•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾• Ne tarafa gidersem gideyim kaybediyorum.Her kaybedişim de ölüm düşüyor zihnimin acı dolu köşelerine...Dayanamıyorum sonra...Çaresizliğimi gözyaşlarıma sunuyorum,hıçkırırken her bir parçam dahada derinden yaralanıyor...Sonra fark ediyorum o ufacık lastik parçasını.Yüzük demişti ya ona, aptal çocuk.Ama söz vermiştim,gelip onu oradan söküp atana dek çıkarmayacaktım...Çünkü o Okyanus girdaplarının en değerli hediyesiydi bana...Yanımda olmasa da hep orada olacakmış tam...tam sol yanımda. •☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•☾•