Çağrı: Memo abi! bize 2 ayran 6 pipet çek! Mete: oğlum ben senin içtiğinden içmem bana ayrı söyle. Selim: Niye lan yıllardır birlikte içiyok şimdi ne oldu da ayrı içiyon? Mete: oğlum biz geçen bu malla kafeye gittik. Tutturdu gazozu birlikte içek diye neyse tamam dedim. Bu mal ağzına aldığını pipetle geri bırakmış. neyse gazoz bitti bu başladı biz öpüşmüş sayılırız namusumu kirlettin evlenecez falan demeye. etraftakiler de duyuyor bunun dediklerini. Tüm kafeye rezil olduk. millet bizi şey zannetti. Alp: oğlum sen nasıl bir yaratıksın ya. Çağrı: bizde böyle aga. ben babamdan alıyorum taktikleri. Afra: ya bir şey soracağım biz neden hep sizden ayrı iciyoz biz kardeş değil miyiz? Mete:anlattık ya Leyla: Onlottok yo Çağrı: inlittik yi Selim: ünlüttük yü Alp: önlöttök yö Afra: Allah'ım çok değil bir beyni altımıza paylaştır yeter! Çağrı: Kanka niye altımıza? Beyin üst tarafta değil miydi? Ben mi yanlış hatırlıyorum? Lan Meteor beyin neredeydi lan? Mete: Antalya'nın bir ilçesi herhalde kanka tam hatırlayamadım. Selim: Yok lan Adana'da değil miydi? Alp: Saçmalamayın oğlum. beyin İzmir'in bir mahallesi. Var mısın bizimle saçmalamaya. Hadi gel başlayalım.😎

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

Her bitiş, yeni bir başlangıçtır. Bu sefer ki daha tehlikeli bir başlangıç! Korku Okulu serisinin ikinci kitabıdır.

*Nefret, aşka dönüşebilen güçlü bir duygudur* Annesinin tayini dolayısıyla İstanbul'a taşınmak zorunda kalan Öykü, burada daha önce hiç karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşır. Bir çeteyle. Bu durum ilk başta pek hoşuna gitmese de daha sonra onları terk edip giden babasından intikam almak için bu çetenin içinde olmak ister. Fakat bilmediği çok şey vardır. Bu çeteye girmek öyle zannettiği kadar kolay değildir. Çetenin lideri olan BARLAS KARAMAN'ın koyduğu bazı zorlu görevleri yerine getirmek zorundadır. Ve bu görevlerin hiçbiri de öyle herkesin yapabileceği kadar basit görevler değildir. Öykü'nün de öyle. Tüm hakları bana aittir©