Jungkook'un bir yaşam koçu vardı ve onu tam anlamıyla çileden çıkarıyordu. uyarı: bu fic bi tık depresyon, platoniklik ve yeme bozukluğu içerir!! taekook,texting/düz semekook ama sadece smutta. ilişki dinamiği switch. böyle uzun uzun açıklama yaptığım için sori...
Belki de sevilince yaşamaya başlıyordu insan. Bir nefesti ayrıcalıklı bir bakış, sıcak bir dokunuş, nahif bir öpücük, düşünülmüş bir armağan, zarif bir iltifat, içten bir özür, ithaf bir şarkı, hoş bir söz, tatlı bir melodi, adanmış bir şiir, dudaklarla mühürlenmiş bir mektup. Zira bir seviş, bin nefesti belki de.
Bu mektuplarda yazacağım şey ise, seni on iki yıl öncesine götürmekle başlayacak. 2008 güzüne. Sana bizim hikayemizi anlatacağım. En başından. Hatırladığım tüm detaylarıyla, en önemli kısımlarıyla. Yaşadıklarımızı bir de benim, o çaresiz ve belalı çocuğun ağzından dinlemeni, bana o anları yaşarken nasıl hissettirdiğin...
Her şeyi bi' taslak olarak, burada ve orada paramparça kelimeler olarak bıraktım. [changlix]
"Denize karşı yazıyorum, sessiz ve sakin sana yazıyorum, seninle konuşuyorum. Bu mektup sana ulaştığında, bugünü hep hatırlamak istersen unutma; ona gözlerim değdi ellerim dokundu. Burada seni bekliyorum titreyerek. Bu günü bana ver." -başka bir evrende, en güzel halinle. [seungbin] [roma] [oneshot] [skzinthefest]
"korkaksın, baksana, yağmurun seni ıslatmasından korktuğun için bere takmışsın." bu kitap @implatonictomuke'un "17 minutes" kitabının uyarlamasıdır.
