Bir hırçın dalga gibi yakıp yıkmıştı zihnimi, Yerine tüm benliğinin yıkıntılarını bırakmıştı. Bir şehrin küle çevirdiği kalbin sahibiydi onlar. Bir şehir acımasızca kül edip geçtiği kalpleri, kanlı parmaklarının arasında can çekişti. Ruhları bir mezara kurban edildi, gömdükleri ruhları birbirini buldu. Kadın tutkun olduğu gücünün, kurban edildiği hırsının ta kendisiydi. Adam zehir saçan kadına aşık olacak kadar kördü. Her nefesleri zehir, her verdikleri nefes panzehirdi birbirlerine. ⚡ Bir namlunun ucunda iki hayat, Ve bir namlunun dayandığı iki şakak, Bu namlunun ucunda verilen savaş, iki hayatı bambaşka yerlere sürdüğünde bu savaşın galibi tek bir şey olacaktı. Ya nefret, Ya aşk. "Bu namlu bir gün birimizin beyninde değil ruhunda patlayacak Neva."

'Sana benden uzak durmanı söylemiştim.' Dibime kadar girdiğinde geriye gidemeyip, sadece elimi göğüsüne koyabilmiştim. 'Karşıma çıkan sensin ama, üstelik bu hâlde.' Burnuma kokusu dolarken kelimeleri kafamda düzenlemeye çalışıyordum. 'Buna bir anlam yüklemeye kalkma.' Güldüğünde göğüsü elimin altında titriyordu. 'Ateşle oynuyorsun mia bella.' Burnunu boynuma sürttüğünde gözlerimi kapattım. 'Yanmak hoşuna gidiyor belli ki.' Gözlerimi açtığımda onu geriye ittim. 'Uzak dur benden.' Duvar ile arasından kurtulmaya çalıştığımda kolunu duvara yaslayarak beni engelledi. 'Onu bu hâlde önüme çıkmadan önce düşünecektin.' Bakışları dudaklarıma kaydığında kendimi iyice duvara bastırdım. 'Siktir git başımdan!' Başını gülerek iki yana salladı. 'Hiç yakıştı mı ama? O ağızınla çok daha güzel şeyler yapabilecekken.'

Sevdiğim adamın abisiyle yatmanın verdiği acı .Küçük bir kadının Büyük bir adama mahkumluğu. O gece yaşanmamalıydı. O tenler birbirine değmemeliydi. Büyük bir haykırıştı benimkisi... Kulağıma eğilip her seni seviyorum deyişi dahada parçalıyordu beni. Yüzüme değen sakalları kalbime batan cam parçaları gibiydi. Lanetlenmiş gibiydim kirlenmiştim sevdiğim adama ihanet eden kirlenmiş , kirletilmiş bir kadın. Kendine mahkum bırakan adam. Kadının tüm benliğini tüm hayatını kendine mahkum bırakan adam...

Aşk sanılan bir takıntı ne kadar can yakabilir?

18'li yaşlarının başında babasının güvenilir olmayan bir takım işleri yüzünden tek başına bırakılan genç bir kız, hayatının tam olarak dört senesi yaşadığı depresif ruh haliyle sokakta geçirir. Bu süre içerisinde gördüğü her canlıya yardım duyguları fazlasıyla yeşerir ve kendinden ödün vermeye başlar. Artık kendini iyi hissettiği tek şey; sokaktaki herhangi bir duruma yardım eli uzatmaktır. Ona uzatılacak herhangi bir yardım eli beklemediğinden birçok şeyin üstesinden kendisi gelmiştir fakat kendisini erkenden 'terk edilmek' duygusunun ortasında bulmuştur. 22 yaşında kocaman bir arsaya bekçilik yaparak barınma ihtiyacını karşılamaktadır. Bir denk gelme eseri yaşadığı kararınca hayattan, gösterişli bir hayata geçiş yapacaktır. 29.12.18 Aksiyon #1 04.01.19 Macera #1 06.05.19 Gizem #1 07.07.19 Genel Kurgu #1 26.10.19 Rastgele #1

Bir hata tüm doğrularımı götürmüştü. Yeni hayatımda doğrular ve masumiyet olmayacaktı. O içimdeki tüm iyilikleri yutacak kadar kötü ve karanlıktı. O artık benim karanlığımdı ve bende onu aydınlatacak ışık yoktu. Ayça Mutlu kendini babasına adamış sıradan bir genç kızdı. Babasını yakalandığı hastalıktan kurtarmak için hayatında asla yapmayacağı bir şey yaptı. Benliğini zengin bir adamın şımarık oğluna sattı. Ekin Toprak hayatını mahfeden bu kızdan intikamını alacaktı. *** Yazar Notu: Bu hikayede kızın zengin babası iflasın eşiğine gelmemiştir. Kızın aşık olduğu adamla evlenmek gibi pembe hayalleri de yoktur. Damat adayımızsa kızı gördüğü gibi melake bir adama dönüşmeyecektir.

Neden tüm hikayelerde kadınlar güçsüz utangaçtı ? Neden sert olanlarda kötü insanlardı ? Ortası yok muydu ? Bir insan kötü soğuk olmadan güçlü olamaz mıydı ? Kendi ayaklarının üstünde duracak kadar güçlü insanlara eziyet etmeyecek kadar insandım. Bana vuran erkeğe aşık olmayacak kimsenin altında ezilmeyip tek başına yaşadığım bu şehirde insanların oyunlarına gelmeyecek kadar kurnazdım. Ben bir kadınım, Regli olduğum için utanmayan, kadınlığıma laf eden bir erkeğe siktiri çekecek kadar özgür olan, kendi parasını kendi kazanacak kadar ayakları üstünde kalabilen, dışarda çekinmeden yüksek sesle kahkaha atan, kendi hayatına kendi kararlarına sadece kendisi karışan bir kadındım. Geceleri şarap içer dans ederim, gökyüzüne bakar hayaller kurarım. Erkeklerle gezer sevişirim. Ben Hera Demir. Benim hikayeme hoşgeldiniz.

Hayatını kendi koyduğu kurallara göre yaşayan işkolik bir kadın. Yeni transfer olduğu şirketin, attığı adımlardan en tehlikelisi olduğunu nereden bilebilirdi? Hayatın ona sunduklarıyla yetinmeyip hep daha fazlası için çalışan, kırgınlıklarından inşaa ettiği surların arkasında huzurlu bir hayat sürdüren Suna Cihangir. Karadeniz'in hırçın fırtınası kadar inatçı olan bu kadının yaptıkları, işlerini yokuşa mı sürecek, yoksa hayatı boyunca kaçtığı duygularıyla karşı karşıya mı kalacak? Zıtlıktan güzellikler doğar, peki ya durumlar eşitse?

Düşündükçe bir çıkar yol bulamayanlar, aşka sarılırlar.

"Ben sana nasıl kıyabilirim oğlum?" dedi tuttuğu yakalarımı silkeleyerek. Sonra beni kendine çekti ve her zaman öptüğü yerden, sol gözümün altından öptü. "Kardeşimsin lan sen benim."