Ocalić ludzkość... brzmi to pięknie, prawda? A co jeśli masz taką możliwość, ale musisz zapłacić za to bohaterstwo najwyższą cenę? Już nie jest to zbyt optymistycznie. Poznaj historie dziewczyny, która odkryła tą smutną prawdę. Ona postanowiła nieco zmienić zasady tej dziwnej gry. #Seventeeners2018

Książka nie pisana jak na razie Ciemność... Jedyne co teraz widzę. Strach... To właśnie teraz czuję. Gdzie jestem? To pytanie krąży w mojej głowie. Słysze cichy warkot, skrzypnięcie. Czuję jak coś, w czym jestem, nagle porusza się z ogromną prędkością ku górze. Zaczynam krzyczeć. Łzy same cisną się do moich oczu. Odbijam się od metalowej kraty. Tracę przytomność... Otwieram powieki. Czuję ogromny ból pulsujący z tyłu mojej głowy. Pamiętam tylko moje imię Elisa. Słyszę ciche dźwięki dobiegające do moich uszu. -Halo, żyjesz?!- potrząsnęła mną jakaś dziewczyna. Była to ciemna blondynka o brązowych oczach. Była dość wysoka, szczupła i bardzo ładna. -Tak- odparłam. Gdzie ja jestem i kim ty jesteś?- dodałam. -Ja jestem Natalie- podała mi rękę. I tak jak ty, jestem tu uwięziona- dodała. -Jak to uwięziona?- zapytałam z niedowierzaniem. -Tak to. Wstań, to ci pokaże. Wyszliśmy z jakieś chatki, która jak myślę, jest szpitalem. Obszar, na którym się znajdowaliśmy jest ogromny i zielony. Jest w kształcie dużego prostokąta i z każdej strony kończy się murem. Mur ten jest bardzo wysoki. Wszyscy stoją pod jedną ze ścian, która była otwarta. Dziwne pomyślałam. Dopiero gdy podeszłam bliżej, zobaczyłam, że w środku jest jakiś labirynt. -Co to jest?!- zapytałam, nie udając zdziwienia. -Labirynt, kochana- odpowiedziała. -To widzę!

❝- Zabiłaś go - mamroczę, jakbym stwierdzała oczywistość. Zabiłaś go. Dwa słowa, całkowita przerażająca obojętność. - Złamał zasadę, a teraz poniósł konsekwencje - rzuca na odchodne. - Nie wiedział, że... - Poświęcenie - ucina zmęczona. Chcę kłócić dla zasady, ale... to i tak bez sensu❞. O smutnych ludziach.

Silna organizacja, jaką była DRESZCZ, zaczęła się staczać. Coraz więcej pomyłek. Postęp się zatrzymał, zaczęli się cofać. Ona pojawiła się znikąd. Nie powinno jej tam być. Broń? Szansa? Porażka? Zmienna? Nadzieja?... A może zwykła dziewczyna, która tak naprawdę nie była pomyłką?

Cytaty z serii książek pt. "Więzień Labiryntu".

KSIĄŻKA BYŁA PISANA PRZEZE MNIE, GDY MIAŁAM OK.13/14 LAT, WIĘC TO JEST JEDEN WIELKI CRINGE, PRZEPRASZAM. Taylor po dziesięciu miesiącach ląduje w Labiryncie A. Niestety ma wspomnienia. Nie wszystkie, ale jednak... Pamięta momenty spędzane z Minho i Newtem. Chociaż głównie z Azjatą. Pamięta również Remensee, która jest jej siostrą. O zgrozo! Nienawidzą się. Reszty dowiecie się w tej książce. Zapraszam! Miłego czytania! ( brak remontu, zostawione dla sentymentu, nic ciekawego tutaj nie ma )

Tris trafia do obcego miejsca otoczonego z każdej storny ogromnymi murami. Pamięta jedynie swoje imię, jakby każde inne wspomnienie ktoś wymazał z jej głowy i na jego miejscu zostawił pustkę. Po kilku dniach spędzonych w Strefie, wie jedną rzecz - muszą się stamtąd wydostać za wszelką cenę.

zodiaki z serii "the maze runner"

Strefa... Miejsce zesłania kilkudziesięciu chłopców niepamiętających nic ze swojego dawnego życia. Nic po za imieniem. Nie wiedzą czemu się tu znaleźli i kto skazał ich na taki los. Wokół znajduje się Labirynt, w którym kryją się Bóldożercy. Wielu już zginęło... Co się stanie, gdy do tego właśnie miejsca trafi dziewczyna? #1 miejsce w hasztagu #dylanobrien 12.04.2019 #1 miejsce w hasztagu #newt 18.01.2019 #1 miejsce w hasztagu #themazerunner 20.01.2019 #1 miejsce w hasztagach #thomas #więzieńlabiryntu #labirynt #thomassangster #thomasbrodiesangster #minho 22.12.2018 #45 miejsce w kategorii Fanfiction 01.05. 2018