Yavaşça kucağından ayrılmadan doğruldum ve gözlerinin içine baktım. İçim yana yana zorlukla konuştum. Burnumu çeke çeke sordum içimden geçeni. Küçük bir kız çocuğunun babasına yaklaşması gibi yaklaştım ona. ''Küçük balık vardı ya,'' dedim sadece. Parlayan gözlerini gözlerime kenetlemiş öylece bakıyordu. ''O küçük balık kayboluyor. O küçük balık ilk kez birisine bu kadar aciz görünüyor, ilk kez tüm duvarları inmişken birine yakalanıyor. Peki o küçük balık şimdi ne yapacak?'' Ne denli duygularla dolup taştığımı anlayabiliyordu. Onun karşısında küçük durumda olmam ve onun bunun farkında olması hiç sorun değilmiş gibi gülümsedi. Sonra da belki de duyup duyabileceğim en güzel şeyi söyledi. Tüm nefesi yüzümü ısıtırken, o nefesi o kokusuyla karışıp vücuduma sinerken, gözleri gözlerime bağlanırken konuştu... ''O küçük balık,'' dedi çenesini kafama koyarken, ''O küçük balık her şeyi yaşaya yaşaya atlatacak. Ve o küçük balık büyümek için çabaladığı ilk yolunda ilk yaşını dolduracak. İşte o zaman, o mumu üflerken onu izleyen ben; onunla gurur duyacağım. Ben orada olacağım...'' - BU HİKAYE BÜYÜYEMEMİŞ KÜÇÜK BİR KIZ ÇOCUĞUNUN VE ONA BÜYÜMEYİ ÖĞRETEN BÜYÜK BİR ADAMIN HİKAYESİDİR. -

Wattys 2019 Yeni Yetişkin kategorisi kazananı Dünyanın tüm yükünü bile isteye omuzlanmış bir adam, aşkı birinci elden yaşamayı reddeden bir kızla tanıştığında; hayatları bir daha asla eskisi gibi olmayacaktı. *** Daha önce, hayal kırıklıklarımın ölüme sebebiyet verebilecek kadar ağır yaralanmalara yol açabileceğini hiç aklımdan geçirmemiştim. Ben düşerdim, hiç sızlanmadan dizlerime kendim üfler, üzerimdeki tozu silker, başım eskisinden daha dik yoluma devam ederdim. Ama atladığım bir nokta vardı. İnsan beyni pimpirikli bir ev hanımı gibiydi. Çekmecelerine sadece yıkanmış, ütülenmiş, mis gibi kokan anıları yerleştirirdi. Kötü anılar, odanın en karanlık ve gözden en uzak köşesinde çürürken kesif bir koku yayardı etrafa. Tam da şimdi anlıyordum. Gözlerinin rengi tanıdıktı. Gözlerinden geçen duygu şeridindeyse daha önce şahit olmadığım bir şeyler vardı. Ve ben bugün, burada, seneler önce yanlış kaynayan kemiğimi düzeltebilmek adına aynı yerden, yeniden kıracaktım. *** Hikayenin Başlangıç Tarihi: 23.06.2017 Hikayenin tüm hakları saklıdır ve copyrighted.com tarafından korunmaktadır.

Neden yalan söyleriz? Korumak için ya da örtbas etmek için mi? Oysa hepimiz biliriz bu yalanların bir gün gün yüzüne çıkacağını. Yine de deneriz. Belki bu sefer olur, belki bu sefer daha iyi sonuçlar elde ederiz, belki bu sefer diğer hepsinden daha uzun sürer diye. Ama yine de başaramayız. Çünkü her yalan gerçeklerle buluşmak ister. Çünkü yalanlarla kurulan bir hayat zamanla yıkılır. Gerçek ne kadar acı olursa olsun, her yalan sevdiğimizi gerçeklerden daha çok yıkar ve biz bunu bile bile yine de yalan söyleriz. Kendi doğrularımız için. Ne yaparsam yapayım gerçek kimliğimden sıyrılamayacağım. Geçmiş hep peşimde olacaktı. Asla sırdan bir insan olamazdım çünkü ben bir KİRALIK KATİLdim. BİR KATİL KİMLİĞİNİ NE KADAR GİZLEYEBİLİR?

Moda peşinde olan kızımız Masal moda için her şeyi yapar. Kızımız Tasarladığı elbiseler üzerine erkek bir manken arar. Tabi ki o mankeni bulur. Ama o buluş farklı bir buluştur. Bir anlaşmaya girer ve hayatı boyunca bunu oyun olarak sürdürür. Eeeee tabi kitabımız için birde yakışıklı mı yakışıklı, odun mu odun aynı zamanda karizmatik bir oyuncuya ihtiyacımız var. O oyucu Kaya devreye girer. Tabi bir kaza ile tanışırlar... ♥KİTAP KAPAĞI TASARIMI BİZZAT BANA AİTTİR♥

ECRİN AYAZOĞLU Ülkenin en köklü ailesinin en küçük üyesi bütün ailenin göz bebeği. Her istediğinin anında elde eden çevresindeki hiç kimseye sevgi göstermeyen ama eğlenmek konusunda hiçbir sınır tanımaz. Yeşil gözlü 1.75 boyunda zayıf beyaz tenli bir kız. 24 yaşında ve aşırı zeki. Sizce bu kız şımarık mı? Gerçekten eğlenceli mi? Ve en önemlisi Sizce gerçekten mutlu mu? EMİR CAĞRI Esmer tenli 1.85 boyunda yeşil gözlü esmer tenli bir genç. 29 yaşında oldukça zeki ve kurnaz. Aşırı hırslı gözünün gördüğü hoşuna giden herşeyi elde etmeye alışık her şeyi kendisinin yapmasından hoşlanan yardım istemekten nefret eder hatta yardım istemeyi acizlik olarak gören biridir. Sizce burnu Kaf Dağında olanlardan mı? Zengin züppenin teki mi? Kız tavlamakta nasıl? Ve en önemlisi Sizce sabrının sınırı ne kadar? AHMET GÜNER Buğday tenli 1.80 boyunda kahverengi gözlü bir genç. 26 yaşında ve oldukça sabırlı biri. Annesinin ölümüyle yapayalnız kalmış ve Ecrin'i tek dayanak olarak görüyor. Ecrin için ne kadar çok şeyden vazgeçebilir? Ne kadar ileriye gidebilir? Kendinden vazgeçebilir mi? Ve en önemlisi Ya kalbiyle ruhu arasında kalırsa ne olur? Okuyalım ve görelim. 

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

DÜZENLENİYOR... *Kitabın değiştirilmeden önce ki ismi; MÜHÜR: Damga* «"Hayatım başlı başına bir kaosken çıkıp gelen kötü sürprizler beni hiç hoşnut etmemişti. Başıma bir bela olarak çöken Sarp Poyrazoğlu, ondan kurtulmamın tek yolunun ölmek olduğunu söyledi. Ölemesem bile yaşarken bir ölüden farkım yoktu."» «"Herkesi önünde diz çöktüren Poyrazoğlu, bakalım kendisi gibi olan kadına diz çöktürebilecek miydi? Yoksa kendimi diz çökecekti?"» Süregelen sırlar, yıllardır saklı oldukları tozlu rafından çıkıp geldi. Onca yıldır tanıdığını sandığı insanlar, eski ihanetlerine bir yenisini daha ekledi. Defalarca ihanete uğradı. En sonunda onu bu ihanetler ve sırlar azılı bir katile çevirdi. Poyrazoğlu ailesi karşılaştığı onca zorluğa ve ayrılığa dayanmışken, bunda yıkılacak mıydı? Yeniden dirilen sırlar, etrafı kan gölüne çevireceğinin habercisiydi. Bayan Poyrazoğlu dibe batacağı kadar batmıştı, ancak çıkışının olmadığının o da farkındaydı. Yüzüne savrulan sırlar karşısında neler yapacaktı? Onu öldürmek için an kovalayan ihanetçilerine ne yapacaktı? Dahası, Poyrazoğlu Ailesi mutlu olacak mıydı? 14.08.2018 ✔ Yayım tarihi. 14.08.2019 ✔ 1. Yıl. 14.08.2020 ✔ 2. Yıl. 14.08.2021 ✔ 3. Yıl. İlk hedef; 100 Bin. 10 Şubat 2019 ✔ İkinci hedef; 500 Bin. 05 Haziran 2019 ✔ Not ve Uyarı Niteliğindedir! •Kurgusu 2014'e dayanır. Yazıma ve yayıma geçmesi 2018'e. •12 yaşında (2014) olan bir kız çocuğunun hiç görmediği ve bilmediği bir yaş grubu olan bir kadına ve bir adama kurgu bakımından hayat vermesi oldukça zordur. Bunu dikkate alarak eleştirilerinizi saygı çerçevesinde yapınız. •Kişiden kişiye değişecek olan rahatsızlık unsurları -şiddet, argo, cinsellik, eşcinsellik- bulunmaktadır. •Düzenleme aşamasındadır, yazım hataları varsa, affola.

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

Buzdan Mafya karakterlerinden Hakan ve Şimal'in hikayesi... "Titanik izler misin benimle?" Bazen her şey bu kadar basit bir soruyla başlar. Defalarca kez izlediğim filmi, onunla izlemenin farklı bir son getireceğini düşünüyorum. "Ölme Jack, yalvarırım." Gerçek sona ulaşırken, bir kez daha konuşuyorum. "Onu yanına çekebilirsin Rose!" Ardından gözlerinde kaybolduğum adam konuşuyor. Her kelimesi can yakarak benliğime ulaşıyor. "Sonunu bildiğin bir şeyi değiştirmeye çalışıyorsun." Ve bir kez daha! "Jack öldü. Hayatının en mutlu günlerini o gemide yaşadı. Rose'yle evliliği ya da bir bebeği olunca daha mutlu olmayacaktı." Tıpkı bir çocukmuşum gibi anlatmaya devam etti. Anlatan O olunca, çocuk olmak da bana düşüyordu. "Onun resmini çizerken mutluluğunu gördüm. Tükürmeyi öğretirken ve dans ederken de. Şunu unutma; Jack ölmeseydi, biz defalarca kez bu filmi izlemeyecektik." "Güzel sonlar unutulmaya mahkûmdur. Oysa kimse, bazen ölümün bile güzel bir son olduğunu anlayamaz." Yayınlama Tarihi*28.09.2018

Onun dünyasında deli olmayana yer yok.