Her şey, sessiz ve ücra yaşantıma bir melodinin sızmasıyla başladı. Bir sevgili günlükle aktı zihnime yaşanacaklar. Yavuz Öztunç. Üst katıma taşınan bu yabancı sayesinde yeniden kalem tuttu ellerim. Hep derim ki; Yazılmaya değecek bir yaşantın varsa varolursun sevgili Günlüklerde. Yaşıyorsan yazacak, yazacaksan yaşa...
Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan tabular yıllar arasında kaybolurken hatırlamazdı evlat denen mahlukat k...