Lamyae is een zeventien jarig, Marokkaans meisje waarvan de ouders twee jaar geleden zijn overleden aan een auto ongeluk. Ze heeft geen verdere broers of zussen en heeft het er nog altijd moeilijk mee, maar ze probeert het zo veel mogelijk te vergeten .Na het overlijden van haar ouders is ze verplaats naar een weehuis. Tot ze op een dag word geroepen door de directie . "Lieve lamyae, we hebben een nieuw thuis voor je gevonden waar je de rest van je leven zult verblijven'', Ze was in shock door deze woorden. Moest ze nu blij zijn? Of juist verdrietig? "Je mag je koffers alvast inpakkenen afscheid nemen van je vriendinnen, je vertrekt morgen''. "Het is een marokaanse familie, dus je zult je zeker snel thuis voelen". Ze vond haar nieuwe 'ouders' opzich wel aardig integendeel tot haar ''zussen'' die haar op het eerste gezicht gelijk al niet mochten. Ze hadden ook een super knappe jongen genaamd Jaouad waar ze al snel gevoelens voor krijgt. Maar ook hij mocht haar niet. Ze zag ze niet eens als ''broer'' en ''zussen''. Ze gedraagde zich ook niet zo,wanneer haar 'ouders' gingen werken werd ze vaak mishandelt.Ze verbaasde zich erop dat ze nog steeds iets voor hem bleef voelen. Want één ding was zeker,het was niet wederzijds, of toch wel .... Dat lees je in dit boek ❤ Niets mag gekopieerd worden❤ 08-05-2018 #5 in romantiek 09-05-2018 #3 in romantiek❤ 09-05-2018 #1 in romantiek❤

Dit verhaal gaat over Anissa. Haar ouders zijn gestorven toen ze 6 jaar was. Ze heeft nooit echt moederliefde gevoeld. Ze werd opgevoed door haar nonkel en zijn vrouw. Er gebeurt van alles in haar leven...