''Şeytanın bileklerinde saklıdır belki de insanlığın rehberi zira böylesine bir insanlık yalnızca ondan öğrenilmiş kadar kötü olabilirdi.'' Her şeye rağmen yaşamaya devam etti çünkü yaşaması gerekti. İdealleri uğruna, hiçe sayılmış ruhu uğruna ve yıkık dökük bir harabeyi andıran kalbi uğruna. Ellerinden alıp ellere verdikleri hayatını tırnaklarının uçlarıyla kazanmak pahasına yaşamak zorundaydı. Ve yaşadı. Çok acıdı, çok acıttı belki ama bir gün o acı bir başkasına karıştı. İşte bu sefer ikisi birden yanmaya başladı. Farklı notalarda tek bir ritim oldu, çünkü artık kalpleri aynı şarkıyı söylüyordu. Bu onlara aitti ve onlar susana kadar bu şarkı hiç bitmeyecekti.

Başımı geriye doğru savurmuş ve " Allah'ım ne olur bitsin bu kâbus..." diye yalvarırken onu gördüm; müstakbel kocamı. Suretini sevdiğim! " Senin ne işin var burada ya!" diye terslendim ilk önce. Sesim ağlamaklı çıkmıştı. Midem kasılmaya devam ediyordu. "Şaka mısın sen? Hayatımın nasıl rezil olduğunu gevrek gevrek sırıtarak izlemeye mi geldin?" Sarı çiyan enişteme dönüp " Enişte sen işlerini hallet biz Yâren'le biraz baş başa konuşalım." Dedi. Eniştem hızla yanımızdan uzaklaşırken " Ne konuşacağım ben seninle ya!" dedim kontrolsüz bir sesle, bana uzattığı sudan bir yudum alırken. " Ayıp oluyor ama müstakbel kocanla böyle konuşmamalısın. Hiç yakışmıyor sana." Sonra durdu ve düşündü. " Aslında tam da senin gibi bir cadaloza göre bir hareket ama olsun yine de yapma sen." Dedi. Yüzümü gerdim. Gülümsemekten çok söver gibi bir surat ifadesine bürünmüştü mimiklerim. " Seninle evlenmeyeceğim." Dedim tüm soğukkanlılığımla. Şeytansı bir gülümseme ile dudaklarını gerdi, kaşlarını meydan okur gibi havaya kaldırdı ve " Benimle evleneceksin Yâren. " dedi kendinden emin, bilmiş bir eda ile. Öğürdüm. Sanki bir el midemin içinde dolaşıyordu. " Şşşş.. Tamam, sakin ol. O kadar da mide bulandırıcı biri olduğumu düşünmüyordum ama... Lavaboya gitmek ister misin?" dedi. Derin derin solumaya başladım. Evet, yine bayılmak üzereydim.

Merhaba sevgili okurlarım. Bu kitabı açma nedenim; İçimin kıpır kıpır olması ve taze anne oluşumla birlikte doğal tedaviye yönelip, ilaçsız, aşısız, kimyasalsız sağlıklı bir evlat yetiştirmek için girdiğim araştırmalar sonucunda ulaştığım tüm bilgileri kayıt altında tutmaktır. Aynı zamanda kızıma olan sevdam neticesinde kalemime dökülenler yer alacaktır ❤️ Hem yazdıkça rahatlayacağım hem de sizlere faydalı olmasını temenni edeceğim. Okudukça çoğalıyor bilgiler. Okudukça artıyor. Meğer yıllarca nasılda uyutmuş bizi bazı doktorlar. İşte bu noktada öğrendiğim uyguladığım ne varsa her şeyi paylaşacağım. Ve hem yavruma hem de sizlere yardımcı olmak için çabalayacağım inşaAllah... ❤️ Eşimle olan bu şifa yolculuğumuz hepimize şimdiden hayırlı olsun... . . - 26.10.2019 Cumartesi gecesi açıldı...

Hare, anne ve babasının ölümünden sonra intikam arzusu içinde ki amcasının yanında kalmaktadır ve kendisine miras kalan mal varlığından dolayı öldürülmesi için verildiği yerde adım adım ölüme gittiğini düşünmektedir. Sonunda o an gelirde. Ölüme giderken -gözlerinin safir mavisi dışında- görmediği, tanımadığı bir cellada ölüm emri ile teslim edilir. Lakin düşündüğü gibi olmaz, kader döngüsüne devam eder ve böylece yolu bir başka yol ile kesişir. Hare bir şekilde başka bir zamanda ölmek için oradan kurtulur. Berzah, babasını öldüren adamdan intikam almak için mükemmel bir plan kurar, planını uygulamaya başkalarının canını yaksa dahi devam eder. Bu yoldan dönmemeye de oldukça kararlıdır. Lakin hesaba katmadığı bir şey vardır ki o da kardeşini kurtarmak için gittiği eski bir düşmanının evinde karşılaştığı kadına karşı tüm bildiğini tersyüz eden içinde beliren tuhaf duygudur. Ki o da aşktır. Berzah bu kadının bir şekilde hayatını kurtarır ama kader burada hayatına bir kördüğüm atar. Hare, ölüme giderken ölümün rengine Berzah'ın gözlerini gördüğünde karar verir. Öldüm sanır lakin ölmek için önce bir imtihana tabi tutulması ardından da bir lütfa layık olması gerekmektedir. . . . 2014

"Bir yanım Safa'da bekler, bir yanım Merve'de... Gel sevdiğim, Zemzem gibi aksın varlığın ömrüme." *** Yetim oldukları halde Yüce Allah (C.C.)'ı aile edinen 4 genç kız... Sırf koyu tenli, sıska ve güzel değil diye hor görülen Merve de bu genç yetimlerden biriydi. Hayatta tek gayesi Rabb'ine layık bir kul olmaktı. Ne var ki onunla sürekli uğraşan ve kusurlarıyla alay eden genç bir adam hayatını iyice zorlaştırır. Çağlayan, hayatına girdiğinden bir süre sonra Merve'den uzak duramamaya başlar. Nedenini kendisi de bilmemekte ve kalbine lanetler etmektedir. "Bu çirkin kızda ne buluyorsun?"diye. Oysa bilseydi önemli olanın asıl iç güzellik olduğunu... "Allah sizin ne dış görünüşünüze ne de mallarınıza bakar. O sadece kalplerinize ve işlerinize bakar." *** "İyi misiniz kardeşim?" "Bana kardeşim deme! Ben senin kardeşin değilim çirkin ördek yavrusu!" Örtüsünün altında beyaz ve güzel bir kuğu yatan çirkin ördek yavrusunun masalı...

Bir düşünsene, kendi gözlerinden daha yakın gözlerim sana... ( Şiirlerime seslendirme eklemeye başlıyorum, severseniz devaminı da getireceğim. Keyifli okumalar dilerim :) )

"Âsım'ın nesli...diyordum ya...nesilmiş gerçek: İşte çiğnetmedi nâmûsunu, çiğnetmeyecek." 🌙Sevgili Genç, 🌹Sen sadece sen değilsin. 🌹Sen aslında çok değerlisin! 🌹Sen olduğun kadar bu ümmetsin aynı zamanda. 🌹Ne mutlu sana aziz genç, ne mutlu. 🥀Umutsun inşallah. ° G E N Ç L İ K F O R E V E R ° ▶️Not/Kitap alıntılardan oluşmaktadır

(Genç Kurgu - Mizah) Genç bir kızın gözlerinden kağıda dökülen, karış karış duygu motifi işlenmiş şans bekleyen genç kurgu hikâyesi.🌼 [Hikaye tüm haklarıyla (içinde bulunan; şiirler, betimlemeler, sözler, vb her şey) bana ait olup; izinsiz kopyalama, çoğaltma, paylaşma gibi hatalarda bulunan kişiler hakkında yasal işlem uygulanacaktır. Bilginize. Emek hırsızlığı yapmayın!] Kapak için değerli dostum Sevgi Karaslan'a teşekkür ederim ❣️

"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidişime engel olamayacaktı. Saatler içinde çökmüştü güzel yüzü. Bomboştu karanlık gözleri. Bana öyle bir bakıyordu ki, sanki bıçağı kalbine saplamışım da geri çekmek bilmemişim gibi. "Bu bir son değil," dedi sadece benim duyabileceğim bir sesle. "Gideceksin ve ne yazık ki ben seni bırakmayacağım. Daha önce de söylediğim gibi, istersen dünyanın öbür ucuna git, yine de bulurum seni. Ama eğer seni bulduğumda, bir şeylere mecbur kalmadığını anlarsam, ikimize de geçmiş olsun. Eğer ki gerçekten benden intikam almışsan..." Gözlerine uzun uzun bakmak, dakikalarca nefes tutmakla eş değerdi. "Dua et ki Allah seni karşıma çıkarmasın."

Bir seher vakti herkesin uykuyla rüya arası gidip geldiği demlerde, rüzgarın sesini dinleyerek bir nefes çektim içime. Aldım elime kalemimi mürekkebin yetmeyeceğini bildiğim halde,başladım birgün okursunuz diye; Siz benim yazdığımı düşünürken ben yaşıyacağım herşeyi, görüp göremiyeceğiniz heryerde. Vesselam...