⭐️⭐️⭐️⭐️

On yıl boyunca ölü bir adama âşık olmak... Hiçbir karşılık beklemeden, yalnızca toprağını öpmek... Ona en çok ihtiyacın olduğu anda mezarına sarılmak... Can verirken giydiği kanlı gömleği saklayacak kadar çok sevmek... Genç kadın bu acıların hepsini yaşamıştı. Sevdiği gittiğinde, kalbi en derinden sarsılmıştı. Hiç kimsesi kalmamış gibi hissetmiş, sevdiği adamın yokluğuna sarılmıştı. Ta ki; o silahı kafasına dayayana kadar... Alisa işte o gün yeniden doğmuştu. Defalarca rüyasında gördüğü, gözlerine bakmaya doyamadığı o adam tam karşısındaydı. Kadın yıllarca ölü bir adamı sevmişken, şimdi o adam tam karşısında duruyordu. Asıl hikâyeleri işte şimdi başlıyordu... *** © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!

'Genel Kurgu da 2' "Sana bu evde ne huzur var ne de sevgi!" diye kükredi adeta. O anladım ki hayatım boyunca sevilmemek benim kaderim olacaktı. Hiçbir beklentim olmayacaktı insanlardan. Çünkü kimsenin bana verebileceği sevgisi yoktu. Gözümde ki yaşı o bakmıyorken sildim gizlice. Güçsüz olabilirdim ama bunu onun görmesine gerek yoktu. "Kimsenin sevgisine ihtiyacım yok. Ben sevgisiz yaşamayı çoktan öğrendim." dedim. Ve kapıdan çıkmak için rakamı dönmüştüm ama kolumu tutup beni kendine çevirdi ve kapıya yaslası. Şimdi bir eli kolumda, vücudu bana çok yakındı. Öfkeli yüzü o kadar yakındı ki sert nefesleri yüzüme vuruyordu. Kapıyla onun arasında sıkışmıştım. "Sen yaşamayacaksın Asmin. Sen bu evde her gün öleceksin!" 03.11.2016..

"Eğer bir dilek hakkım olsaydı, ne dilerdim biliyor musun?" Kafasını salladı. "Tüm acılarının yarısını almak. Çünkü bu sefer bende senin düşündüklerini, hissettiğin acıları tadacaktım. Ve ben sana göre düşünecektim. Kendini böyle harap etmeni istemiyorum." dedim yüzünde ki her santime bakarken. "Sen harika bir insansın." Alnımı öptü ve ellerini saç diplerime götürdü. Dudakları hâlâ alnımdaydı. O kadar güven vericiydi ki bana karşı olan dokunuşları. Ve ben onu tekrar sevmiş, tekrar aşık olmuştum. "Seni hak edecek ne yaptım ben?" "Sadece sevdin." Dudakları yanağıma geldi bu sefer. Ve benim kollarım tekrar yerini bulmuş, boynuna sarılmıştı. *** "O yeşillerin var ya... İçinde kayboluyorum." "O kahvelerin var ya... İçinde boğuluyorum." *** "Seni varya... Acayip seviyorum." "Ben seni daha acayip seviyorum." ***

SELİM YAKIŞIKLI BAŞARILI ZEKİ BİR PROF Hayat ona oyunlar oynuyor her seferinde yıkım yapıyordu adeta buna rağmen dik durdu genç prof Bir gün herşeyin hesabını soracağı günü bekliyordu

Adını bilmediğim bir kitabın içinde sıkışıp kalmış bir karakterim. Soğuğun iliklerime işleyen mühürü, kan kusan bedenimde zimmetlenirken; acının tonları bu kitapta resmedilir. Kaderin, acıyı harmanlaya harmanlaya ördüğü bir ağ. Kan davası ile yolları birleşen iki kalp ve birlikte çıktıkları zorlu bir serüven. Bolca acı ve ihtiras. Ve bir parça umut. ** Bu kitapta olan hiç bir şey kolay kolay unutulmaz ve hiç hir intikam asla yarım kalmazdı. Bu kitapta sıradanlığa yer yoktur. Alışılagelmiş düzenin bozulduğu kitaba hoşgeldiniz. Müptela'ca.. 01.07.2016

Bu satırlar okunmaya başlandığında ben çoktan senin bana beslediğin nefretin içinde boğulup gideceğim. Sadece, ben boğulurken seni yaşatmak için yazıyorum bu satırları. Bak gördün mü? Ben yine seni yaşatmak için ölüyorum. Her bir sayfayı mor bir zarfa koyup sana yollamak isterdim. Ama sanırım ben artık, her satırını seni düşünerek yazdığım bu sayfaları, senin bir başkası için okumanı göz alabilecek kadar güçlü değilim. Seni seviyorum Deniz gözlüm. Ben senin için ölen kız. Her iki anlamda da. Bir genç kızın sevdiği adamı iki kapak arasındaki sayfalarda nasıl yaşattığını okuyacaksınız. Bu sayfalar, onu yaşatmaya çalışırken onun tarafından öldürülen herkese gelsin...

Bir umut kırıntısı benim kalbim. Işlenilen suçun ağırlığında canımı almak için yemin edenlere inat , umutla bekliyordu işte . Kocamı öldürdüm ama bu suçu ben değil babam işlemişti. İstemediğim o adama beni satarken, içki parasına beni meze ederken. Aslında o girmişti benim günahıma en çokta o suçluydu işte. Bu suçu ben değil beni buna itenler işlemişti. Oğlumun daha kokusunu bile bilmediğim, içime çekemediğim evladımın aslında ölmedigini, kocam tarafindan zengin bir aileye satıldığını öğrendiğim de.. O gece girmişlerdi benim günahıma .. Ben değil beni bu suça itenler suçlu.. ## Gök gürültüsünün yankılandığı o kara gece de yağmurun sicim sicim yağmasına inat karanlıkta ki yüzün can alıcı sözleri belirdi.. "Eğer oğlunun yerini öğrenmek istiyorsan.. Şimdi gidip o evi soyacaksın.. Ben paramı sende oğlunu alacaksın" ## Arkadaşlar A-Z hikaye bana ait, herkesin emeğine saygı duyduğum gibi aynı karşılığı beklerim. Kapak çalışması bu sitede olmayan bir arkadaşıma ait. Ona sonsuz teşekkür ediyorum böylesine güzel bir kapağı bana hazırladığı için ?

Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.