Çaresizce etrafına bakındı, küçük bir mucize istiyordu ve bu mucizeyi karşısındaki adamın sağlayacağını biliyordu. Belki çok iyi tanımıyordu bu adamı ama başka hiçbir seçeneği yoktu. Söylediği yalanı kurtarmanın başka yolu yoktu. Umut dolu gözlerle adamın açık kahve gözlerine baktı. Karşısındaki kişinin ara sıra kendisine bakıp uzun uzun dalıp gitmesinden korkmuyor değildi. Adamın kötü biri olduğunu da sanmıyordu ama tam anlamıyla güvenmiyordu da. Muhtaç olmasa asla böyle bir şey yapacak biri değildi. Ama kısa sürede yeni bir sevgili adayı bulması çok zordu. "Ee ne diyorsun var mısın?" Esin merakla bakışlarını adamın yüzünde gezdirdi. Yakışıklı biriydi aslında daha doğrusu ayrı bir karizması da vardı. Ama bir farklıydı...sanki acı çekiyor gibiydi. Adı neydi bu adamın? Hatırlamak için kaşlarını çattığı an adamın kafa sallaması ile beynini kurcalayan ismi bulmaktan vazgeçti ve gülerek baktı. "Varım."

"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyordu artık. Bir yandan da İstanbul'a geldiğinde etrafında ilgiyle dolaşan insanlar ve karşısında köle olacak bir beyaz atlı prens hayal ediyordu. Ancak ne yazık ki hayat masallardaki gibi değildi. Zaten "Bir varmış bir yokmuş" yerine "Lanet olsun!" ile başlayan bir masaldan ne beklenirdi ki? Masal, karşısına çıkan, sırlarla dolu, karanlık Rüzgar'ın gizemini çözmeye çalışırken kendini ona âşık buluverecekti. Bu kitap 2015 yılında Epsilon Yayınevi ile raflarda yerini aldı.

Kapıyı kapatır kapatmaz olduğum yere çöküp ağlamaya başladım.Ufaklık ha ? Anında rollerimize bürünmüştük bile, replikleri ezbere biliyorduk sanki.Kimi kandırıyorum! Bu teklifi yaparken onun bana "hayır senden vazgeçmem" demesini bekleyip kollarına koşmak istemiştim.Ona hala nasıl güvenmişsem, böyle bir ihtimali aklımın ucundan geçirmemiştim.Çok mu aptaldım yoksa çok mu aşık ? Onu seviyor muyum ? -Bu sorunun cevabını bilmiyorum. Damarlarımda kan yerine su akarsa, Dilimde ölürse kelimeler dilsiz olursam, Cüretsizce söyleyeceğim.

Tek bir sevgiyi bilen bir adamın Ve ona aşık olan kadının İlmek ilmek sabırla, sevgiyle örülen aşkı.

Güclü , hırçın , asi Selin...Tek istedigi kendi dünyasinda ferah ve lüks icinde özgürce yasamak..Onu korumak,değiştirmek isteyen ve bu uğurda bir oyun oynayan büyükbaba...Oyun ise yakisikli korumamiz.. Ozgur kizimiz korumaya alisabilecek mi? Yoksa aşik mi olacak? Yoksa nefret mi edecek? Her ikisi de olmasin :)...

• Ellerimle masadan destek alıp öğretmen masasına oturdum.Bacaklarımı hafif açtığımda pileli eteğim yukarı sıyrıldı.Buna aldırış etmeyip gözlerimi onun yüzüne çevirdim.Sinirliydi bunu çok net bir şekilde hissedebiliyordum. Sınıfta volta atıyordu.En sonunda durdu ve ela gözlerini bana çevirdi. Bir kaç büyük adımda yanıma geldi.Hemen önümde aralanan bacaklarımın arasında durdu.Gözlerini bana dikip tehditkâr bir şekilde "Bu yaptığında neydi?" keyifle dudağımın kenarı kıvrıldı.Bu halleri hoşuma gitmiyor değildi. Oturduğum masadan kalkıp tam önünde durdum.Kafamı hafif kaldırıp "Ne o kocacım?" Elimle yakasını düzelttim.O sırada sıcak boynuna değen elimi sanki ateşe değmiş gibi çekmek istesemde çekmedim.Yakalarındaki ellerimle onu yavaşça kendime çektim "Yakalanırız diye korktun mu?" Kısık sesle söylediğim cümleye gözlerini kıstı.Dişlerinide sıktığının farkındaydım.Onu kendime çektiğim için görüş açım daha genişlemişti.Gözlerinde şimşek çakmıştı.Bunu gördüğüme yemin edebilirdim.İfademi bozmadan sırıtmaya devam ettim.Dudakları düz bi çizgi halini alınca kollarımı boynuna dolayıp ona biraz daha yaklaştım.Kalbim deli gibi atsa da bunu belli etmedim.O ise tepkisiz bir şekilde beni izledi. Daha çok ne kadar ileri gideceğimi merak ediyor gibiydi. Dudaklarımızın arasında santimler kala konuştum "Unutma Ediz Kandemir," nefesini içime çektim ve dudaklarına bakan gözlerimi gözlerine çıkardım.Aynı şekilde o da gözlerime bakınca devam ettim.Dudaklarımız birleşmeden önce söylediğim tek şey şu oldu ; "Ben yapamayacağım hiç bir şeyi dile getirmem." • (+18 sahneler olacaktır.) (Profilime gidip diğer kitaplarıma göz atabilirsiniz.)

Hikayeyi okurken ve okuduktan sonra hiçbir erkeği ve ilişkiyi beğenmemeniz, bu durum sonucunda da ebediyen yalnız kalmanız durumundan yazar kesinlikle sorumlu değildir. Ve önemli not; Mıçmıç, sulu bir aşk okumak istiyorsan, sevgili okuyucu; Lise hoşlantılarını veya dizilerde aşk olarak anlatılan saçma duygular var ya, işte onları konu alan bir kitabı incelemelisin.. Bu kitapta, sadakat var, fedakarlık var, özen var.. Bu kitapta sevdiğine dokunmaya kıyamayan bir adam var. Bu kitapta, sevdiği adamla büyüyen bir kız çocuğu var. Şimdi karar ver bakalım, Sana nasıl aşık olunacağını, nasıl sevileceğini öğretecek bir kitap okumaya, hazır mısın?

Kod Adı Aşk'tı. O Vural Karalı idi. Oyunlar adının bir parçası olmuştu. Bu sefer Cüneyt karakteriyle, genç bir kızın kalbini çalacaktı. Sahtekarlıkla, kandıracağı kurbanı Derin Erbay saf güzelliğiyle onu cezbecek ve yasakların son raddesine getirecekti. Vurak Karalı herşeye inat bir yasağı çiğneme kararındaydı. Ya onunla sevişecekti ya sevişecekti! Yalnız o yasağı çiğnediği an, belki ikisi de ölecekti. Bu oyunda tutkuyu yok edecekti, etmeliydi. Aksi taktirde Derin Erbay mezara bir çiçek misali gömülecekti.

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.