"Sana ihtiyacım var!" "Neredesin?" Bu iki cümle her şeyin akışını değiştirmişti. ___________________________________________________ Kasıklarıma toplanan hislerle olduğum yerde kıvranırken sırılsıklam olup kasılıp gevşeyen kadınlığımı bir şeylere sürtmekten başka bir şey düşünemiyordum. Yatakta kendimi kasmaktan bacaklarım kaskatı olmuştu. Geldiğim andan beri üç külot değiştirmeme rağmen deliğimden süzülen sular durmuyordu. Bacaklarımı birbirine bastırarak deli edici hissi önlemeye çalıştım ama bir saattir işe yaramadığı gibi yine yaramadı. Lanet olsun. Tam her şeyi bırakıp, iç güdüsel olarak elimi küloduma götürüyorken kapı açıldı. Hemen elimi çektim ve karnıma bastırdım. Açılan kapıyla birlikte gördüklerimle ne düşüneceğimi şaşırdım. Her şey silikleşmişti sanki. "Duş almak istemediğine emin misin güzelim?" Damarlarının belli olduğu kasıklarındaki ince bir tüy şeridinin kaybolduğu beline doladığı küçük havlusuyla, karın kaslarındaki ve göğüslerindeki kavislerden süratle süzülen su damlalarıyla, güçlü ve geniş omuzlarıyla, sakallı yakışıklı yüzü ve kızarmış dudaklarıyla tam kapının önünde durup saçını kurulayan ve beni soyutlayıp ilkel isteklerle dolduran, kadınlığımın kasılıp gevşemesini, göğüs uçlarımın sertleşmesini, ağzımın kurumasını sağlayan kişi üç yıllık arkadaşım Evran'dı. Ve bunu fark ettiğimde her şey için çok geçti. Yetişkin içerik, küfür ve argo tabirler bulunur. +18

"Sor hadi, terörist misin de." Cam parçaları dağıldı, paramparça olan yürekler, hiçbir zaman anlayamayacakları acılara şahit oldu. "Sor bana, dağda akraban var mı de." Dudaklarım titredi, merak ettim ama sesim çıkmadı. Merak, bazen hadsizlik oluyordu... Karşımda bir ırkın çığlığı duruyor. Göz kapaklarının altındaki çukurlar ne belirgin, gözyaşıyla mı çöktüler? Gözleri yüzünde nasıl böylesine parıl parıl... Pasın kömürün arasında zümrüt misali. Doğunun, batıya sesi daha yeni ulaşıyor. Ses telleri kopup parçalananların hesabını kim verecek? Ön yargıların inanmak istediklerinden ibaret, sense bunun gerçeğiyle yüzleştiğinde yaşayacağın pişmanlığa mahkûmsun. Benim gibi... Beni bu adam tutukladı. Vicdanımın mahkûmu olmamı bu adam sağladı. 🕊️ Konusu: Irkçı bir ailede büyüyen Berva'nın amcası ve babası yeni yükselen bir market zincirinin sahipleridir. Amcasının babasından habersiz Mir Karakurt ile anlaşması ırkçı düşünceleri nedeniyle babasını öfkelendirir ve aralarında bir iddiaya girerler. Berva'nın Mir Karakurt'un düzenlediği seminerlerden birine gidip Kürdistan isteyip istemediğini sormasını söylerler. Eğer adam babasını tahmin ettiği gibi biri çıkarsa anlaşma bozulacaktır, aksi çıkarsa devam edecektir. Berva anne ve babasından gördüğü baskı nedeniyle içine kapanık bir kızdır. Doğduğundan beri yüreğine ekilen bütün ırkçı düşünceler, Mir Karakurt'la tanışmasıyla paramparça olur.

Omzumun üzerinde gezinen parmak beni duvara doğru iterken gözlerimi gözlerinden ayırmadım. 'Duvarlarla ilgili sorunun ne senin' dedim fısıltıyla. Sonra da 'Peki ya şimdi?' diye mırıldandım. 'Şimdi...' dedi 'Şimdi seninle iyi polis , kötü polis oynayacağız.' Üzerime doğru eğilirken gülümsüyordu... Öneri = Ön yargılarınızın kapılarını aralayın. Kirpiklerinizin altından bakmış olduğunuz bu hikayede çok daha fazlasına ihtiyacımız olabilir.

"Bunu cidden yaptın mı?" Kirli bir geçmiş, geleceğimizin önünü bir çarşaf gibi gizliyordu. "Gerçekten Aksen, beni aldatacak kadar düştümü karakterin..." Susuyor.. Dayanamıyorum susmasına, kendini savunsun istiyorum! 'Yapmadım, Begüm..." desin istiyorum. Oysa gözleri her şeyi açıklıyordu kesin bir dille, "Yaptım Begüm. İntikamımı aldım..."

Kanı bitene kadar içti dudaklarımı. Kanım bitene kadar içtim dudaklarını. Omuzlarından göğsüne doğru inen avuç içlerim tenindeki yaraların kabarıklıklarına çarpıyor, parmak uçlarımdan bir zehir gibi akarak zihnimin içine sızıp canımı yakıyordu. Güney dudaklarımızı ayırdığı an belimdeki elini gevşetti fakat beni bırakmadı. Aralık ağzından sızan nefesi tenime çarmaya başlamıştı. "Eğer bir gün beni buna pişman edersen..." derken gözlerindeki vahşet ağır bir şekilde önüme serildi. Oralar şimdi hep yangın yeriydi. "Önce dudaklarımızı, sonra kalplerimizi söküp atarım." Bu bana söylediği bir sözden ziyade kendine ettiği apaçık bir yemindi. "Bizden geriye ne bir iz, ne de mühürler kalır..."

"Hiçbir yenilgi böylesine görkemli, hiçbir zafer böylesine acınası olmamıştır!"

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Karşımdaki adamın bakışları ruhsuzdu. Taş kalpli ve duygusuzdu. Hareketleri sert ve umursamazdı. Tolgay Parçak Ruhumu öldüren ve zindanına hapis eden adamın ta kendisiydi. Kapak Tasarımı: silakosay

Kendim için de bir mezar kazdım... Her şey bittiğinde;huzurla,sonsuz uykuya dalacağım. Bazen ölüm sonsuz mutluluktur... Hikayenin Telif Hakkı Saklıdır.