Miae güzel bir düş gördü. Güzel bir anıya benzer... Herkesin hayatta olduğu, mutlu oldukları sıcak bir bahar günüydü. Ruth yaşıyordu. Yıldızlarla dolu bir gökyüzü gibi yaşıyordu. Gülümsedi. Füruz'un elleri ellerindeydi. Algos, Azel, Darlene, Luna, İsra, Sese, Lorns, Dave, Lunaby, Medus, Potrus... Herkes, herkes yaşıy...
"Bir gün pişman olacaksın biliyorum." dedi genç çocuk neredeyse fısıltıyla. "Ama her şey için çok geç olacak." "Senin de bana ne kardeşim demeye ne de yüzüme bakmaya yüzün olacak." ??? // 2 erkeğin aşkını içermektedir. Rahatsız olacaksanız okumak zorunda değilsiniz.
Aşk... Hiç kimsenin ağzından düşmeyen, ama aynı zamanda hiç kimseyi mutlu etmeyen bir duygu. Aşkın tanımını ben böyle yapıyordum işte. Daha önce hiç karşılaşmamıştım ve açıkcası artık kaşılaşmayacağıma inanmıştım.
Aşk, çok yaman bir dürtüdür. Onu kullanmak isterken kendini yakabilirsin.
O bana tecavüz etmiyor. O zaman ben ona ederim. Mafya olması sikimde değil(!)
Aralarındaki şeyi halen çözemeyen iki yakın arkadaş ve evlerinin önüne bırakılan lisedeki arkadaşlarının bebeği.
'Amerika'da o kadar yıl yaşadıktan sonra sen gel, yeniden Türkiye'ye dön! Olacak iş değil.' Evet, en azından önceden düşüncem buydu. Ancak şimdi bağlı ellerime bakarak, yalnızca buradan nasıl kaçacağımı düşünüyordum. Bir polis olarak kaçırılmış olmak... Garip bir durumdu. •°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°• "Lan! Niy...
Göz bebeklerine Füruz yansırken, kadın kan ağlamaya devam etti. Hem acıyla, hem umutla aynı anda kesişti yüreğinden açılan bu yeni yol. Adam uzaktan, ufuk çizgisi kadar uzakta bir yerden ona geliyordu. Yorgundu. Her yanı bereliydi. Sağ kaşından kan akıyordu ve topallıyordu. Ama nefes alıyordu. Yaşıyordu. Ona bakıyordu...
