EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Bir elinde silah varken gözlerimin derinliklerine kadar inmişti gözleri. Yutkundum. Korkuyordum. "Ya benim olacaksın ya da öleceksin. " dedi sert bir ses tonuyla. Onun olmak istemiyordum. Hem de hiçbir şekilde. Ama ya onun olacaktım, ya da kara toprağın... Hikayenin ilk adı "Psikopat Mafya"ydı. 24/06/2020 tarihinde "Karanlığımdaki Sen" adıyla değiştirildi.

Küçüklükten başlayan tatlı çocukluk aşkı... Kaderin onları yeniden birleştirmesi bir mucize olmalıydı. Yıllar sonra,kader onları tekrar birleştirmişti...demek doğru olur muydu? Hayır hayır,onların yeniden birleşmesi bir kader değildi...bunun sebebi ise hikayede gizliydi. Küçük yaşta ailesini kaybeden Savaş'ın acı geçmişi,kardeşi Kıvanç ile zorluklar arasından ayakta durabilmesi,yıllar sonra o tatlı küçüklük aşkının peşine düşüp- Ups,ağzımdan kaçırdım sanırım. Elis,hiçbir şeyin farkında değildi.Kader sanıyordu işte,kader değildi. Sen zaten hep onun ufaklığıydın küçük kız... ⚠️MAFYA kitabındaki karakterlerin çocuklarının hikayesidir. 💜Kitap kapağı yapımı: fantastiktutkunu💜 ❗️Küfür içerir❗️ Başlama tarihi: 12/07/2018

Tanışmaları değişik olmuştu biraz.Adamın düşmanının kendisine yaptığı saldırı sonucunda,sıyrılan kurşunun biri denk gelmişti genç kıza. Yan komşuları,yeni belalar,yeni olaylar ve yeni duygular getirmişti yanlarında. Birbirine kardeş kadar yakın dört kız,yoktu aileleri.İçlerinden birinin babası vardı sadece. Bekliyorlardı küçüklüklerinden beri,geleceklerdi diye. Onlar için yalan kelimesi farklı bir anlam taşıyordu. Gelmeyeceklerini bildikleri halde inanmışlardı ailelerinin geleceklerine. Umut etmişlerdi... Onlar için yalan kelimesinin anlamı umuttu. Geçmişlerinin tozlu ve karanlık sayfalarına rağmen hala ayakta ve hala güler yüzlüydü onlar. Çılgınlardı biraz,biraz manyak ve mükemmeliyet kelimesinin vücut bulmuş hali kadar da güzel... Dört yakışıklı genç. Geçmişlerinin tozlu ve karanlık sayfaları peşlerini bırakmamıştı,hala karanlık ve tozlu sayfalardan ibaretti hayatları. Bu sekiz kişi birbirini tamamlayan yapboz parçaları olacaklar mıydı? Geçmişinin tozlu ve karanlık sayfalarını atlatmış kızlar,hala karanlık olan bu dört kişiyi o karanlıktan kurtarabilecekler miydi? Her şeyi zaman gösterecekti. Sadece zaman,belki biraz da aşk...? Kapak tasarımı için theillegalturuncu'ya çok teşekkürler. *Küfür İçerir* 08.05.2018 Genç Kız Edebiyatı #3 24.04.2018 Genç Kız Edebiyatı #4 18.04.2018 Genç Kız Edebiyatı #5 ❗️TAMAMLANDI❗️

Bacaklarımın titremesini ve ayaklarımın geri adım atmasını umursamadan zorlukla da olsa ulaştım yanına. Çöktüm yavaşça mezarının başına. Geçen sene, tam da bugün. Kaybetmiştim onu, kalbimi, nefesimi, her şeyimi... Toprağına attım elimi. Sıcaktı, her zamanki gibi... Avucuma doldurduğum toprağı sımsıkı tutup burnuma yaklaştırdım. O kokuyordu hala. Nasıl da özlemişim. Biraz daha yukarı çıkardım elimi. Yanağına denk gelecek şekilde. Elimi her yanağına koyuşumda ne güzel öperdi avucumu. Nasıl güzel işlerdi ruhuma. Gözlerim, biriken duygularımın esiri olan göz yaşlarımı daha fazla içinde tutamayınca bıraktı kendini. Hemen ardından "Baba," diyen yumuşak bir ses duyduğumda döndüm arkamı. Gömleğimin kol kısmını tutmuştu sımsıkı. "Annem, orada mı?" diye sordu masmavi bakan gözleriyle. Ne güzeldi öyle. Tıpkı annesi gibi... Her şeyi merak edip durmadan soru soran, benim güzel miniğim gibi... Gülümsedim zor da olsa. Gözlerimi bir an için sıkıca kapatıp akıttım tekrar göz yaşlarımı. Ayaz çöktü yavaşça mezarın yanına. "Anne," dedi sesinin en saf tonunda. "Ben geldim." Yutkunarak gözlerimi son kez kapatıp göz yaşlarımı yeniden serbest bıraktıktan sonra doğrulup mermere oturdum. Dudağımı hafifçe mezar taşına bastırdım alnından öpercesine. İyice ağırlaşan elimi yavaşça kaldırıp parmaklarımı adının üzerinde gezdirdim. 'Derin Atakol' Ne de güzel yakışmıştı soyadım, adının yanına.

"Gittiğim alışveriş merkezi nasıl hayatımı değiştirebilir??? "gibi bir cümleyle başlayacağımı düşünüyorsanız yanılıyorsunuz.Ne yani ben öyle şeylerle başlayamam oğlum.Daralırım ben oğlum.Ben bu hikayeye ancak "Hayatıma giren bir öküz nasıl olur da evimin kapısına 'Dikkat öküz çıkabilir!' yazacak duruma getirebilir???"gibi bir cümleyle başlarım.

Okulun gözdesi ve herkes tarafından sevilen 3 kız Ezgi.. Deniz.. ve Afra. Devrim kız kolejinde okumalarına rağmen okulun gözdeleri taa ki o güne kadar hiç beklenmedik bir şekilde okula 3 yakışıklı gelirse ne olur?

" tarih kitaplarında geçmez ama kaybettiğim ilk savaş sen" diye başladım sınıftan ooo sesleri yükselirken Beril "yürü be Huzur kim tutar seni " diye bağırıyordu gülüp devam ettim. "Anatomi kitaplarında geçmez ama kalbin her odası sen" arda kirpiklerini bile kırpmadan beni izleyip , dinliyordu aynı şekilde ben onu izleyip , söylüyordum "Coğrafya kitaplarında geçmez ama 7 kıta , 4 mevsim dünya'm sen " sınıf bu dediğime gülduğünde ben gülümsemiştim arda ise tepki vermiyordu "Tarih kitaplarında geçmez ama en büyük darbe sen" en büyük gelen mutlulukta ondandı acı da ondandı yani anlıycağınız en büyük darbem yeşil gözlü adamımdan geliyordu "Fizik kitaplarında geçmez ama ışık kaynağı olarak sen " karanlıkta kaldığımda ışığım olmuştu. "Matematik kitaplarında geçmez ama bilinmedik olarak sen " "Felsefe kitaplarında geçmez ama düşünebildiğim yanlız sen " arka sıralardan bi kaç kişi "helal be" diye bağırmıştı. Son olarak "edebiyat kitaplarında geçmez ama şiir olarak sen" dememle alkış sesleri yükseldi arda hala tepkisizce bana bakıyordu hasan hoca da alkışlayıp " tanıdığım en anormal sınıf sizsiniz " dedi gülerek hakaretmi etmişti bize # # # # # # Her kitap okunmaya değer kötü kitap diye bişe yoktur bende sizi arda ve huzur'un hikayesine davet ediyorum burayı okuyup içine girmiyorsan çok kırılırım unutma sen yoksan bir kişi eksiğiz. YAZILIM TARİHİ : 28.05.2017

Kalbine imkânsızlığın sarmaşıklarını sarmış, beynine kalın duvarlar örmüş meftundu o. Acımasız değildi. Çaresizlik bileğinde bir zamanlar kelepçeydi. Notalardan dökülen nağmelerdi ruhunda gezinen çocuğu yaşatan tüm olumsuzluklara inat. Her şeyin karanlık bir gecede başlamasının ardından verilen yeminle zamanda sürüklenmiş Batuhan Karayel ve ölümün pençesinde nefes alan, ruhu defalarca ailesizlikle katledilmiş beyninde 'Herkes öldürebilir sevdiğini ' cümlesinin ardına saklanan Rüya Taşkın'ın kaderi hayatın sunduğu sürprizle birleşir. Ölümle savaşan bedenini ayakta tutan kalbini aşkın avucunda ve yabancısı olduğu acının diklerinin üstünde bulan genç kız, kulaklarına ulaşan kalp ritimlerinin eşliğinde huzurun kozasını ördüğü yeni hayatında, kaçınılmaz sonu olan ölümün kollarında ailesine kavuşmak ve doya doya aşkı yaşamak arasında çaresiz kalır. Batuhan, ansızın gerçekleşen olayın ardından bir anda kendini yeminini bozmamak için okyanusta yaşam savaşı verirken, intikamla kuşattığı kalesini zincir vurduğu kalbine karşı ayakta tutabilecek miydi? "Senin adını kendi kanımla yazdım ben bu kalbime."