TRYLOGIA. Osiągnęliśmy szczyt. Ona wynalazła lek na wszystko. Serum miało mutować nasze komórki i udoskonalać je. Mieliśmy zyskać kontrole nad całym potencjałem naszego mózgu. Mieliśmy być niepokonani. Natura nie mogła pozwolić, by jeden gatunek tak wyraźnie dominował nad resztą. Ludzkie komórki, po kilku sukcesywnych próbach, przestały przyjmować szczep, ukryty w remedium- zaczęły się mutować, pożerać. Likwidowały każdą człowieczą tkankę. Zakażonych, martwych ludzi wyrzucano do zbiorowych mogił. W ten sposób zaraza dopadła zwierzęta, które pod wpływem tej trucizny, przeobraziły się w potężne bestie, z jednym życiowym celem: zabić każdego człowieka. Zaraza niosła się zarówno drogą płciową, jak również poprzez ugryzienie. Bezradność rządzących, w stosunku do rosnące problemu, który w diametralnie szybkim tempie, opanował ogromne obszary, ściągnęła ich uwagę. Wielu z nas od dawna wierzyło, że nie jesteśmy sami. Zlekceważyliśmy ich i to był nasz największy błąd. Tak wielu z nas bało się końca, a teraz? Teraz wszyscy się o niego modlą...

Zastanawiałeś się kiedyś, co by było, gdyby na świecie zabrakło kobiet? Gdyby w codzienną rutynę nagle wdarł się chaos? Ja nie muszę. Jestem jedną z niewielu, które przeżyły. Jeszcze niedawno wszystkim żyło się normalnie. Teraz ostatnie kobiety muszą walczyć o przetrwanie. Kilka lat temu stało się coś, co nie zostało do końca wyjaśnione. Coś, co sprawiło, że kobiety zaczęły umierać, a dziewczynki w ogóle przestały się rodzić. Ledwie pamiętam tamto życie. Byłam za młoda, żeby pamiętać. Mam osiemnaście lat i tak jak inne muszę się ukrywać. Ale masowe gwałty i możliwość zapadnięcia na nieznaną śmiertelną chorobę to nie jedyne czyhające na nas niebezpieczeństwa. Jest coś jeszcze. Coś o wiele gorszego.

Za kolejnym blokiem, zakrętem, za kolejną uliczką czekają ludzie o beznamiętnych twarzach. Wyprani z emocji, zupełnie zdrowi na umyśle Zimni. Czasem trafisz na Ciepłego. Rozpoznasz go po tym, że nagle wyprostuje brwi i uda obojętność, zgasi iskierki w oczach w ułamku sekundy. Zrówna krok z jakimś Zimnym, zniknie za jego plecami i nie pozwoli ci się zaczepić. Zagłębiając się w kolejne zakątki Thydo, w końcu trafisz na mur i bramę, która otwiera się tylko na naprawdę specjalne życzenia. Odwrócisz wzrok, wybierzesz inną drogę, wyprostujesz brwi, schowasz się za czyimiś plecami. Nie pozwolisz się zaczepić. Też kiedyś miałam klapki na oczach. Spadły, kiedy znalazłam się po drugiej stronie muru i brama trzasnęła za moimi plecami. Pamiętaj, piekło też jest Zimne. Cudowna okładka (c) @lyssomara #5 w science-fiction - 09.05.2018r. #3 w dystopia - 11.05.2018r. #2 w science-fiction - 12.05.2018r.