Her şey Afra'nın yeni okula gitmesiyle başlar. Bu gittiği okulda Aras ve çetesi ile tanışır. Ve bu çete'nin kötü şakalarına uğrayacak yeni kişidir. Bakalım Aras ve Afra'nın nefreti ne zaman aşka dönüşecek? Aşk kimleri değiştirecek? *Peki ya aşk her şeyi affeder mi?* (Çok yazım yanlışları ve klişelerden ibarettir. Çocukken yazılmış bir kitaptır)

Göz göze geldiği tüm erkekleri etkisi altına alabileceği halde, o bir tek kişide tutuklu kalmıştı. Göz göze geldikleri her anda onu etkisi altına alan tek kişiye. Nevra Asena Karahan, vatan aşkıyla yanıp tutuşan bir adama kapılmıştı. Bilmediği şeyse aynı şekilde Kağan Akıncı'nın da ona kapılmasıydı. Kağan Akıncı onun için bir milattı. Sıradan olan hayatını alt üst eden bir milat. Babasının Asena'sı, annesinin Nevra'sıydı o. O adı gibi bir Asena'ydı. Tam bir dişi kurt. Öncesinde sadece Asena'yken, şimdi kalbinde Kağan'ı taşıyan bir Asena'ydı. * * * * * * * * * * Büyük kayanın arkasına yaslanarak elindeki silahını yavaşça yere koydu ve kulağındaki telefona dikkat kesildi. Yaklaşık 9 gündür ilk defa çekiyordu telefonu. "Oralar nasıl? Güzel mi?" Telefonun ucundan kızın naif ama alaycı sesi çıkınca gözlerini kısarak ciddiyetle çevresine baktı. Dağın başında onlar tarafından elleri ve ayakları bağlanmış bir kaç terörist. Tiksinerek diğer tarafa baktı. Askerlerinin bir kısmı yorgunluktan yere serilmiş bir şekilde yatarken, Fırat ve bir kaç kişi gülerek muhabbet ediyorlardı. "Hayır" Karşı taraftan ses gelmezken sanki kız 'neden' diye sormuş gibi, özlemle iç çekti ve "sen yoksun" diye fısıldadı.

"Seni seviyorum bücür" "Bende seni seviyorum öküz" "Güldüğünüz zaman hayat daha iyidir." Her zaman gülümsemeniz dileğiyle...

Kalbim... ONU CALABILECEK BIR ERKEK VAR MIYDI ?

"Eğer bir dilek hakkım olsaydı, ne dilerdim biliyor musun?" Kafasını salladı. "Tüm acılarının yarısını almak. Çünkü bu sefer bende senin düşündüklerini, hissettiğin acıları tadacaktım. Ve ben sana göre düşünecektim. Kendini böyle harap etmeni istemiyorum." dedim yüzünde ki her santime bakarken. "Sen harika bir insansın." Alnımı öptü ve ellerini saç diplerime götürdü. Dudakları hâlâ alnımdaydı. O kadar güven vericiydi ki bana karşı olan dokunuşları. Ve ben onu tekrar sevmiş, tekrar aşık olmuştum. "Seni hak edecek ne yaptım ben?" "Sadece sevdin." Dudakları yanağıma geldi bu sefer. Ve benim kollarım tekrar yerini bulmuş, boynuna sarılmıştı. *** "O yeşillerin var ya... İçinde kayboluyorum." "O kahvelerin var ya... İçinde boğuluyorum." *** "Seni varya... Acayip seviyorum." "Ben seni daha acayip seviyorum." ***

Onlar Karadenizin Laz uşağıyla,Laz kızıydı. Geçmişlerinde çözülmesi gereken sırlar vardı. Biri Karadenizin hırçın denizi, Diğeri Huzur veren yeşiliydi... ***************************************** Bu cümlelerle başladı tanışmaları; "Güzel hatunmuşsun." "Sen de katıksız malmışsın."

-YAĞMUR ÜNSAL- Babası ve annesi gizli bir şekilde öldürülmüştü.Herkes büyük bir üzüntü ve şok içerisindeydi. Yağmur annesi ve babasının bu gizli ölümünü tabii ki araştıracaktı. Fakat bu ölümün arka perdesi hiçde iç açıcı değildi. Yağmur, lise son öğrencisiydi. Bir sene okulunu donduran Yağmur, bu sene okuluna devam etmeye karar vermişti fakat okuluna devam edebilmesi içinde paraya ihtiyacı vardı. Tabii, para içinde çalışmaya. İsterse okumaya bilirdi. Nasıl olsa annesi ve babasıda yoktu, kafasına göre takılabilirdi. Fakat Yağmur, okumaya zorunlu gibi hissediyordu kendini. Zaten öyleydi de. Annesi, kızının kendi ayaklarının üzerinde durmasını istiyordu bu kötü, karanlık hayatta. O, zifiri karanlık olan hayatta küçük bir ışık olup, yaşamayı hak edenleri yaşatmayı istiyordu. Anladığınız gibi doktor olmasını istiyordu bu saf kızının. Fakat bir iş yeri başvurusuna gittiği yerden reddedildikten sonra oraya telefon numarasını bırakıp, yeni bir teklifin gelmesi ile tekrar bir iş başvurusuna gitmesi ile başlayacaktı her şey... -SAVAŞ ARIKAN- Karanlık, pislik, psikopatın sözlükteki anlamıydı resmen. Aklınıza gelecek olan neredeyse her tür şeyi yapıyor olan bir pislik... Tek önemsediği kişiler oğlu ve karısı idi. Ama bu adamın karısı, oğlunu Dünya'ya getirip evi terk etmişti. Elinde tek bir kişi kalmıştı ve onuda kaybetmek istemiyordu... Kader bu iki zıt kutubu nasıl bir araya getirecekti? "Her karanlık insanı ürpertir, korku verirdi. Ama bu karanlık başkaydı... Sanki beni karanlığın ılık mevsiminde tutuyor, gitmeme izin vermiyor gibiydi. Korkmuyordum. Korkutmuyordu beni bu karanlık. Tam tersine bu ılık karanlık, bahar ayları misali ruhuma işliyor, huzur ve güven veriyor gibiydi..." • 29/10/2017 TARİHİNDEN İTİBAREN YAYIMLANMAYA BAŞLANMIŞTIR. © Tüm hakları saklıdır.

Hiç birşeyi umursamayan bir genç ve en ufak şeylerle bile mutlu olabilen bir kızın hikayesi... Günün birinde, hikayenin sonunda şeytan meleğe aşık olur fakat her son yeni bir başlangıçtır... Bu hikayeyi arkadaşım Ece Okçabollu ile birlikte yazıyorum.İyi okumalar :))