Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çürüyüp kaybolsa da ruhlar hep o okulun çevresinde bedenlerini aramaktadır. Bu okul birçok ölümle sonuçlanan vakalardan sonra mühürlendi. Taa ki aradan 150 yıl geçip, okulun düzenlenmesi gerekene kadar... Eski halinden hiçbir eser yoktur. Duvarları yıkık dökük, merdivenleri eskimiş pencere pervazları rüzgardan nasibini almış... Ama bir şey değişmemiş. Ruhlar... Tıpkı bıraktığınız yerdeler...

Rüzgar.. bu şey nefesimdi. Ya şimdi nefesim kesilseydi? Yaşayamazdım ben.. Yaşayamadım zaten. Aşkın ihanetle buluşması bir insanı bu kadar mahvedebilir mi?? Bekleyelim ve görelim yenileni..

Deli denilen kişi, etrafında neler döndüğünü çözmeye başlamış biridir. Hepsi bu. - William S. Burroughs