Doğa birgün okuldan evine doğru yürürken arkasından biri yaklaşarak burnuna dayandığı ilaç ile bayılır. Gözlerini açtığında ellerini oynatmaya çalışır ama bir türlü oynatamaz. Kafasını ellerine baktığında duvara zincirle bağlı olduğunu görür ve çok şaşırır neler oluyor hiç bilmiyordu. Ellerini zincirden kurtarmayı denedi ama canı çok acımıştı. Bir süre sonra kapı korkunç bir şekilde açıldı ve hiç tanımadığı mafya tipli bir adam girdi. Ellerini cebinden çıkarıp kıza doğru yaklaşır "Demek o sensin güzelim yazık oldu bu güzelliğe" diyerek kahkaha attı. Ve arkasını dönerek kapıya doğru yürümeye başladı duyduğu şeyle arkasına döndü "Bak ne olur bırak beni sizi tanımıyorum lütfen bırakın gideyim lütfen" dedi tüm samimiyetle kıza bakarak konuşmaya başlar. "Ben Rüzgar Yılmaz sadece bunu bilmen yeterli zaten ilerde anlarsın" diyerek kızı orda bırakarak çekip gider... BAKALIM BUNDAN SONRA NELER OLACAK?¿ . OKUYALIM GÖRELİM BAKALIM DOĞA VE RÜZGAR'IN HİKAYESİNE HAZIRMISINIZ BEĞENİP YORUM YAPARSANIZ ÇOK SEVİNİRİM

İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017