Marinette wyjeżdża na dwa lata do Anglii. Co się stanie gdy wróci? Czy dalej będzie coś czuła do Adriena? Co się wydarzyło w Wielkiej Brytanii, że Marinette aż tak się zmieniła? Fragment: - Mam tylko jeszcze jedno pytanie. Wtedy co wyjechałaś i nie utrzymywałaś ze mną kontaktu, to czy ty w ogóle chociaż raz o mnie pomyślałaś? - nie wiedziałam co powiedzieć. - Prawda jest taka, że ciągle o tobie myślałam Adrien. Przecież wiesz, że byłeś dla mnie ważny. Nigdy nie chciałam cię zostawiać, bo cię kochałam. - spojrzałam na chłopaka. W jego oczach ukazał się ból, a zaraz potem wściekłość. - Byłem dla ciebie ważny? - zaśmiał się sucho. - nie chciałaś mnie zostawiać? To dlaczego tydzień po twoim wyjeździe dotarło do mnie zdjęcie ciebie i niejakiego Christophera White'a? Na którym się całujecie?! - Na to nazwisko cała zesztywniałam. Przypomniałam sobie wszystko o czym nie chciałam pamiętać. - Prawda jest taka, że na początku byłem zdruzgotany, gdy wyjechałaś. A potem po tym zdjęciu cieszyłem się, że cię nie ma. Przynajmniej wiedziałem jaka naprawdę jesteś. - Jego słowa coraz bardziej mnie raniły. - I niestety wróciłaś. Tylko pytanie po co? UWAGA!!! Jak skończę drugą część, od razu biorę się za poprawę tego ff. Dajcie mu szansę, mimo tego niepasującego prologu. XOXO TPWK

Pół roku temu Władca Ciem został oficjalnie pokonany, a dwa dni później odbywa się dzień żałobny po 100 ofiarach felernej walki - wszystkie zginęły pod gruzami, gdy zawalił się sufit w muzeum. Zrozpaczona Marinette nie radzi sobie ze stratą i wyjeżdża do Polski. Sama. Zostawiła w Paryżu swoją rodzinę, przyjaciół i wspomnienia. Co tak naprawdę wydarzyło się tamtej nocy w muzeum? Dowiesz się czytając moją nową książkę. Zapraszam!

Robię to pierwszy raz więc nie obiecuje że będzie to coś dobrego Jeżeli lubicie takie żeczy to zapraszam

Minęło kilka dobrych lat od momentu, gdy Marinette i Adrien otrzymali swoje Miracula. Walki z Władcą Ciem wciąż były ich codziennością. Nic nadzwyczajnego, prawda? Problemem jednak stała się coraz większa siła antagonisty. W bitwie liczył się najmniejszy krok, inaczej jedno z nich mogło przypłacić to życiem. To już naprawdę nie są żarty. Niektórych nocy fiołkowooka bohaterka miewa tajemnicze sny, których do końca nie rozumiała. Dziwne spotkania i często nieskończone rozmowy w końcu doprowadzają dwójkę do cofnięcia się w czasie. Prawie. Czy zdejmą przed sobą maski? Czy zaufają sobie na tyle, by to zrobić? Czy wyjdą z tego cało? Czy w końcu dopną swego? Czy ich relacje się w jakikolwiek sposób zmienią? ⚠️Mogą występować wulgaryzmy i tematy drażliwe, mogące wywołać różne reakcje. Ilustracja na okładce nie należy do mnie, jest ona znaleziona na Pintereście bez podanego autora.⚠️

"-Skoro jesteś nieszczęśliwa, to dlaczego z nim jesteś? (...) Milczałam przez dłuższą chwilę. Zadawałam sobie to pytanie nieustannie, (...) aż serce kazało powiedzieć: -Bo go kocham... (...)" Marinette dorasta. Oznacza to wiele zmian, których sama się nie spodziewała. Jak wielki wpływ mogą mieć na nią osoby, które pojawiły się w jej życiu? Czy Marinette usłyszy, co do powiedzenia ma jej serce, które zaczęło wybijać zupełnie dla niej obcy rytm?

KSIĄŻKA MOŻE ZAWIERAĆ PRZEKLEŃSTWA. CZYTASZ NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ. Zwykły koncert Rockowy, na którym była zbuntowana Marinette Cheng wraz ze swoją przyjaciółką Tikki Lug zmienił jej życie na jeszcze bardziej szalone niż było do tej pory. Jak zakończy się wyprawa z przystojnymi muzykami? Adrien Agreste i Plagg Noir to najlepsi przyjaciele, a zarazem najprzystojniejsi faceci w zespole Rockowym. Oboje mają na karku z policją. Cieszą się powodzeniem u płci pięknej przez co często udaje im się uciec przed gliną. OPIS POSTACI: Marinette Cheng - granatowowłosa 19-latka o intensywnych niebieskich tęczówkach. Jej rodzice są biznesmenami. Próbują przywrócić dziewczynę do zdrowego rozsądku. Powtarzają, że życie to nie ciągła dyskoteka. Jednak ona woli się bawić i korzystać z życia. Tikki Lug - czerwonowłosa 19-latka o przeszywających niebieskich oczach. Uciekła z domu w wieku 15 lat. Zaprzyjaźniła się z Marinette na jednym z koncertów. Od tego czasu dziewczyny imprezują we dwie. Dla Tikki dobra zabawa to podstawa! Adrien Agreste - 19-letni blondyn o nieziemskich zielonych tęczówkach. Na jego widok wzdychają wszystkie dziewczyny. Gra na gitarze i śpiewa. Wraz ze swoim przyjacielem Plagg'iem nagrabili sobie u policjantów z Paryża. Nielegalna broń, występy, ucieczka z domu wyrobiły u niego opinię najbardziej "niegrzecznego" chłopaka. Plagg Noir - 19-letni chłopak o ciemnych, czarnych jak noc oczach i włosach. Przyjaźni się z Adrien'em niemal od piaskownicy. Razem zawsze pokonywali wszelkie przeszkody stojące im na drodze. Jedną taką przeszkodą było porzucenie przez rodziców. Gra na perkusji i śpiewa. Swoim uśmiechem potrafi rozbroić najbardziej niedostępną dziewczynę. Akcja opisywana przez oczy narratora. Postaci na podstawie Miraculum. ZAPRASZAM!

Są to dalsze losy bohaterów miraculum. Marinette i Adrien na przemian zbliżają się i oddalają od siebie, tak samo jak czarny kot i biedronka. Czy w końcu uda im się utrzymać równowagę? To jest mój pierwszy fanfic o miraculum, dlatego proszę o wyrozumiałość za moje jakże zapewne głupie błędy🐞 Pisany~⚪ Zawieszony~⚫ Zakończony~🔴

Trzecia część opowiadania ,,Małżeństwo na rok.../ ❤️ ADRIENNETTE ❤️ 🌹Życie z perspektywy Emmy Agreste🌹 Adrien i Marinette prowadzą spokojne życie. Mają wspaniałą 18-nastoletnią córkę, która ma problemy jak to u nastolatek bywa. Ale jej największym problemem jest jej rówieśnik Alex, syn Alyi i Nina. Oby dwoje się nienawidzą całe życie. Chodzili razem do żłobka, przedszkola, podstawówki, gimnazjum. Teraz razem chodzą do liceum. Alex jest w szkole bardzo popularny i jest szkolnym bad boyem. Ma pewien problem, razem z Louisem Agreste. Emma też jest popularna, jako córka popularngo modela i popularnej projektantki, przez co większość chłopców się za nią ugania. Później przypadkiem odkrywa tajemnice Alexa i jej brata. Jako, że ich rodzice się przyjaźnią, muszą się widywać też po za szkołą, co im jest nie na rękę... Pewnego dnia ich rodzice organizują wspólny wyjazd, na którym para nastolatków musi się zacząć dogadywać... --- ,,- Na co się patrzysz cymbale?! Może byś mi pomógł wstać z tej ziemi?! Ten piach mnie uwiera!- krzyczę na niego wściekle. Ten się tylko nade mną nachyla i szepczę z tym jego debilskim uśmiechem. - Jesteś Właśnie tam gdzie jest twoje miejsce. Zapamiętaj to sobie, zerze. I jakby nigdy nic sobie odszedł. - NIENAWIDZĘ CIĘ, LAHIFFE! - I VICE VERSA, AGRESTE!- rzucił z daleka. Nienawidzę go!!!" Ale przecież Nienawiść cienką granicą do miłości... --- !!! Opowiadanie może zawierać treści wulgarne i dla osób powyżej 16 roku życia...!! Opowiadanie piszę sama!!!!

Marinette jest zachwycona. Popołudnie spędza w muzeum z Adrienem, a nawet niespodziewane bycie Manon razem z nimi nie może zniszczyć jej szczęścia. W końcu, co może pójść nie tak, kiedy dwóch siedemnastolatków opiekujących się chwilę siedmiolatką? Okazuje się, że wiele rzeczy.

,,...Państwo Agreste są już oficjalnie rozwiedzioni za porozumieniem stron...'' Dla wielu osób to zdanie jest zbawieniem, biletem do wolności... ale niestety nie dla mnie. Dla mnie to zdanie oznacza pustkę bez tej osoby... ---- Adrien i Marinette są już po rozwodzie. Ich życie wygląda inaczej. Ona mieszka teraz w luksusowym apartamencie i ma wszystko co jej obiecano a on ma tak jak miał dotychczas. Oboje pracują w firmie na tych samych stanowiskach. Adrien nie długo ma otrzymać firmę i będzie ją w pełni sprawował. Wiele ludzi nie rozumie tej pary, dlaczego się rozwiedli, ale cóż... Marinette niestety coś odkrywa przez co jej życie zmienia się o 180° i robi wszystko aby to nie wyszło na światło dzienne... Do tego wszystkiego dochodzi Adrien... który postanawia walczyć o miłość Marinette... ...