Bazen hikayenin başlaması için şehre bir yabancının gelmesine gerek yoktur. Bazı hikayelerde şehre bir yabancı döner.

Mecburiyetin, nefretin, acı dolu bir geçmişin tam ortasında duran güzeller güzeli mavi saçlı hırçın kızımız Ayşe... Aşık olduğu adam ona 'değişik' dese de o görüntüsünün tam zıttıydı aslında ... Acısını öfkesini ve yalnızlığını görüntüsüyle kapatmaya çalışan narin bir yürekti o ... Her şeyi Trabzon'da bırakıp İzmir'e geri dönmesinin tek nedeni ise ablasının yardım çığlıklarıydı ve Ayşe seneler sonra bunlara kayıtsız kalamamıştı. Kalbi huzursuz olsa da ona söylenen her şeyi yapmış ve ablasının gülümseyen yüzünü görmekten başka bir şey istememişti ama ablasının ve babasının onun için bambaşka planları vardı. Ayşe kendi kuyusunu kendi elleriyle kazmış ve bile bile o kuyunun karanlığına dalmıştı... Zaman ilerledikçe o kuyu aydınlanmaya ve onu mutlu etmeye başlamıştı... Çünkü o kuyunun dibinde kalbinin diğer yarısını bulmuş ona ulaşmaya çalışmıştı... Mehmet Yiğit'in tüm kötülüklerine rağmen birbirlerine sarılmış ve savaşlarından mutlu sonla ayrılmışlardı... Geçmişin karanlığının, yalanların, intikamın yenemediği bir aşk hikayesi... Kapak için, StoneBroken'e çok teşekkürler <3

Yaralı ellerine sarılı kuş kefeni. Temmuz, 2013.

Öğrenciliği ve garsonluğu eş güdümlü olarak yürütmeye çalışan Nazlı, kendi halinde tek başına yaşayıp giden bir kızdır. En yakın arkadaşı Engin ve uzun süredir platonik aşık olduğu Buğra ile doldurduğu küçük dünyası, bir gün çalıştığı kafeye gelen bir müşteri ile bambaşka bir yöne doğru evrilmeye başlayacaktır. (Bu hikâye bir karakter dönüşüm hikâyesidir. Yalnızca komedi ya da yalnızca romantik değildir, dostluk ve sıcacık duygulara da yer verir. Ucundan üzer ama mutlu etme garantilidir. Hemen hemen her bölümde yüzleştiğimiz toplumsal sorunlara birkaç satır mutlaka değinir.) Mavinin Maviyle Buluştuğu Çizgi 2021 Wattys Ödülleri'nde Yeni Yetişkin Dalında finalist olmuştur. 🏆

Şu an tam olarak neredesiniz? Yirmi numaralı otobüsün üçüncü koltuğunda mı? Evde, okulda ya da iş yerindesiniz. Kısa bir mola verdiniz ve pencere kenarında bir fincan kahve içiyorsunuz. Belki de bir arkadaşınızla buluşmak için yola çıktınız. Ne kadar da sıradan bir gün, değil mi? Her şey son derece normal! Hiç düşündünüz mü ya her şey bir anda altüst olursa? Örneğin buluşmak üzere yola çıktığınız arkadaşınızın sizinle ilgili gizli bir planı varsa! Ya da bindiğiniz o otobüsün en arka koltuğunda, sizi hayatınızın dönüm noktasına götürecek olan kişi oturuyorsa! Siz her şey akışında gidiyor zannederken ya kaderiniz üstünüze yağacak buz kırağı için en uygun şartları hazırlıyorsa... Bütün bunlar bir yana, peki ya hayatınızın altı, üstünden çok daha güzelse! Baran Demiroğlu: Sıradan bir gün yaşadığını zannederken kendini cayır cayır yanan bir evin önünde buldu. Alevlerin arasında canının parçaları vardı ama o hiçbir şey hatırlamıyordu. Üstelik önünde de bir benzin bidonu vardı. Hayatı bir anda altüst oldu... Bahar Saygın: İstanbul'un en başarılı adli psikiyatrının kliniğinde staja başladığında her şey son derece normaldi. Ama bir gün kliniğe ailesini diri diri yakmakla suçlanan bir hasta getirildi. Hayatı bir anda altüst oldu... & "Ruhuna ben bulaştım. Artık kurtulamazsın..." Yayınlanma tarihi 10 Nisan 2019

Aslında şu anda hayatımın merkezinde birisiyle beraber olmak yoktu. Erkek düşmanı ya da yalnızlık düşkünü biri değildim. Herkesin yaşadığı aptal tecrübeleri yaşadım. Çok âşık oldum, terk edildim, terk ettim, ağladım ve gençliğimin bir kısmında yüreğimin bu meselelerle eğilip bükülmesine izin verdim. Zamanla hayatımdaki bazı dengeler yerini buldukça odak noktam da bir miktar değişiklik gösterdi sanırım. Kalbimin kapıları açıktı ama bir süredir bu kapıların cereyanda kalıp çarpmasına sebep olacak bir esintiyle karşılaşmamıştım. Ve bununla ilgili hiçbir sorunum da yoktu. Ta ki bu rüyaya kadar. Laviniapiaf'a ithafen. :)

Tatlı Rüyalar'dan tanıdığımız Irmak'ın hikayesi.

დ Geçmişi bilmediği sırlarla dolu olan bir kız. Sıla Tekin. Geçmişi açığa çıkaracak olan bir polis. Ayaz Baran Gencer. Ve bu hayatları birleştirecek olan bir katil. "Gözleri tıpkı sevdiğim siyah gökyüzüne benziyordu.Onun gibi asil, yaşanılmayacak kadar gerçek ve kelimelerin özgürlüğüne sığmayacak kadar uçsuz bucaksız.Bana ev sahipliği yapan siyah gökyüzü boynuma dolanan ipti ve o ip geçmişe attığım her bir adımda sıklaşıyordu.Nefes kesiyordu, yaralıyordu ve ruhumda hiçbir zaman kapanmayacak olan izler bırakıyordu." დ

İnsan hayatı kurtarmak sizin için ne kadar önemliydi? Bir hayat kurtarmak isterken kendi hayatınızın kelimenin tam anlamıyla cehenneme dönüşeceğini bilseydiniz yine de yardım eder miydiniz? Ben ettim. O sıcak gecenin ev sahipliği yaptığı sokakta oturduğum eski merdiven basamağında sonunda kendi hayatımın cehenneme dönüşeceğini bile bile yanmak için ateşe doğru yürüdüm. Yürüdüm. Yürüdüm. Yürüdüm. Başı belli olup sonu belli olmayan, 'Ateşi bana sunan adeta Ateş ile dans eden adamın' kollarına doğru sadece yürüdüm.

Yazar olmak için daha doğrusu bir kez olsun ismini raflarda görmek için can atan bir kadın; Dünya. Kendi halinde, gizemli bir adam; Evren. Ve adamın seçim senin diyerek sunduğu teklifi kabul ederse kadın, neler olur? Neler olmaz ki? En önemlisi Aşk olmaz mı... SEÇİM SİZİN...