Zorbalandığı kişiler ile anlaşmaya varmak.. Lee Jihoon bunu başarır mı dersiniz?

[Tek bölümlük] Wonwoo'nun kendisini kusurlarıyla eksik hissettiği, Mingyu'nun da her seferinde ona bu dünyadaki en özel kişi olduğunu hatırlattığı; Wonwoo ve Mingyu'nun yumuşak hayatlarından bir kesit. "Hayır Wonwoo, lütfen," dedi Mingyu. Neredeyse inledi. "Lütfen evde duralım, bugün tek yapmak istediğim burada seninle öylece yatmak." Wonwoo'ya daha sıkı sarılmak için hamle yapacakken tilki gözlerin sahibi onun bunu yapmasını engelledi, yatağın ucuna doğru kayarken somurttu.

{TAMAMLANDI} İçinde bir anda yanmaya başlayan arzuya engel olamadı, onu söndürmek gibi bir niyeti de yoktu. Şu anda ta en derininde hissetmiş olduğu bu duyguya aşina değildi. Ne karısı ne de sarayın geri kalan cariyeleri onu bu kadar cezbetmemişti. Bir erkeğe ilk görüşte bu denli bir şehvet beslemesi normal miydi? Gördüğü güzelliğin bir ölçütü olan varlığın gözlerini ondan ayırdığı anda yok olacağından korktu. Göğsü inip kalkarken göz bebekleri genişledi. Kusursuz olan varlığa verilen ismi merak etti, ona dair her şeyi öğrenmek istedi. 26 yaşındaydı, 16 değil ancak şu an kanı delicesine hızlı kaynıyordu. Hiç böyle hissetmemişti, adeta tenini kavuran hisle boğazının kuruduğunu hissetti, ne kadar yutkunsa bile geçmedi. Kurumuş dudaklarını ıslatırken Seokmin'e çevirdi bakışlarını. "Adı ne?" Seungcheol, Seokmin'e dönerken sesindeki coşkuyu bastırmak için büyük bir çaba gösterdi. Sakin bir şekilde çıkan sesiyle hafifçe nefes aldı. Gözleri bir Seokmin bir de göldeki meleğin arasında gidip gelirken alt dudağını kemirdi. Seokmin, efendisinin bir az evvel baktığı yöne baktığında gördüğü kişiyle kaşları çatıldı. Onu tanıyordu. Efendisinin neden birdenbire ona göldeki kişiyi sorguladığını anlam verememişti. Efendisi normalde meraklı bir insan değildi, yavaşça kıstığı gözlerini ihtiyatla veliaht prense geri çevirdi. "Jeonghan," dedi yavaşça. "Yoon Jeonghan." Seungcheol'ün yüzü aydınlanırken hafifçe güldü ve yavaşça, kısık bir sesle tekrarladı. "Jeonghan."

{TAMAMLANDI} Wonwoo'nun güzel yüzüne bakarken gözlerinin içi titredi. "Güzeldin tamam mı, aklımı başımdan aldın. Çok güzeldin ve sadece seni düşündüm. Her seferinde seni düşünmekten nefret ettim. Senden nefret ettim. Her seferinde kendimi kandırmaya çalıştım. Seni düşünmemeliydim. Sen erkektin. Bu nasıl olurdu?" Wonwoo bunları ilk kez duyuyordu. Mingyu ona bunlardan bir kez bile bahsetmemişti. Kapalı bir kutu gibiydi. Duygularını her seferinde gizlemişti asla yeterince açık olmamıştı. Dürüst müydü, diye düşündü. Yoksa başka bir yalan mı? Ama dürüst olduğunu düşündü. "Sonra geldin ve bana aşık olduğunu söyledin. Bu olayları daha da kötü bir hale getirdi. Canımı sıktı ve deliye döndüm. Ama ben bu durumdan yararlanmaktan kendimi alamadım. Seni kullandım." ~ [Mutlu sonlu]

wonwoo belki de o piercingi dudaklarıyla çekiştirmeliydi

ona normalden daha uzun baktığımı fark ettiğim an çok geçti, çünkü bana dönmüş, bakışlarıma karşılık veriyorken hemen karşımızda oturan annesini unutabilir ve yumuşatıcı kokusunun çoktan burnumu istila ettiği o kazağına gömebilirdim suratımı. eriyor, yumuşuyor ve yanıyordum. yeter bu kadar çocukluk, diye isyan ediyordu kalbim. ben iyileştim sana ne oluyor, diye kızıyordu beynime. çünkü mantığımla işbirliğine tutuşmuştum. çünkü kalbim bundan hoşnut değildi. çünkü çok fena tutulmuştum.

Jeonghan pek de başarılı götüremediği gazeticilik hayatında en büyük derdi şeften azar yememektir. Ta ki bir seri katilden not alana kadar...

Gecenin zifiri karanlığı ve diş izleri. Her şey sadece bundan ibaretti. •Jeon Wonwoo x Kim Mingyu |vampire |05.09.22 ©chxsewonu

you ease my mind, you make everything feel fine. Yoon Jeonghan x Choi Seungcheol |18.03.24 |08.11.24 ©chxsewonu