Deniz bir ressam, Can ise onun ilhamı.

Korku en büyük devrim.

Artık süre dolmuş, saat çoktan on ikiyi geçmişti. Fakat bu hikayede arabaya dönüşen balkabakları ya da fareden evrilen atlar yoktu. Zira gerçek dünyada saat on ikiyi geçtiğinde, herkes iblise dönüşüveriyordu. |Düz yazı&Texting|

gözlerimi yumuyorum, burnumda vanilya kokusu. elimi uzatıyorum, ipek gibi saçlar parmaklarımda. ve öpüyorum dudaklarını, yumuşacık dudaklarını. © dububaoziㅣmarkhyuck all rights reserved start: 6.8.18 end: 16.8.18

Acıyı hissetmeyen bir genç... Hiçbir acıyı hissetmiyor. Çünkü onun özel bir durumu var, dokunduğu hiçbir şeyi hissedemiyor. Hiçbir teni, hiçbir nesneyi; kendisine dokunanları bile... O bir ucube... Acıdan, duygulardan, dokunma ve hissetmekten yoksun bir ucube.... Ateş herkes tarafından ucube, piskopat diye adlandırılan bir genç. Kimseyi ve hiçbir duyguyu hissetmiyor. Ta ki bir gün hayatta en çok nefret ettiği Aras'ın dokunuşunu hissedene kadar... Birbirlerini tanımaya fırsat bırakmadan birbirine düşman olan iki genç... Biri okulun en popüleri Aras Yağızhan... Diğeri ucube lakaplı Ateş Çınar... İkisi de inatçı, ikisi de baskın karakter... ********************* Teninde hissettiği şeyle irkildi Ateş. Neydi bu? Daha önce hiç bilmediği bir şeyi nasıl anlamlandırabilirdi ki? Hissetmek denen şey miydi bu? Peki böyle olması normal miydi? Tenindeki bu karıncalanma bu sıcaklık hissi... Normal miydi? Karşısındaki dokunuşlar yarasının üzerinde dolanırken vücuduna yayılan sıcaklık ve titreşimi hissetti. İlk defa beyninde ve vucundunda karşılık buluyordu bir dokunuş. Hissediyordu... teninde gezinen parmakları hissediyordu. Doğduğundan beri ilk defa. Bakışları dokunuşun sahibine döndü. Nefret ettiği o yüz karşısındaydı. Aras Yağızhan... Dünyada başka bir insan yokmuş gibi sadece onun dokunuşunu hissetmesi karnında bir sancıya neden oldu. Bu neydi şimdi?....

Dalgaların taşlara vurduğu bir mağaraydı ihtiyacımız. Biribirimizin nefesine aç, dokunuşlarına bağımlıydık. Biz birbirimizin arkadaşıydık, sade ve sadece arkadaştık. *Yetişkin içerik içermektedir.

**** Aptaldım çünkü onun arkadaşça söylediği iki kelimeyi yanlış anlamıştım. Aptaldım çünkü ondan gelecek en ufak bir sevgi sözcüğüne açtım. Aptaldım çünkü bana hiçbir zaman o gözle bakmayacağını bile bile hala ona tutunmaya çalışıyordum. Aptaldım çünkü en yakın arkadaşıma aşıktım... ∞∞∞∞∞∞ Her şeyi ayrı sevilesiydi. Sanki benim onu sarıp sarmalamam için yaratılmış gibiydi. Sadece bana özeldi. Elleri bile elimle uyumluydu. Özel dikim bir kıyafet gibi her şeyiyle sadece benim içindi. Bir başkasına yakışmazdı. Bir başkasıyla olmazdı. ****

seni özlüyorum; yağmurlu bir günde güneşi özlediğim gibi. © dububaoziㅣmarkhyuck all rights reserved start: 9.8.18 end: 29.8.18

❝Ben kırık bir aynayım Skye. Her parçam bir diğerinden daha keskin.❞ ㅡ 2016