Część druga. Gdy Melanie zostaje uprowadzona przez własną matkę, zaczyna się pogoń za przetrwaniem i wolnością wszystkich zniewolonych. Wojna trwa. Kto wyjdzie z niej cało? Znajdź drogę do serca i cudu. Okładka wykonana przez @cursedpsychopath Korekta : @-holleman @Vvaimes

Gdy paryskie latarnie powoli przestają świecić, a policyjne światła rozpraszają się po budynkach natarczywie, nadchodzi czas ucieczki nieuchwytnego. A któż by pomyślał, że jego życie zmieni się pewnej zimowej nocy, dzięki słabemu promykowi światła? - 22.05.2017 - 139 miejsce w Fanfiction 20.05.2017 - 229 miejsce w Fanfiction 28.04.2017 - 426 miejsce w Fanfiction. 27.04.2017 - 951 miejsce w Fanfiction.

》Jak bardzo można zatracić się w przeszłości? Na to pytanie odpowiedzi szukał Draco Malfoy, od kiedy pamiętnego dwunastego października wpadł z impetem w życie Harry'ego Pottera, a ten nawet nie zwrócił na to uwagi. Przecież wtedy machnął tylko ręką i zasnął na jego ramieniu. Normalka, inni przecież codziennie zasypiają na ramieniu wroga. A wrogowie w zamian produkują im maści na opuchlizny i eliksiry na anemię. Zwykła, nudna codzienność. Nic ponad normę. 》Widocznie bardziej, niż mógłbyś przypuszczać. A Harry Potter definitywnie tam ugrzązł.

Hinata Shoyo był symfonią. Arcydziełem stworzonym z pasji, głośnych dźwięków i uśmiechu, który rozchodził się ciepło po ciele, jak wiosenne promienie słońca muskające policzki po długiej zimie. © chaistoria, 2019

Kiedy masz emocjonalność, mieszczącą się na łyżeczce i do tego cały dzbanek niestabilności w uczuciach, życie to tak naprawdę wielkie herbaciane przyjęcie, z którego chcesz się za wszelką cenę wyrwać. Ciężko jest jednak uciec z własnej imprezy. Gospodarze zazwyczaj nie starają się czmychnąć i zostawić swoich gości samych. Kageyama Tobio nigdy nie był dobrym gospodarzem, ale Hinata Shouyo był równie tragiczną osobą do zaproszenia w skromne progi jego serca. © chaistoria, 2020

❝Niektóre skarpetki są samotnikami. Nie potrafią żyć w parach❞ - Wendy Cope

Czarne zwierciadło, nie rozpoznaję siebie w twej toni. Jedyne, co widzę, to jego oczy: bramę wiodącą w otchłań jego duszy. A w niej okrucieństwo, którego zaznał za moją przyczyną. Spalam się więc w piekielnym ogniu winy [Nie ja napisalam ten tekst, po prostu udostepniam na tej stronie zebyscie mogli przeczytac. I to nie jest zaden plagiat.]

Gdy Sherlock powraca do żywych, przez Baker Street znów przewijają się tłumy ludzi ze sprawami niecierpiącymi zwłoki, a John dalej znajduje w lodówce ludzkie głowy, tylko jedno jest pewne: gra znowu się rozpoczęła! ____________________ Zagadki kryminalne przeplatane życiem codziennym naszych chłopców z Baker Street. Części są ze sobą powiązane. ¡Johnlock! [2017/2018]

Jeśli chce nawrócić Litwę, to najpierw musi go zdobyć. Zdobytego złamać. Złamanego zbudować od nowa, tym razem na poprawnej wierze. Poprawnej, bo jego, pruskiej. PrusLiet, historia, raczej hate-hate niż love-hate.

„Draco na niego patrzył, stojąc obok drzwi, z rękami w kieszeniach spodni. Harry w jego wzroku zobaczył wszystko. Oczy miał przepełnione rozdarciem, tęsknotą i rozpaczliwym, pustym szczęściem. Były oceanem, w którym każda kropla miała inny skład, tworząc coś niemożliwego do opisania. Pełne emocji, dławiących się pragnień i wyrzutów. Pełne uczucia, niepoprawnego, niechcianego, ale płonącego stale, wybuchającego deszczami iskier, kiedy on sam, Harry, dokładał kolejnych drewien. Oczy nie mogły kłamać. Oczy były szczere. Wiedział już wszystko." Pierwsza z najprawdopodobniej dwóch części drarry. Mój pierwszy poważniejszy projekt, do którego miałam plan wydarzeń i jakiekolwiek przygotowania, przy tym chyba pierwsza praca, którą ukończyłam. Kanon postaci starałam się zachować i raczej się udało, ale czasami nie było innej drogi niż odbiegnięcie od realiów. Życzę miłego czytania, zapraszam do krytyki. Art na okładce należy do alek.dar (Instagram), alek.r (Tumblr), alekartt (vk). Tutaj nie będę rozpisywać się o sytuacji związanej z prawami autorskimi, po szczegóły można napisać.