3 yil once hafizami kaybettim.Gecmisime dair hicbirsey hatirlamiyorum.Ne okul hayatimi ne çocukluğumu ne de.... NISANLIMI.. Gecmisimden bana dair tek bir iz var oda boynumdan hiç çıkarmadığım üzerinde sonsuzluk işareti olan kolyem.. Ha birde bebeğim kaybettiğim bebeğim daha hamile oldugumu bilmezken uyandigimda öldügünü ogrendigim bebegim....

Sevda nedir bilmiyorum. Ama birlikte öğreneceğiz.

"Sen de gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyo." Özdemir Asaf "Bir destan yazar gibi durmadan gündüz gece ben hep seni yazmışım yüreğime gizlice." Cemal Süreya İnsanların hayatları birbirine benzemez. Bazısı sakin ve mutlu bir hayat sürerken Bazısı özlem dolu bir hayat sürer Ama hayatları ne kadar farklı da olsa eğer kaderde varsa aşk kaçış yok

İlk bölümlerimdeki kurgu ve yazım hatalarına aldırış etmeyiniz kitap bir iki bölümden sonra güzelleşiyor okuyucu yorumları 😊

"okulumu değiştirdim ve geldim" iki gün önce bora bana bu ifadeyle tekrar baksa anıra anıra güle bilirdim ama maalesef iki gün önce var olduğu için gülemiyorum. Aslında gülmemek için dudağımı dişleyip kendime eziyet ediyorum eve gidip anıra anıra gülmesem. "ne demek okulu değiştiriyorum?" diyip kolumu sıkmaya başladı "okulu. değiştiriyorum. demek." her kelimeyi vurgulayarak söyledim hani şimdi anlamaz filan bidaha anlatamam. Bunların hepsi üşengeçlik. "lan dalgamı geçiyorsun sen benle ?!" bağırdı ve kolumu daha sıkı tutmaya başladı. "dalga denizde olur hıı" -qapaq- deyip kolmu bir hışımla çektim ve apartmana doğru yürümeye başladım. Apartman kapısını açmadan önce boraya dönüp tekrar baktım . Eli havada asılı kalmış bir şekilde karşıya bakıyordu Eve gidince gülmeyi kesinlikle artıracağımı kenara yazdım ve apartmana girdim . 08.12.2014 Düzenlemeye alınmıştır -18.08.2017-

"Eğer bir dilek hakkım olsaydı, ne dilerdim biliyor musun?" Kafasını salladı. "Tüm acılarının yarısını almak. Çünkü bu sefer bende senin düşündüklerini, hissettiğin acıları tadacaktım. Ve ben sana göre düşünecektim. Kendini böyle harap etmeni istemiyorum." dedim yüzünde ki her santime bakarken. "Sen harika bir insansın." Alnımı öptü ve ellerini saç diplerime götürdü. Dudakları hâlâ alnımdaydı. O kadar güven vericiydi ki bana karşı olan dokunuşları. Ve ben onu tekrar sevmiş, tekrar aşık olmuştum. "Seni hak edecek ne yaptım ben?" "Sadece sevdin." Dudakları yanağıma geldi bu sefer. Ve benim kollarım tekrar yerini bulmuş, boynuna sarılmıştı. *** "O yeşillerin var ya... İçinde kayboluyorum." "O kahvelerin var ya... İçinde boğuluyorum." *** "Seni varya... Acayip seviyorum." "Ben seni daha acayip seviyorum." ***

Kendisini kaçıran adama bağlanan mal bir kız, ve kaçırdığı kıza aşık olan bir gerizekalının hikayesi.

Yirmi yıl sonra babasını bulmak için Türkiye'ye dönüyor. Fakat babamı bulayım derken Ege adında birine aşık oluyor! Babası kardeşini istemezse! İşler çıkmaza sürüklenirse! Ne olur? Ama o Rüzgar Can SOYKAN'ın kızı o vazgeçmez! Size asla önceki kitabı okumadan bunu okuyun demiyorum. Belki de bunu kavrayabilirsiniz. Hani olur ya bir dizinin yirmi bölümünü izlemezsiniz yirmi birinci bölümde her şeyi kavrarsınız. Hah işte bu yüzden demiyorum. Nasıl isterseniz öyle okuyun. Ve bazı sahneler sizin hayal gücünüze kalmış. Okuyup vote ve comment yapanlara çok teşekkür ediyorum. Sizi Seviyorum :) :* Not: önceki kitap 'Bebeğimin Babası!' :)

Yine bir Bebeğimin Babası hikayesi... Bu sefer olaylar biraz daha farklı ve biraz daha sade, aşk dolu. Belki ilk başlarda sıkılabilirsiniz ama eminim devamında eğleneceksiniz.. "Bebeğimin Babası!/1" ile hiçbir bağlantısı yoktur... "Suni Yollarla Hamile Kalmışsan Ve Bebeğinin Babasına Aşıksan, İşin Zor..." Kapağı yapan arkadaşıma çok teşekkür ederim..