Badem. Kendini bildi bileli yetimhanede büyümüş, ailesini hiç tanımamış ama yetimhanede kendine abi ve ablalarıyla beraber yeni bir aile kurmuş bir genç kız. Batu. Bademin ölü bilinen abisi. Hayatının çoğunu Damla ve Arda ile birlikte mutlu bir şekilde geçirmiş, genç ve yakışıklı bir adam. ....... Batu, geçmişini, gerçek ailesini öğrenmek için gittiği yetimhanede bir kız kardeşinin olduğunu öğrendi. Kız kardeşi hâlâ hayattaydı ama şu ana kadar ikisinin de birbirlerinden haberleri olmamıştı. Onların hikayesi Batunun Bademi bulmak için gittiği yetimhanede başlıyordu. ....... "Bizim hikayemiz 'İki Kayıp ' ın hikayesi. "

Hepimizin başkalarının dertlerine tahammül edecek kadar kuvvet vardır. Belkide o yüzden tanrı çoğu zaman mutsuzları bir araya getirir ki dertleri yok olsun. Bunları öğrenmek için kitap okumaya gerek yok. Çevrenize baksanız bile öğrenirsiniz. Ama bazı şeyleri sorman gerekir. Sorabilmen için önce öğrenmen gerek. Ve bir şeyi öğrenmek içinse her şeyden önce onu sevmek gerekir. O da öyle yapmıştı. Önce öğrenmişti hayatında neler olabileceğini sonraysa sordu daha neler olabileceğini ama gerçek cevabı alamadı. Her şeyi sevmesi gerekti önce hayatındaki olumsuzluklara rağmen. Kanser olmasına rağmen.. İyi okumalar :)

Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

Zeng hin bir kızken bir anda babamın iflas etmesiyle birlikte Fak hir oldum. dalgalandımda duruldum. adım demetria. soyadım karaca. 19 yasındayım. takımım galatasaray. en sevdiğim müzik BENI BENDEN ALIRSAN SENINSANA BIRAKMAM. tek bağımlılığım çiğköfte. Ha birde size demeyi unuttum değil mi? bir adet meteor ustam var. adı barlas. isteyene ayarlamam çünkü kendime ayarlayacağım. bu biraz zor olacak. neden mi? erkek kılığına girmişken bu biraz acayip kaçacak. benimle aynı cigkofteye diş atmaya var mısın yavrum? 30/11/15 tum hakları cigkoftemde saklıdır.

Kemerlerinizi sıkı bağlayın. Sakarlar geliyor !

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

"Aslında kalbimi attıranın Ilgın olduğunu düşünüyordum" "Artık atmıyor" dedim başımı gene tavana dikerek. "Sana bakınca değişiyor" diye bir anda üzerimde belirince şaşkınca ona baktım. "Bir deneme yapmak istiyorum" dedi ben robot gibi duruyordum tabi. Şaşkınlığım tavan yapmıştı. Yaklaştı yaklaştı Dudakları dudaklarıma değdiği anda şimşek çarpmış gibi geri çekildi. Nefesimi zor alıyordum hava yetmiyordu. "Devam etmek istiyorum" dedi gene yaklaştı yaklaştı. "Yağız" demeden dudakları dudaklarımı buldu. Benim aklımdakiler sanki onun aklına gidiyor gibiydi. Yavaşça nazikçe öperken. Ben altında öylece duruyordum. Öptükçe anıları tazeleniyor gibiydi... Geri çekilince derin bir nefes aldım. "Hatırladım seni" dedi elimi aldı kalbine koydu. "Atıyor" dedi tekrardan doğrulup bir anda sarılınca O da bana sarıldı.

Kendi kurduğu iki hayat arasında sıkışmıştı. Gece bir kedi kız gündüz dört göz bir inekti. Aşık olduğu adama Alp'e sırlarını anlatamazken hiç hesapta yokken her şeyini öğrenen başka biri vardı okulun playboyu Tolga. İki hayat arasında kalmışken şimdide iki erkek arasında kalmıştı. Ama asıl sorun daha sonra başlıyordu. Hiç bilmediği bir düşmanı vardı. Ve bu düşman tek bir şey istiyordu. HAYATINI. Kapak için; Elvis_ce ye çok teşekkür ederimmm...

Okulun iki en popüler erkeği. Biri bütün okulun korktuğu ve korkudan ses çıkaramadığı Rüzgar. Diğeri istediğin de Rüzgar kadar korkunç olan ama bu yanını göstermeyen Doruk. Birbirlerinden nefret eden bu iki genç ya üvey kardeş olmak zorunda kalırlarsa? Peki ikisi de okula yeni gelen burslu öğrenci Kumsal'a aşık olsa? En fazla ne olabilir? Zaten her gün kavga eden bu iki genç için işler daha fazla karışmış olur mu? Sanki aynı evde yaşamak sorun değilmiş gibi. Rüzgar.. Dövüş konusunda tek rakibi Doruk! Okulun kabadayısı ama gene de okulun en gözde çocuklarınden biri. Herkes o ne derse yapar, Doruk hariç! Seras oteller zincirinin tek varisi. Babası öldükten sonra annesi ile tek başına kalan Rüzgar, bir ay önce annesinin Doruk'un babasıyla evlenmesi üzerine artık yalnız kalmıştır. Kimseye belli etmesede istediği ilgiyi hiçbir zaman bulamamıştır. Sert tavranın arkasında kimseye göstermediği kırılgan tarafını hep saklamıştır. Doruk.. Okulun gözde çocuklarından. Rüzgar'ın hareketlerine çoğu zaman karışmasada bazı zamanlar oyunlarını bozar. Okul da Rüzgar'dan korkmayan iki kişiden biri. Genelde etrafına karşı hep iyi huylu olan Doruk, ıçinde kimseye göstermediği bir Rüzgar yatıyor. Akal inşaat şirketlerinin tek varisi. Annesi öldükten sonra babası ile birlikte yaşıyordu. Taki babası Rüzgar'ın annesi ile evlenene kadar. Kumsal.. İzmir Güzel sanatlar lisesinde okuyordu. Sesi, piyonosu ve dansı o'na Türkiye'nin en iyi kolejinde tam burs sağladı. Kazandığı bu burs sayesinde annesini İzmir'de bırakarak İstanbul'a yerleşti. Kendi halinde sessiz, sakin ama damaranı basınca içinden bir kaplan çıkıyor. Annesine yük olmamak için, okul çıkışlarında yarı zamanla çalışıyor. Peki bursluları ezen Rüzgar'la ne yapacak? Baş edebilecek mi?

Amerika'da araba hırsızlığı yapan bir kız. Türkiye'ye döner ve düşmanıyla karşılaşırsa; Neler mi olur? " Buz " gibi bir kızın hikâyesi.