Ben bunu silmeyi planlıyordum, ne ara bu kadar okundu? *** Bu kitabın ana fikri, alabileceğin dersi, hayat için öğütü, edebi değeri yoktur. Saçma sapan bir şey, gereksiz, boşu boşuna vereceğin dakikalar... Bildiğim tek bir şey var, o da gülmek istediğin. Çünkü bu kitabı okuma amacın sadece o olabilir. *** 31.08.14

Gölgemin beni terk etmesinden korkuyordum. Asıl planlarının beni bu hale getirmek olduğunu öğrendikten sonra kendini göstermişti bu korkum. Gölgem farklıydı. Ben farklıydım. Daha hiç yükselemeden düşmüştüm.

"Bir acı var kalbimin tam sol köşesinde. Hemen sen kokan satırların arasında beliriveren çok fazla acı var, sevgilim."

Bundan daha kötüye gidemez dedim her seferinde. Gitti. Ama yine de... Tan vaktiydi. Yeni bir gün geliyordu. ''Sen onun yansımasısın. Bir yankısın. Onun hissettiklerini hissedecek, onun verdiği tepkileri verecek, onunla aynı hataları yapacak, onunla aynı yolu çizeceksin. İçinde iki farklı ses olabilir ama iki farklı ruh yok.'' Haklıydı. Dünyanın yanışını izlemek isteyen adam, haklıydı. Bu yüzden bu savaşa girdim. Yaptığım en akıllıca ve aynı zamanda da en aptalca şeydi. ''Güçsüz olmak istemiyorum!'' diye bağırdım. ''Güçlü olmak istiyorum.'' ''Korkmuyorum!'' diye bağırdım. ''Korkmuyorum!'' Ben bağırıyordum, onlar sırıtıyorlardı ''Korkmak istemiyorum!'' Bu, belki sonu olmayan bir savaş, ama uğrunda savaşmaya değer.

Siz bilmeseniz de, onlar var. Karanlıkta yaşıyorlar. On üç yılda bir yapılan bir ritüelle sadece biri güneşin altında yürüyebiliyor. Dikkatli ol! Arkana bak, yanındakine güvenme. Kendini hayatın için savaşmaya hazırla. Sana ulaşmalarına çok az kaldı! Altıncı Cennet'in Koruyucu Kılıcı yanında! *** "Neden yaptın bunu?" diye sordum. "Asırlardır esir kalmıştın, artık özgürsün. Neden evine dönmedin?" "Söyledim sana," diye fısıldadı ve saçlarıma bir öpücük kondurdu. "Evim sensin."

" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."

Hayatım boyunca öldürmek için yetiştirildim... Bunun normal olduğu öğretildi bana.... Ama şimdi bir ölü yerine, bir canlıya sokulmamı istiyorlar... Hemde karanlığın en güçlü liderlerinden birinin içine... Korkması gerekenler onlar... Sonuçta dünyada nam salmış, tek canlı cellat, yani "Ölüm Meleği" benim... Peki neden asıl korkanın ben olduğumu hissediyorum... "Ruhumun insanlık adına verdiği savaşı sen kazandın..." Ateş Dinçer... Ölüm Meleğini öldürebilen tek güç... Bana ruhumu geri veren tek gerçek... "Ölüm Meleği..." bu kitaba başlarken, sadece hayal ettim ve sonuç hayallerimin ötesinde bir mutluluk... Teşekkür ederim...

"Hatırla Rüzgar! Bir hayalet olarak girdim hayatına. Yani aslında hiç olmadım. Beni görünür yapan sendin..." "Bir hayalete sarılamazsın, dokunamazsın, hissedemezsin. Bir hayalete aşık olamazsın. Ama ben sana oldum..." "Kimsin sen Duru?" "Arafta kalmış biriyim. Sevdiği ve geçmişi arasında kalmış biri." "Hangisini seçeceksin peki?" "Bizim için, sevdikleri için tüm hayatını feda eden kişiyi. Ölüm Meleğini..." İkizler her ne kadar ailelerinden farklı olarak sevgiyle, ilgiyle, beraberlikle büyüseler de, onlarda geçmişin izlerinden kaçamadılar. Gerçekler hayatlarının en büyük sınavı olacak. Seçimleri ise en büyük kayıpları... Hikaye devam ediyor...

Babamın Vasiyeti adlı kitabım www.bkmkitap.com/babamin-vasiyeti sitesinde sadece 7,90 TL ❤️ Yağmur, doğduğu gün hiç görmediği annesini kaybettiğinden dolayı, babasına çok bağlıdır. Tek dileği ise, üniversiteden mezun olup, babası ile birlikte şirketi yönetmekti. Ahmet Bey, kızının mezuniyet gününde fenalaşır ve hastaneye kaldırılır. Genç kız, o gün babasının kanser hastası olduğunu öğrenir ve aldığı bu kötü haberden sonra dünyası başına yıkılır ve hayata karşı olan tüm neşesini yitirir. Kızının geleceğinden endişelenen baba, bir gün Yağmur'a son isteğini açıklar. . Genç kız, babasının zorlu son isteğini kabul edecek miydi; yoksa hayal ettiği hayatı mı yaşayacaktı? Sorularınız için iletişim noktam: İnstagram: dlrgue Başlangıç tarihi : 21 Eylül 2014