Yavuz & Bahar - 1 Yıl Sonrasının Hikayesi ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ "Bize bir şans veremez misin?" & "Şartlar başka olsaydı inan bana tek amacım kalbine girmek olurdu" Kadın tüm cesaretini toplamıştı o gün. Küçük de olsa bir umut vardı içinde. Bilemezdi, canının bu kadar yanacağını, kalbinin paramparça olacağını bilemezdi. Ve adam 'Gitme' demek isterken çaresizdi. Yüreğinden bir parça daha gidiyordu. Farkında olmadan yer edinmişti kadın hayatında. Bilemezdi, gidişini izlemenin bu kadar zor olacağını, onu bu kadar özleyeceğini bilemezdi.

Seni nasıl sevdiğimi kimse bilemez.. Öyle bak ki bana ben bile kendime aşık olayım..

"Ama haksızlık! Tabiki sen yenersin sen bir meleksin yani nefesini tutmakta zorlanmazsın." "Yavuz farkındaysan ben bir nefilim'im yani bende bir insandan doğdum yarımdan fazlası insan ve yakında tamamen insan olacağım ve ayrıca nefesimi tutma gibi bir özlliğim de yok!

Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.. SABAHATTİN ALİ

Karanlıkta ki bir adamın içinde ki aşk ne kadar masum olabilir di ki? Ya da herseyini kaybetmiş bir kadını aşk tekrar hayata bağlayabilir miydi?

Bahar'ın mezarı başına çökmüş kendine lanet ediyordu Yavuz. Bütün bunlar onun suçuydu. Hepsi onun yüzünden olmuştu. Sevdiği kadın onun yüzünden vurulup ölmüştü. Yavuz bunun vicdan azabıyla kavrulurken, içindeki tarifsiz acı kül ediyordu onu. Sevdiği kadının yerine onun toprağına sarılmak, içini buz kestiriyordu. Yaşamak için bir amacı yoktu artık. Bahar'ı yoktu, mesleği yoktu. Yaşayan bir ölüye dönmüştü. Canlı cenazeye dönmüştü artık. Acıları dinsin istiyordu. Sevdiğine kavuşmak düşüncesiyle yanıp kavruluyordu. Ama ona bile izin vermemişlerdi. Yaşarken öldürmüşler ama gerçekten ölmesine izin vermemişlerdi. Yavuz'un artık tek bir istediği vardı. Vuslat.. Sevgiliye vuslat. Bir an önce Bahar'ına kavuşmaktan başka bir şey düşünmüyor, başka bir şey istemiyordu artık... 🥀 Bahar gözlerini açtığında düşündüğü tek şey Yavuz'du ama duymayı hiç ummadığı şeyler duymuştu. Sevdiği adam onu öldü sanıyordu. Yavuz, Bahar'ın acısıyla yanıp kavruluyordu. Dahası Yavuz da ölmüştü. Yaşatmak için öldürmüşlerdi onu da. Bahar, Yavuz'un acı çekiyor oluşuna kahroluyordu. Onun iyiliği için katlanmak zorundaydı buna. Tek tesellisi sevdiği adamın hayatta olmasıydı. Ona kavuşacağı, sıkı sıkı sarılıp kokusunu içine çekeceği anın özlemiyle bekliyordu. Sevgiliye kavuşmayı, vuslatı bekliyordu... 16/11/18 💕

Gelen sesleri duyuyorum.Boğuk boğuk, gidip geliyor.. Bir inilti çınlıyor kulaklarımda, birileri olabildiğince ıstırap çekiyor. Bir sahne bu, sahnede bir oyun.. Ne sahne benim ne oyun; sahne de onun, oyun da onun. Buradayım, sahnenin arkasında.Bir perde çekili, sıradan bir perde değil bu; hiç bir şey görmüyor, çok az şey duyuyorum. Aslına bakarsanız ne dünyanın bir köşesine tercihleri ötesinde öylece bırakılmış her insan için kurulu sahnelerin, ne de tam o sahnelerden birinin üstelik benim olmayanın - ortasında dönen tiyatroyu bilmeksizin -öylece beklediğimin farkındayım. Oyuna, onun oyununa, dahil olmak üzereyim.O kim? Bilmiyorum.Ama hiç bir şey görmeyip çok az şey duyduğum perdenin diğer tarafından ara ara sesini duyabiliyorum. Rolüm tam olarak belli değil.O kasvetli sahneye dahil olmamak için direnmiyorum.Sanki her şey olması gerektiği gibi, her şey önceden planlı.. Tek bir şey var bildiğim. Hissetiğim. Hatta gördüğüm. Sahnenin en önlerindeyim, ilk repliği kaçırdım ama son replik benim.Son sahnede ben de varım onunla birlikte, bir de kan..Kokusu çok keskin.Anlıyorum ki sonum, bu belirsiz oyuncunun sahnesinde yabancısı olduğum izleyicilerin önünde yaşanacak. Korkuyorum. Ciğerlerimin alışık olduğu kan kokusu, bu defa daha yoğun daha keskin, daha kırmızı.Kendi ayaklarımla gelmişim buraya, hatırlamıyorum.Niye geldim, bilmiyorum.Ama huzurluyum.Sahnenin başında da sonunda da mutluyum. Şimdi sadece bekliyorum.Kendi sıradan sahnemden yavaş yavaş ayrılıyorum.Yalnızca benim için kurgulanan oyun bitiyor ve ben o her kimse onun karanlık, kasvetli ama bir o kadar güvenli sahnesine beni içine çeken oyununa önemli kişi olarak alınıyorum. Korktuğumu söylemiştim.Ama tuhaf şeyler dönüyor.Çünkü bu kanla kaplı, kasvetli, hatta belki de sonum olacak sahnenin oyuncusu olmayı ben de istiyorum.Yazgıma, isteğimle boyun eğiyorum.O gizemli adam ve oyunu için

Söz'de olmasını istediğimiz her şey...

Keşke olsaydı dediğimiz anlar için..

- Sen benim herşeyimsin. Sen aldığım nefes, korumaya yemin ettiğim ülkem, uğruna canımı vereceğim bayrağımsın. Kısaca sen herşeysin.. Bir Doktor & Bir Asker