Veda Caddesi'nin devamıdır.

Başlama Tarihi: 27.10.16 Romantizm#4: 03.02.17 Hikayenin ilk bölümleri yıllar öncesine aittir. Gelişmemi izlemek istediğim için bu bölümlere dokunulmamıştır. Bir varmış bir yokmuş diye başlattı bir kadın masalı. Bir varmış bir yokmuş diye devam ettirdi ikinci kadın anlatılanları. İçerde bir yerde yalnızca beyni oluşan biri söz istedi üçüncü kadın olarak ve sonra devam etti ona söz vermeyen dördüncü kadın anlatılanlara. Altı, yedi, sekiz ve dokuz dedi birinci kadın buranın sahibi olarak ve sözü verdi dördüncü kadına. Dördüncü kadın tırmandı kelimeleri ta on dokuza kadar. Dokuz dedi, beni ürkütür ve verdi sözü beyni oluşan içerdeki kadına. Sözü aldı içerdeki kadın ve başlattı kimsenin anlatmaya cesaret edemediği o yaşanmışlıklara. Bir yerde durdu önce burası yirmi beş durağı olmuştu sonra devam etti anlatmaya. Yirmi altı dedi önce artık kolu çıkarken, Yirmi yedi dedi sonra bacakları annesinin karnını tekmelerken, Yirmi sekiz dedi midesi tüm yaşanacakları annesinden çeker alırken, Yirmi dokuz dedi dördüncü kadına nispet yapar gibi bir gür sesle, Otuz dedi çığlıklar, gözyaşları ve kanlı bir mücadele içinde, Ben üçleri seven bir efsaneyim, anlatılan masallarda sadece varmış denilen o kısımı severim ve otuz benim en iyi halim. Otuz sadece yaşayan yanım ve otuz oluşturur Anka diye adımı. Geriye baktığımda otuz ceset görürüm her birinin üzerinde bir tüy bırakarak. Ve masal sona yaklaşırken kazanmaz iyi olan kimse. Çünkü geriye sadece ben ve bıraktığım tüylerim kalır. Altında tek renkten oluşan kızıl bedenlerle.

"Göz... Nedir göz? Görmeye yarayan bir organ. Peki nasıl görür bir insan? Cisme yansıyan ışık göz bebeğinizden içeri girer ve çeşitli yerlerden geçtikten sonra beyine ulaşır ve biz o cismi o zaman görürüz. Peki görünce ne yaparız? Gördüğümüz şeyi analiz ederiz, iyi mi kötü mü ne olduğuna karar veririz. Gözlerimiz bazen hiç olmadık şeylere şahitlik eder ve beyin bunları analiz edemeyebilir. Gördüğümüz şeyler bir cinayet,uygunsuz içerik ya da basitçe birinin burnunu karıştırıp yemesi gibi şeyler olabilir. Bu tür durumlarda beyin gördüklerini "Ne yapmam gerekir." başlığı altında analiz eder. Çünkü bütün duyu organlarımızın aksine en çok gördüğümüz şeylerden sorumluyuzdur. Ayrıca göz, insanın kendini sesi olmadan ifade şeklidir. Birinin yalan söylemesini,acılarını-" dememle çalan zille hoca "Yazın çok güzel olmuş Almiracığım. Şimdi tenefüse çıkın bir dahaki ders devam edersin okumaya. " dediğinde çarpık bir gülüş attım. Burada önemli olan şey benim yazımın güzel olmasının aksine mesajımın doğru kişiye gitmiş olmasıydı. Ve o kişiye baktığımda... Mesajımın ulaştığını çok rahatça anladım.