Jungkook'un bir yaşam koçu vardı ve onu tam anlamıyla çileden çıkarıyordu. uyarı: bu fic bi tık depresyon, platoniklik ve yeme bozukluğu içerir!! taekook,texting/düz semekook ama sadece smutta. ilişki dinamiği switch. böyle uzun uzun açıklama yaptığım için sori...
yeşil çamlar altında uyuyor şimdi ada, şimdi kımıldamıyor zaman bile yerinden, ve apaçık gözlerin en derin bir rüyada ve güneş pırıl pırıl akıyor gözlerinden. bilsen duracak gibi nasıl yavaş vurmada kalbin öyle muntazam, kalbin öyle derinden.
Bu mektuplarda yazacağım şey ise, seni on iki yıl öncesine götürmekle başlayacak. 2008 güzüne. Sana bizim hikayemizi anlatacağım. En başından. Hatırladığım tüm detaylarıyla, en önemli kısımlarıyla. Yaşadıklarımızı bir de benim, o çaresiz ve belalı çocuğun ağzından dinlemeni, bana o anları yaşarken nasıl hissettirdiğin...
Her şeyi bi' taslak olarak, burada ve orada paramparça kelimeler olarak bıraktım. [changlix]
"Denize karşı yazıyorum, sessiz ve sakin sana yazıyorum, seninle konuşuyorum. Bu mektup sana ulaştığında, bugünü hep hatırlamak istersen unutma; ona gözlerim değdi ellerim dokundu. Burada seni bekliyorum titreyerek. Bu günü bana ver." -başka bir evrende, en güzel halinle. [seungbin] [roma] [oneshot] [skzinthefest]
"korkaksın, baksana, yağmurun seni ıslatmasından korktuğun için bere takmışsın." bu kitap @implatonictomuke'un "17 minutes" kitabının uyarlamasıdır.
kaç okyanus geçtim böyle, kaç denizde yitip gittim? kırılmış direkler, yırtık yelkenlerle, kaç seferden yorgun döndüm?