daha sayamadığım sana dair olan her şeyi özledim. Çok özledim. Çok özledim ela gözlüm. Çok özledim papatya gülüşlüm. Çok özledim...