Ömer kiralık aşkı öğreniyor. Peki ya sonra ne oluyor? İşte bu sadece bir DefÖm hikayesi değil. Bu Defne,Ömer ve Serkan'ın hikayesi. Keyifli okumalar :))

Kurallara sıkı sıkıya bağlı savcı Ilgaz'ın karşında kendi vicdanını adaletin terazisi yapan avukat Ceylin'in tutkulu aşkı iki zıt karakteri büyük çatışmalara sürüklerken adalet anlayışlarını sorgulatacak ve benliklerini yıkıp baştan inşa etme şansı tanıyacaktır.

Gözlerinde kendimi ilk kez bulduğumda, on altı yaşındaydım. O an başlayan bir şeydi bu; ne adını koyabildim, ne söze dökebildim. Sustum. Sadece sevdim. Beş yıldır, kalbimin en derin yerine gömdüğüm bir yangının içindeyim. Herkesin 'Ömer' dediği adama, ben içimden yalnızca Asaf dedim. Çünkü o, abimin en yakın dostuydu. Çünkü o, bana en çok uzak olması gerekendi. (Yetişkin içerik ve küfür vardır!)

" Benim Mahallem Ailem Gibidir... Bakkalı, Marketi, Kasabı, Pastanesi, Pazarı... En Önemlisi De İnsanları Çok Cana Yakındır... Benim Mahallemde Şen, Şakrak, Çocuk Sesleri Hiç Eksik Olmaz. Heleki Keyfim Yerindeyse Sokağın Ortasında Roman Havası Tam Sırası... Gel Gör Ki Hayat Her Zaman Şen Şakrak Geçmiyor, Yavaş Yavaş Yavaş Kötü Günler Yaklaşıyor. Şimdi Hangi Mutluluk Kapatabilir Ki O Yarayı ? Eğlence Mi ? Yağmur sesi mi ? Yoksa Aşk Mı ?

"en iyi oyuncu xkişisi kullanıcı adıyla biri ama mikrafonunu bile açmıyor. tanıyan falan yok mu" benim hakkımda konuşulanları sırıtarak dinlerken bir yanda da silahları almaya devam ediyordum. "yok oğlum ya. cinsiyeti bile gizli. şu hale bak. ne olduğu belli olmayan biri bizim gurubumuzda en iyi oyuncu ama biz tanımıyoruz" ufak çaplı bir kahkaha atıp güneş geldiğinde parıl parıl parlayan saçımı sıcaklamışçasına arkaya attım. "ne büyüttünüz oğlum ya. bırakın. eğer kız olduğunu düşünüyorsanız saçmalıyorsunuz. bir kız nasıl bu kadar iyi oynar. ayrıca oynasa bile asosyal bir sümsüğün tekidir. ben size benimkilerden birini veririm. boş verin" kaşlarımı sinirle çattım. asosyaldim. bu doğruydu ama sümsük değildim. ani bir cesaretle mikrafonumu açtım. "asosyalim. doğru ama sümsük olduğum söylenemez"...

Anonim: Seni karşımda o kızla. gördüğüm zaman Anonim: Kalbim öyle bir acıdı ki Anonim: Ölüyormuşum gibi hissettim Anonim: Beni her defasında uçurumdan itmek zorunda mısın? Anonim: Sadece bir kere Anonim: Bir kere itmek yerine kurtar Sergen

"Dersim başlamak üzere, görüşürüz!" Çağla'ya seslenirken yere oturmuş olan grubun yanından aceleyle geçtim ve kendi amfime doğru adımladım. O sırada gözüme çarpan panodaki duyurulara bakarken duraksamama engel olamadım. Ev arkadaşı arayan bir sürü ilanla karşılaşırken şaşkınlık, biraz da sevinçle telefonumu çıkardım ve ilanları bir bir fotoğrafladım. "Ev arkadaşı mı arıyorsun?" Arkamda duyduğum sesle sıçrarken korkuyla birkaç adım geriledim ve bana gülümseyerek bakan Pusat Dağdelen'i gördüm. Kalbim, tüm hızıyla çarparken benim bu korkmuş halime güldü ve birkaç adım atıp eliyle ilanlardan birini işaret etti. "Eğer öyleyse bu ilana özellikle bakmanı öneririm." Onun parmağıyla işaret ettiği kâğıt parçasına bakarken yazan isime ve yanındaki numaraya baktım. Pusat Dağdelen 05*** *** ** **

herşey gayet yolunda giderken bir anda dünyanız nasıl yıkılabilir galiba benim öyle oluyor ve ben çok korkuyorum düşünsene hayatının anlamı gidiyor falan düşünmek bile istemezsin dimi ama ben yaşıyorum DEDİK YA MUTLU SONLA BİTSEYDİ HEYKELİNİ DİKMEZLERDİ

17 yaşında ki Nefes'in öğrendiği gerçekle tüm hayatının değişmesini ve gerçek aşkı bulmasını konu alan sürükleyici bir hikaye

- Bir yapboz misali kader, çetin bir sevda hikayesi... "Adım attığım her yerde sen! O adımlara kurban olan ben! Senden önce koşa koşa geldiğim, Senden sonra sığamadığım, Onca köşeden sadece biri... İşte burada başladı hikayemiz. İşte burada yol alacak sevdamız."