Chester popełnia samobójstwo, a Mike załamany po śmierci swojego przyjaciela postanawia pisać piosenki, mając nadzieję, że pomoże mu to pogodzić się ze stratą. Będą tu procesy pisania piosenek przez Mike'a Shinodę, przeplatane wspomnieniami z przeszłości, płaczem, złamanym sercem ale i wsparciem. Nie będzie tu żadnej bennody w kontekście miłosnym, chociaż niektóre sytuacje mogą się wam tak wydawać. Dwóch mężczyzn może się przytulać, trzymać za ręce i wciąż być tylko przyjaciółmi i tak właśnie jest tutaj. Nie chcę, byście seksualizowali ich zachowania. Pisząc to chcę pokazać relacje Mike'a i Chestera z tej pięknej, wypracowanej ale i emocjonalnej strony. Chcę pokazać miłość dwóch braci, wsparcie, ciężkie chwile, które obaj przechodzili i trudną drogę do akceptacji samobójstwa. Ich relacja tutaj jest przyjacielska ale piękna.

,,Czasami rozwiązania nie są takie proste, Czasami pożegnania są jedyną drogą"

Chester nie miał zamiaru poddać się bez walki. Nie poszedł tam gdzie inni. On pragnął zostać na ziemi, po mimo że nikt nie był wstanie go dojrzeć. Chciał zrobić wszystko aby chociaż Mike go dostrzegł. Jednak ponowne osiedlenie się przez niego na ziemi mogło zaważyć o jego losie i o losie świata. Od autorki: W książce znajdują się postacie ze popularnego serialu Netflix'a pod tytułem "Lucyfer". Ale są to bohaterowie drugoplanowi. Stwierdziłam że ciekawie będzie stworzyć taki mix. ❤👿

Śmierć Chestera wywarła duży wpływ na wielu osobach. Ale z pewnością najciężej było przetrwać te chwile jego rodzinie i przyjaciołom. Co będzie dalej? Każdy zadaje sobie to pytanie. Czy zespół będzie dalej istniał? Co postanowi Mike, przytłoczony tą całą sytuacją? Napisane pewne coś z perspektywy Mike'a, które nie wiadomo czemu wypłynęło ze mnie totalnie na spontanie. Nie wiem co z tego wyjdzie, ale miejmy nadzieję, że niektórym osobom to pomoże mimo iż będzie napisane to w ciężki sposób. #MakeChesterProud

Wczorajsze grzechy dzisiaj zostawiły za sobą długi, mroczny cień. Jedne z nich były konieczne, 'nie było innego wyjścia', mówimy. Kiedy oczy są puste, a serce od dawna ledwo pompuje krew, nie ma nadziei. Ile razy słyszałam, że nic nie dzieje się przypadkowo? Wiele razy. W życiu w to nie wierzyłam. Jeden wypadek nic nie mógł zmienić, to absurdalne. To jedynie parę zadrapań i siniaków, spowodowanych uderzeniami, jeden krwotok i tyle. A co, jeśli to jedno zdarzenie zmieni nasze bezcelowe życie w fabułę? Jeśli pierwszy raz w życiu ujrzymy przebłysk nadziei? Idiotyczne? Sam zobacz.

Właściwie to oryginalny tytuł brzmiał Pozory mylą ale był dziwny więc będzie Numb. Ogólnie pierwsze rozdziały to napisane od nowa rozdziały książki z mojego pierwszego profilu, która będzie na nim do momentu, aż nie skończę przerzucać tu pierwszych 5 rozdziałów. Okładka by: @FelekChan

✵ 𝑟𝑒𝑠𝑡 𝑖𝑛 𝑝𝑒𝑎𝑐𝑒 𝑐ℎ𝑒𝑠𝑡𝑒𝑟, 𝑦𝑜𝑢 𝑤𝑖𝑙𝑙 𝑏𝑒 𝑎𝑙𝑤𝑎𝑦𝑠 𝑖𝑛 𝑜𝑢𝑟 ℎ𝑒𝑎𝑟𝑡 ✵ 𝑡𝑟𝑖𝑏𝑢𝑑𝑒🖤

[remake 21 XI 17] by lprk4me (linkinxspirit) Wplątał się w bagno, z którego niekoniecznie widzi mu się wychodzić.

To co w tytule ^-^

"Gdyby moja choroba była drzewem to już dawno wyrosłaby na wielki rozłożysty dąb. Ale są w niej rownież pozytywne cechy. Mój poziom zdziwaczenia osiągnął epogeum i mogę kontaktować się z "drugą stroną". Oto moja historia.