Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

"Biz her gün şarkılarda buluşuyoruz. Şarkılar içimizden geçen düşüncelere yeterince tercüman olmuyor mu sence de?" *Wattpad'de yayımlanan Şarkılarda Buluşuruz isimli ilk hikayedir. *Kısa Hikaye #1 (17.08.2020)

[tamamlandı] "Ya Kuzey... Sen ne dediğinin farkında mısın?" Gergince parmaklarıyla oynamaya başladığında bir şeylerin ters gitmediğini anlamıştım. Ağzını açtı, sustu. Dudakları aralandı ama yine konuşmadı. Eeee, bu döngü nereye kadar gidecek aslanım? "Yekta gelmiş," dedi. Benimle konuşmak yerine daha çok kendi kendine konuşuyor gibiydi. Bir anda duygu patlaması yaşayıp masaya yumruğunu vurduğunda korkuyla yerimde sıçradım. "Ne yapıyorsun Kuzey? Delirdin mi?" Koltuktan kalkıp çılgına dönmüş gibi odanın içinde volta atmaya başlamıştı. Neler oluyordu? Onu Yekta'nın geri gelmesi mi korkutmuştu gerçekten? "Hayatımızın içine sıçacak," dedi bağırarak. "Yine." "O zaman biz de buna izin vermeyiz. Hayatımızdaki sorunlar yetmezmiş gibi, bir anda çıkıp gelmesi bence şov için. Başka bir şey olduğunu düşünmüyorum." Üzerime taktığım kemeri parmaklarının ucuyla tutup beni kendine çekip belimden tutarken alnını alnıma yaslamıştı. Kesik kesik nefesler aldığını duyabiliyordum. Kalbim ağzımda atarken, "Her şey güzel olacak." dedim. "Endişelenmemize gerek yok." Peki, gerçekten endişelenmemize gerek yok muydu gerçekten? * 🌝Kısa hikâyede 15. sıraya girdik: 31.07.2020 💜 *Yazar notu: Bu hikâyede bol bol kaos ve entrika var. Kapak tasarımı: @faervelion *Yayımlanma tarihi: 6 Mart 2020. *Bitiş tarihi: 11 Nisan 2020.

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."