Czy to miasto, czy to wieś, dla wiedźmina zawsze znajdzie się praca. Samotnie podróżujący przez Temerię Geralt natrafia na ogłoszenie dawnego znajomego. Bez zastanowienia (bo nad czym się zastanawiać, kiedy sakiewka świeci pustkami?) postanawia zbadać sprawę. Ale ta, z chwili na chwilę, przyjmuje coraz bardziej niecodzienny obrót.

Nie interesowali mnie inni, a mój karnawał. Moje płomienne makowe niebiosa. Bo to był dopiero początek mo­jej egzys­ten­cji. Na po­lu bit­wy codzien­ne­go życia, bit­wy o przet­rwa­nie, którą ja wygrywam każdego dnia. Gdy błąkałam się pośród nędzy te­go świata, na którym wciąż jestem, myślałam w końcu o przyszłości w pozytywny sposób. Bo w końcu zaznałam swojej niedoczekanej miłości. © xxtessxx143™ 2019 [ opowiadanie zdobyło wyróżnienie w konkursie Oczary2019 ] [[ okładkę wykonała @helpfulkatherine ]]

[BRAK KONTYNUACJI} "You're giving up, I'm tired The tug of War that we're playing I'm not giving up in truing to tell you" "Grip your hands tired of what's your worth Watch yourself beg hanging on to Earth Love, War, Pain, Life everything's the same to me" © xxtessxx143™ 2018/2019/2020 [ niektóre wydarzenia mogą być zmienione na potrzeby książki ] [ wszystkie błędy zostaną poprawione, gdy tylko książka zostanie zakończona ] [ okładkę wykonała @helpfulkatherine ]

Opowieść o jednej z najpopularniejszych bohaterek sagi o wiedźminie A.S.Wiele osób uważa, że Yen jest okropna, pełna goryczy. Jest ,,okruchem lodu" Być może jednak stała się bezwzględna z konkretnych powodów. Zainspirowana wspomieniem z ,,Wieży Jaskółki " i ,, Pani jeziora " postanowiłam stworzyć fan fiction o młodej Yen. Okładka autorstwa redliner, zapraszam do niej na wattpad,, Zanim kojot zawyje''

Zwykły, trochę dramatyczny one shot, który powstał podczas jednej z bezsennych nocy zbyt dawno.

McGonagall oszalała. Zrobiła ze mnie prefekta. Ze mnie. Z Lucy Weasley. Tak, dokładnie tej Lucy Weasley, która nie potrafiła normalnie porozmawiać z drugim człowiekiem, rumieniła się średnio co dwie minuty, potykała na płaskiej powierzchni i nagminnie zapominała o... no właściwie o wszystkim. Na przykład o pierwszym spotkaniu prefektów. Oczywistym więc było dla każdego, że do prefektowania nadawałam się mniej więcej w tym samym stopniu, co chochliki do quidditcha. Jednak skoro odznakę już miałam, postanowiłam chociaż w miernym stopniu spełnić swoją funkcję. Naprawdę, nie chciałam żadnych kafli, złamanych nosów, krwi ani tego dziwnego uczucia w brzuchu. Jakoś tak samo wyszło. Okładka autorstwa najlepszej @drzwiamiwtwarz

Drużyna Kaptura to kompletnie pokręcona paczka dziwaków, którzy robią to, czego robić nie powinni. Baletnica, piromanka i sadysta? Z tego nie wyniknie nic dobrego. Od kilku lat plączą się w najgorsze sensacje i poszukują zaginionego przyjaciela, który do tej pory się nie odnalazł. Sprawy komplikują się, kiedy Arlie odkrywa, że jej odwieczny, pozornie idealny obiekt westchnień wie więcej, niż jej się wydaje. Czy odnajdą przyjaciela? Jak Arlie pogodzi taniec z poszukiwaniami? I kim jest ten tajemniczy gość na jej występach, wiecznie ukryty pod czarnym kapturem? UWAGA: opowiadanie może zawierać treści dla osób pełnoletnich, DOKŁADNE OPISY brutalnej przemocy, drastycznych scen, sadystycznych zachowań i huśtawek emocjonalnych. #1 w science-fiction ❤️ okładka: ksiazkowny

/ GRA O TRON / LATA '80 / MODERN AU / Cersei Lannister pali trawkę, terroryzuje swojego brata i chodzi w butach na koturnach. Oberyn Martell codziennie zmienia kochanki, nie rozstaje się z okularami przeciwsłonecznymi i jeździ starym cadillakiem. Dwoje trzydziestolatków, którzy usilnie starają się nie dorosnąć. Dwoje samotnych ludzi, którzy chcą ukryć swą wrażliwość za dymem papierosowym i złośliwymi uwagami. Planowany start: czerwiec 2018

A we mnie samym wilki dwa Oblicze dobra, oblicze zła. Walczą ze sobą nieustannie Wygrywa ten, którego karmię.