Korkuyordum Jeongguk. İnsanların beni, mükemmel Jeon Jeongguk'un tek hatası olarak görmesinden ölesiye korkuyordum. tekrar yayımda|tamamlandı

so i murder love in the night /210818/

"Bir gün çok ünlü olacağım, biliyorum." Demişti Harry. "O zaman gerçek bir sanatçı olacağım." Louis birkaç saat orada, Harry'yle kaldı. Şarapları da bittiğinde birazcık sarhoş hissediyordu, ama sadece birazcık. Kendisini tutamayarak "Kolların çok güzel," diye mırıldandı. "Ne?" Harry güldü. Louis omuz silkti. "Güzeller işte." Belki de biraz şarabın etkisinden, saçmalamaya devam etti. "Bana sarılır mısın? Kollarında olmak nasıl hissettirir merak ettim." Harry buna karşın sadece gülümsedi ve Louis'yi kollarına çekti. Sırtını duvara dayamış, bacaklarını uzatmış halde Louis'yi kollarında tutuyordu. Louis başını Harry'nin göğsüne dayamış yatarken hafif sarhoşluğunun etkisi geçer geçmez boğulacağı utanç hissinin farkındaydı, ama yine de buna değerdi, çünkü Harry'nin kolları arasında olmak çok güzeldi. Gözleri kapanmadan önce son sözleri "Harry?" oldu. "Sen zaten gerçek bir sanatçısın." [sana ithaf edilmiştir @oldhearts]

Baekhyun tüm riskleri göze alıp evini terk ederken bir gram bile pişmanlık hissi duymadı ancak bir kaçış olarak gördüğü o küçük şehirde işler beklediği gibi gitmedi. Takip ediliyordu, biri evine giriyor, eşyalarını karıştırıyor, ona tuhaf mesajlar gönderiyor ve arayıp çığlıklar dinletiyordu. Tüm bunlara rağmen ortada bir kanıt yoktu, sapığı kurnaz ve bir o kadar da acımasız bir şeytandı.

louis yeni bir binaya taşınmıştı. arkadaşları ona binanın ilk dairesinin hayaletli olduğu efsanesini anlatmış, louis ise bunların sadece efsane olduğundan emindi. 'taki onlardan birine rastlayana kadar.