Gözlerimden akan yaşları elimin tersiyle sildim. Beni bu gece kendine ait kılacaktı. Benim karşı çıkacak gücüm yoktu, zaten karşı da çıkamazdım ki. Sırf kardeşimi o lanet olasıca yetimhaneden çıkarabilmek için kendi hayatımı, bedenimi, ruhumu acımasız bir adama teslim etmiştim. **** Karşısında ağlayarak, göğüslerimi gözler önüne sermiş geceliği yukarıya çekiştirip saklamaya çalıştım. Ama ne yazık ki fayda etmiyordu. Burnumu çekerek mırıldandım "Ben istemiyorum." Sarhoş olduğu her halinden belli olan histerik bir kahkaha dudaklarının arasından koptu. Başını geriye doğru atıp kahkahasına devam etti. İnci gibi beyaz dişleri gözler önüne serilmişti. Kahkahası birden kesilip, boynunda ki damarlar belirginleşmeye başladı. Yüzü eski sert haline dönerken bakışlarını yüzüme dikip, canımı yakan sözler zehirli dudaklarının arasından döküldü. "Ben istiyorum. Bu gece kollarımda sabahlıyacaksın." ****** Not; kitabın tüm hakları bana aittir. Kopyalanma veya çalıntı gibi bir durum olursa yasal işlemlere baş vurulacaktır. Wattpad'te bu isimde ilk kitaptır. 24/10/2020

Burası Mardin,kurak toprakların sarmaladığı,acıların yankılandığı o şehir. Bu şehir'de kimse tam anlamıyla özgür değildir.kimsenin aşık olma gibi bir lüksü yok.kimsenin saçlarını savurma hakkı yok.kimsenin insan haklarını savunma gibi bir hakkı yok. Bu şehrin geçerlilik ilkesi,Törelerdir. Sizin hayatınızı başkaları şekillendirir ve siz o hayatı yaşamak zorundasınız. Burası Mardin,Hüzün şehri. Burada; Ayrılık,Acı ve kadınların feryatları ile sarmalanmış kırık kalpler var.

"SENDEN NEFRET EDİYORUM, DUYDUN MU BENİ! SENİN GİBİ BİR ADAMLA DA ASLA EVLENMEYECEĞİM AS-LA" dedim, bağırarak. Üstüme üstüme geliyordu. "Sen" dedi ve bir adım daha attı, "Benden kurtulamayacaksın, bunu unut. Sev ya da sevme. Ama o evlilik olacak. Eğer ailenden her birinin gözlerinin önünde ölmesini istemiyorsan, bunu yapmak zorundasın asi kız. Zira biz kan dökersek, kaçanları öldürmekle kalmayız. Yayınlanma tarihi: 3 Mayıs 2024

"Uyuyamadım," dedi. Onu uyandıran kişi olmadığım için rahatlarken iki avucumu kupaya sardım. Nemli saç tellerime değen ayaz tenimdeki soğuğu derinleştirdiğinde derin bir nefes aldım. Azer'in fısıltısıyla o nefes boğazıma takıldı. "Sen sekiz yıl nasıl uyudun?" Benim yüzümden uyuyamadığını o an anladım. Onu uyandıran ben değildim ama uyutmayan bendim. *** *FANTASTİK HİKÂYE DEĞİLDİR. **Bu hikâyede geçen mekânlar, kurumlar, kuruluşlar ve kişiler tamamen kurgudur; herhangi bir gerçek kurum, kuruluş veya kişiyle bağlantısı yoktur.

[TAMAMLANDI] "Sen ki makamların en güzeli bir mahur beste, bense yüreğine düşmüş bir ateş parçası." dedi gözlerine yansımış aşkın iziyle adam. "Aşkın yürekte bir ateş, uğrunda yakmazsam bu kalbi Mardin bana dar olsun!" dedi kadın dik başlı bir tavırla. Oysaki ne garip, onlar bir imkânsızdan böyle büyük bir aşkı büyütmüş, kaderin kırmızı iplikleriyle birbirine kördüğümle bağlanmıştı. +18 09.05.2023

"Tahsin amca kim bu herif?" diye sordum. Kara gözleri avına odaklanmış bir aslan gibi keskince benim ürkek yeşillerime odaklıydı. "Behzat Kıvançlı'nın büyük oğlu Halil İbrahim Kıvançlı." dedi sesinde bariz bir gerginlik vardı. Benim tanımadığım bu adam etrafımdaki herkesi fazlasıyla germiş durumdaydı. "Onlar Karadenizli değiller mi? Ne işi varmış bu topraklarda?" diye sordum. Gözlerimi zar zor kopardım kara gözlerinden. Göz göze geldik Tahsin amcayla, "Onun olanı almaya gelmiş babandan, öyle diyorlar..." Anlamaz bir şekilde kaşlarımı çattım, "Onun olan ne varmış burada acaba? Bizim topraklarımızda hükmü geçmez onun!" dedim çirkefçe. "Benim hükmümün geçmeyeceği bir toprak yoktur küçük hanım." Arkamdan duyduğum sesle irkildim, bu kalın ve sert ses Halil İbrahim denen adama ait olamazdı değil mi? Tahsin amcanın gözlerinden dehşet geçti, arkamdaki adamın önünde hemen ellerini birleştirip başını eğdi ne oldu bilmiyorum ama sessizce yanımızdan sadece birkaç adım ayrılıp bizi baş başa bıraktı ama hala köşede tetikteydi. Cesaretimi toplayarak döndüm ona. Yakın mesafeden gördüm kara gözlerini şimdi daha bir karanlık bakıyordu. "Topraklarınızda gözüm yok. Ben benim olanı almaya geldim." dedi karanlık çıkan ses tonuyla. Yutkundum, sesimin titrememesine özen göstererek, "Senin olan neymiş?" diye sordum. O an gözlerinin parladığına yemin edebilirdim. "Aze, Aze diye bir kadın. Bey kızı Aze derlermiş buralarda ona." Gözlerim istemsiz irileşti, buzlu suyun içine düşmüş gibi titredim. Aze kızdım ben. Yüreği yiğit, gözleri güleç Aze kızdım... Bey kızı Aze derlerdi bana. *** BU KİTAPTA GEÇEN OLAYLAR VE KİŞİLER TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA ALAKASI YOKTUR.

"Bir araya gelmemiz mümkün değilse, tanrı neden tanışmamıza izin verdi..." ********CEHENNEM******** İtalyanın en güçlü mafyası ve bir türk kızının hikayesi. Fazlasıyla acı çeken iki taraf.. Kavuşması zor iki insan.. Pişmanlıkla yaşayan adam.. Ω Değişen kadın, değişen hayaller, hayatlar, insanlar.. 💖💖

Bahar, "Keşke şu an sana sarılabilseydim." diye fısıldadı göz yaşlarının arasında, kömür gözlerini sevdiği kahvelerle buluştururken... Fısıltısını duymuştu Serdar. Öfkesi bir anda sönüp kül olurken şaşkınlığı arşa çıkmıştı. Yutkunup nefesini kontrol altına almaya çalıştı önce. Ellerini arkasında birleştirip kendine engel olmak istedi hal diliyle. Çünkü şu durumda Bahar'ın isteğine karşı onu tutan tek şey Allah'ın rızasıydı. ~~~~ Yıllar önce yanlış adamı seçmenin bedelini, bugün baba evine elinde küçük bir çocukla dönmek zorunda kalarak ödüyordu Bahar. Komşularının oğlu Serdar'la değil de, doğrusunun bu olduğuna inandığı adamla evlenerek en büyük hatayı yapmıştı zamanında. Şimdi nedamet vaktiydi genç kadın için, şimdi maziye dönme vaktiydi... Giderken son gördüğü de, döndüğünde ilk bulduğu da yine Serdar olacaktı. Artık savaş pilotu olan binbaşı Çelebi'ydi o...

O GÜL PRENSESİYDİ, HER ACIYA DEĞERDİ. AV&AVCI İtalyan Mafya | Karanlık Romantizm | Romantik Gerilim | Düşmandan Aşka İki Düşman Mafya Ailesi. Bir Evlilik. Ortak Bir Düşman. Isabelle Rose Moretti, ailesini kurtarmak için her şeyi riske atmaya hazır güçlü ve zeki bir kadındır. Ama bu evlilik, sadece bir anlaşma değil-bir intikamın başlangıcıdır. Luca De Santis, İtalyan mafyasının soğukkanlı varisi, kontrolü elinde tutmaya alışkındır. Ama Isabelle, ona hiç hesaplamadığı bir şey sunar: aşkın kuralsız gücü. Bu evlilik, sadece iki aileyi değil, iki ruhu da sınayacak. Peki, hangisi daha tehlikeli? Yılların nefretine dayanan düşmanlık mı? Ortak bir düşman mı? Yoksa aralarındaki inkâr edilemeyen, yakıcı tutku mu?

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.